17 กรกฎาคม 2549 13:17 น.
chantarat
แสงจันทร์ส่องฟากฟ้าดูสดใส
เหมือนดวงใจที่เจอรักมาทับถม
ไม่เคยนึกเลยว่าโลกกลม ๆ
จะพัดพรหมมาให้พบกับเธอ
เมื่อแรกเจอก็พบกับรอยยิ้ม
ซึ่งบัดนี้มันยังพิมพ์อยู่เสมอ
แต่ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้เจอ
รักจากเธอยังรออยู่นิรันด์
3 กรกฎาคม 2549 18:07 น.
chantarat
ทะเลเกรี้ยวเลี้ยวลดดังคนบ้า
มันแหว่หว้าแสนเหงาและหวั่นไหว
แสงเดือนดับลาลับเมฆาไป
เหมือนจิตใจมันปั่วร่วนระบม
แสงจันทร์เจ้าปะทะกับผิวน้ำ
คล้ายครวญคร่ำร่ำหาคนที่ใช่
แต่สุดท้ายก็ต้องซ้ำอยู่เรื่อยไป
ทะเลเจ้าใยไม่สนใจเรา
......................................... ................................
2 กรกฎาคม 2549 18:41 น.
chantarat
เรื่องของเราฉันขอให้มันจบ
ให้มันลบมันหายไปได้ไหม
อย่ามาย้ำว่าเราเคยมีใจ
ย้ำทำไมเมื่อใจไม่มีกัน
อยากให้ผ่านพ้นไปในอดีต
ไม่อยากคิดเรื่องเก่าเมื่อก่อนนั้น
อยากจะลบจะเลือนความผูกพัน
เธอกับฉันเป็นเพียงความหลังไป............