11 ธันวาคม 2547 21:11 น.
chantarat
มีคนเคยบอก.............ได้บอกกันฉัน
ความรักเรานั้น............ช่างแปลกดีหนอ
ความรักหญิงชาย.......มีรักมีรอ
แตกต่างจริงหนอ.......ความรักคนเรา
หญิงเริ่มจากศูนย์.......เกิดก่อเป็นเงา
ร้องไห้โศกเศร้า..........ปวดใจเหลือเกิน
เพราะจากไม่รัก..........เป็นรักมากเพิ่ม
รักแล้วใจเริ่ม.............ให้ใจทั้งดวง
แต่รักจากชาย............พูดเหมือนคำลวง
ให้รักมาร่วม..............จากร้อยลดลง
และรักจากชาย...........ดูไม่มั่นคง
จากมากถอยลง..........คงเจ็บไม่นาน
ผิดกับสตรี...............คงเจ็บรนราน
เพราะรักมานาน..........กว่าจะก่อตัว
11 ธันวาคม 2547 16:07 น.
chantarat
เมื่อลมหนาวพัดมาอีกคราหนึ่ง
ใจรำพึงนึกถึงแต่ความหลัง
ในวันที่เรานั้นยังมีกัน
เหมือนความฝันที่ผ่านมาไม่นาน
แต่วันนี้ไม่มีเธอเคียงคู่
และไม่รู้เธออยู่หรือเปลี่ยนผัน
อยากฝากลมฝากดาวฝากกลุ่มควัน
ถามเธอนั้นใจยังเหมือนเดิมไหมเอย
10 ธันวาคม 2547 20:23 น.
chantarat
กุหลาบขาว.....ดอกนี้มีความหมาย
แทนดวงใจดวงนี้ของตัวฉัน
กุหลาบขาว.....แทนความรักความผูกพัน
รักคงมั่นแต่เธอเสมอมา
กุหลาบขาว.....ดอกนี้จงเก็บไว้
เก็บแนบใจเธอไว้ให้ดีหนา
กุหลาบขาว.....ดอกนี้แม้โรยรา
แต่คุณค่าของมันมีมากมาย
10 ธันวาคม 2547 20:21 น.
chantarat
อยู่ใกล้เธอทุกครั้งใจมันสั่น
ใจมันหวั่นทุกทีเธอรู้ไหม
ฉันไม่รู้จะต้องทำตัวยังไง
เธอรู้ไหมอยู่ใกล้เธอใจสั่นรัว
อยากเข้าใกล้อยากจะพบอยากจะพูด
อยากจะผูกสัมพันธ์เธอได้ไหม
แต่ไม่กล้าสักทีจะทำไง
และทั้งใจให้เธอแล้วหมดทั้งดวง
9 ธันวาคม 2547 22:53 น.
chantarat
บอกทุกครั้งย้ำทุกทีว่าแค่เพื่อน
จำอย่าเลือนว่าแค่เพื่อน เพื่อนเท่านั้น
ตอกและย้ำจำให้ดีว่าเพื่อนกัน
อย่าคิดฝันว่าจะเป็นคนรักเลย
ต้องทนเก็บ เก็บความรู้สึกนี้
นานนับปีโดยไม่อาจจะเปิดเผย
จะทำไงถึงจะซ่อนหัวใจเอย
โอ้เพื่อนเอ๋ยฉันรักเธอเต็มหัวใจ