18 กุมภาพันธ์ 2548 21:37 น.
chantarat
วันนั้นที่ฉันจะบอกรักเธอ
วันทุกวันของฉันยังดำเนินต่อไปอย่างช้า ๆ มันดูช่างน่าเบื่ออะไรอย่างนี้นะ
ฉันบอกตัวเองอย่างนี้ทุกครั้งที่เจอกับคนที่ฉันเคยรัก รักมากที่สุดจนฉันยอมทำทุกอย่างให้เขามีความสุข
แต่สิ่งที่ฉันได้กลับมามันเป็นเพียงความว่างเปล่า ที่ฉันต้องทนเก็บมันไว้ในใจ ตลอดกาลโดยที่เขาคนนั้น
ไม่มีทางที่จะรู้ได้เลย
เรื่องนี้มันเกิดขึ้นมานานเท่าไหร่ฉันไม่อยากจะจำมัน เพราะทุกวันของฉันมันเป็นวันที่น่าเบื่อ ฉันต้องฝึกยิงปืน
ออกกำลังกาย และเรียนรู้วิชาต่าง ๆ ฉันถูกฝึกมาให้แข็งแกร่ง ไม่รู้จักคำว่ารัก ฉันเป็นนักฆ่า ใช่ทุกคนมักจะเรียกฉันอย่างนี้
ฉันฆ่าคน และคนที่ฉันจัดการจะไม่มีทางรอดไปได้ จนถือได้ว่าฉันมีฝีมือมากคนนึงเลยทีเดียว แต่แล้วโชคชะตาของฉัน
ก็เล่นตลกกับฉัน
วันนั้นฉันได้รับคำสั่งให้ไปฆ่าชายหนุ่มคนหนึ่ง เขาไปขัดผลประโยชน์ของเจ้าพ่อใหญ่ทางภาคเหนือ แต่ฉันไม่คิดว่า
เขาคนนี้จะทำให้ฉันเป็นอย่างนี้ไปได้ วันที่ฉันตั้งฉันใจฆ่าเขาฉันปลอมตัวเป็นหญิงสาวที่หาความสวยไม่ได้ ฉันไม่แต่งหน้า
ทำตัวให้โทรมที่สุดเท่าที่จะทำได้ ฉันแกล้งเขาสารพัด โดยที่หวังจะให้เขาโกรธ แต่ทุกอย่างกับผิดคาดฉันแกล้งชนเขาแล้วฉันก็ล้มลง
" ขอโทษครับ คุณเป็นอะไรมากไหม " เขาถามฉัน
" เปล่าค่ะ ไม่เป็นไรมาก ขอโทษคุณด้วยนะค่ะ "
" คุณไปทำแผลดีกว่าไหม " เขาพูด แต่ฉันกลับคิดว่าทำไมต้องทำแผลด้วย สุดท้ายฉันก็รู้ว่ามีเลือดออกที่แขนของฉัน
เขาคนนั้นรีบหยิบผ้าเช็ดหน้าของเขามาซับเลือด แล้วพาฉันไปที่ห้องทำงานของเขาแล้วเขาก็รีบทำแผลให้ฉัน ตอนนั้น
ฉันไม่รู้สึกอะไร จนเวลาผ่านพ้นไปเขาดีกับฉันทั้ง ๆ ที่ฉันไม่เคยให้อะไรเขาสักอย่าง จนวันหนึ่งฉันได้ถามเขา
" เจ เอ้มีเรื่องจะถามนะ เจต้องตอบเอ้นะ "
" ได้สิ จะถามไรล่ะ "
" ถ้าเอ้... อืมถ้าเอ้ไม่ได้หน้าตาอย่างนี้ ไม่ใช่คนคนนี้น่ะ เจจะทำไง "
" เอ้ .... ทำไมถามงั้นล่ะ ถึงแม้ว่าเจจะรู้จักกับเอ้แค่ 2 อาทิตย์นะ แต่เจก็รู้ว่าเอ้เป็นคนดี "
" เอ้ถามไง ตอบสิ " ฉันทำหน้าเศร้า
" เจยังรักเอ้ไง " เขาพูดหน้าตาเฉย แต่ในใจฉันรู้สึกตื้นตัน
" เอ้ไม่รักเจนะ เจอย่ารักเอ้เลย " ทำไมนะ ทำไมฉันถึงพูดอย่างนี้
" ทำไมล่ะ เจรักเอ้ข้างเดียวก็ได้นะ " เจพูดทั้ง ๆ ที่หน้าตาของเขาก็เศร้ามาก ฉันทำอย่างนี้ได้ไง
" เจห้ามรักเอ้ สักวันถ้าเอ้ฆ่าเจ เอ้จะได้ไม่รู้สึกผิด "
" เจยอมให้เอ้ฆ่านะ เจรักเอ้ " ทุกคำพูดของเขายังดังก้องอยู่ในหูของฉัน
แล้วมันก็ยังอยู่ในความทรงจำตลอดมา " เจจะรู้ไหมว่าเอ้ก็รักเจ "
