8 ตุลาคม 2548 20:25 น.
chantarat
คำที่เธอบอกวันนี้อาจจะช้า แม้รู้ว่าเธอรักฉันมากแค่ไหน
แต่คงช้าเพราะเวลาได้ล่วงไป ไม่มีไหลกลับคืนมาเหมือนเดิม
ก็เห็นเธอสนิทกับคนนั้น หัวใจฉันไม่คงไม่แช่มชื่น
และเธอคงไม่รู้ว่าทุกคืน ต้องร้องไห้จมน้ำตาตัวเอง
ก็เคยถามว่าเคยรักกันไหม เธอตอบใช่ทุกครั้งที่ฉันถาม
เธอรู้ไหมอยากจะเชื่อเธอทุกคำ แต่มันแย้งการกระทำเธอทุกที
ไม่เคยโกรธไม่เคยโทษไม่เคยว่า หากปัญหาเกิดจากฉันคนนี้
เพียงอยากรู้ในหัวใจเธอนั้นมี ใครคนไหนคนที่เธอรักจริง
ไม่อยากเหนื่อยมากไปกว่าวันนี้ เธอคนดีบอกกันจะได้ไหม
ก่อนที่ฉันคนนี้ต้องจากไกล ก่อนที่ใจจะสลายด้วยมือเธอ
แค่อยากฟังคำนั้นที่จริงใจ ได้หรือไม่อยากรู้ก่อนเฉลย
ว่าหัวใจดวงนี้ถูกละเลย ก่อนวันคืนจะล่วงเลยไปตลอดกาล
8 ตุลาคม 2548 20:22 น.
chantarat
นานวันที่ได้พบเจอ พบเธอและรู้จักกัน
ทุกครั้งหัวใจก็สั่นเธอรู้ไหม มันเป็นเพราะอะไร
หัวใจก็ตอบไม่ได้ แต่รู้ว่าอยู่ใกล้ ๆ มีความอบอุ่นเสมอ
ถึงแม้...ว่าเราจะไม่คุ้น ไม่ค่อยได้เจอ แต่เธอก็คอยดูแลกัน
แต่วันนี้...ฉันเหมือนมีบางอย่าง..เก็บงำ..เก็บไว้ ในใจดวงนี้
อย่าได้ไหม อย่ามาเจอกันมามาพบกันอีกเลยจะได้ไหม
ก็ไม่รู้จริง ๆ ว่าทำไมไม่เคยเชื่อใจ ไม่เคยยอมรับอะไร ไม่เคยแม้พูดว่ารักกัน
8 ตุลาคม 2548 20:19 น.
chantarat
..............สิ่งหนึ่งสิ่งเดียวที่อยากขอ
สิ่งที่รอจากเธอคือคำนั้น
สิ่งที่ขอที่อาจจะเหมือนมัน
ไม่สำคัญอะไรสำหรับเธอ
อยากได้ยินอยากแน่ใจในความคิด
ว่ามันถูกหรือผิดสิ่งที่ฝัน
สิ่งที่บอกคำ ๆนั้นจะยืนยัน
รักคงมั่นสิ่งนั้นที่ฉันคอย...............
28 กันยายน 2548 20:44 น.
chantarat
อยากจะเชื่อ ไว้ใจในทุกสิ่ง
อยากละทิ้งความรู้สึกอึดอัดนี้
อยากจะบอกกับเธอนะคนดี
ว่าคนนี้ รักเธอ รักมากมาย
แต่ดูเหมือนบางอย่างมาขวางกั้น
บอกไม่ถูกดูไม่รู้ว่าอะไรกัน
สิ่งที่กั้นเราสองให้ห่างไกล
อยากจะบอกว่าจะนาน นานเพียงไหน
ใจดวงนี้ก็จะยังรักมั่นเธอ
28 กันยายน 2548 13:55 น.
chantarat
ทิ้งกันแล้วก็อย่ามาสงสาร
จากกันนานก็ดีไม่ใช่หรือ
หากเธอมีบางอย่างมาหารือ
ฉันไม่ถือและพร้อมจะรับฟัง
แต่ถ้าหากเธอมาขอคืนดี
สิ่งที่เธอขอวันนี้มากไปไหม
วันที่เธอจากกันทิ้งฉันไป
ลืมไม่ได้อย่ามาพูดวกวน