สุดท้ายวันวันนั้นก็มาถึงวันที่ฉันจะต้องตัดใจจากเขาคนนั้นมา ก่อนที่ฉันจะหักห้ามใจ
ไม่ได้ นี่ก็เป็นครั้งแรกที่ฉันทำงานไม่สำเร็จ และฉันก็ได้รู้จักความรักที่มันยิ่งใหญ่แต่ฉันไม่อาจ
จะเก็บมันไว้ได้ " เจ " ชื่อนี้คือคนที่ฉันจะรักตลอดไป
งานนี้ที่ฉันทำไม่สำเร็จฉันต้องโดนทำโทษ และมีคนที่ต้องการเก็บฉันเพราะช่วงนี้ถือว่าฉันอ่อนแอ
ที่สุด และนี้ก็เป็นเหมือนสิ่งที่ฉันฝันตลอดมา เจนัดฉันออกมาทานข้าว ทั้งที่ฉันก้รู้ว่าถ้าฉันออกมา
ฉันต้องโดนอะไรบ้าง แต่หัวใจของฉันเรียกร้องที่จไปพบะเขาคนนั้น คนที่ฉันได้มอบใจทั้งดวงให้เขา
โดยที่เขาจะต้องไม่รู้ ฉันให้เขารู้ไม่ได้
" เอ้ เราดีกันนะ มาเจอกันบ่อย ๆ เหมือนเดิมนะ " เจพูดเสียงสดใส
" ไม่ได้ เอ้มีงาน " หัวใจฉัน
" งั้นเจโทรไปหาเอ้บ่อย ๆได้ไหม "
" ไม่ได้ เอ้กำลังจะเปลี่ยนเบอร์ " เขาจะรู้ไหมว่าฉันต้องทำใจขนาดไหน
" เอ้ พูดกับเจเหมือนเมื่อก่อนสิ " เสียงเขาเว้าวอนเหลือเกิน
" พูดไง เอ้จะต้องไปแล้ว " ฉันรีบตัดบทก่อนที่น้ำตาของฉันจะไหล
" เอ้จะไปไหน " ปัง
ฉันไม่ตอบแต่ฉันกลับวิ่งไป วิ่ง ๆ ๆ จนรู้สึกว่าเขาจะตามฉันไม่ทัน แต่ฉันรู้สึก รู้สึกเย็นจัง
ฉันรู้สึกตัวเบา เอทำไมมันหนาวอย่างนี้นะ ฉันวิ่งมาไกลขนาดนั้นเลยเหรอ แต่.........
ฉันรู้สึกได้ถึงว่ามีมือของใครบางคนกอดฉันไว้ ฉันพยายามจะสลัดมันแต่ฉันไม่มีแรง ทำไมนะ
" เอ้ ๆๆๆๆๆๆ " เสียงเจนี่นา
ฉันอยากหลับตาจัง ทำไมมันเหนื่อยอย่างนี้นะ ฉันอยากหลับตลอดไปจัง หลับอยู่ในอ้อมแขนของคนทีฉันรัก
" เอ้ อย่าหลับนะ เอ้ " เสียงเจยังดังอยู่ใกล้ ๆ ฉัน ฉันเหนื่อยทำไมนะ ทำไมไม่มีแรง
" เอ้ เจรักเอ้ เอ้ห้ามเป็นอะไรนะ เอ้ เอ้ " ทำไมเจตโกนนะ " เจ "
ฉันพยามยามที่จะถามแต่เสียงของฉันไม่สามารถถ่ายทอดไปหาเจได้ เอ้อยากบอกว่าเอ้รักเจนะ รักมากแต่มัน
คงสายไป สายไปที่ฉันจะบอกคำว่ารักกับเจ
" เอ้ อย่าหลับตา เอ้ " ฉันไม่มีแรงอีกแล้ว ฉันค่อย ๆ ปิดตาลง มีความสุขจัง ฉันอยากอยู่กับเจตลอดไป
ฉันอยากได้ยินเสียงเจอย่างนี้ แต่บัดนี้เสียงนั้นได้เงียบลงไปแล้ว และเจก้คงไม่มีวันได้รู้ว่าฉันคิดอย่างไร
กับเขา ถ้าฉันย้อนเวลาได้ ฉันอยากจะทำทุกอย่างให้เจมีความสุข แต่วันนั้นคงไม่มีอีกแล้ว
ทุก ๆ ที่ 14 ของทุกปีเจจะไปเยี่ยมเอ้ทุกครั้ง ทั้ง ๆ ที่เขาก็มีคนที่มาชอบมากมายอต่เขาไม่อาจที่จะลืมเธอ
คนที่มากวนเขา ทำให้เขาสนุก แต่วันนี้ไม่มีเธอคนนั้นอีกแล้วเธอตายแล้วแต่เธอยังอยู่ในใจเขาเสมอ ไม่ว่าเอ้จะรักเจหรือไม่แต่
ความรักที่เจมีให้เอ้จะคงเดิมตลอดไป แล้วสายลมก็พัดโบกเหมือนมีใครมากระซิบว่า " เอ้รักเจ "