29 กรกฎาคม 2548 22:57 น.
chantarat
เมื่อสายลมพัดแผ่วใบไม้โบก
ใจก็โศกก็เศร้าตามลมหนาว
ในคืนนี้นั่งมองดูดวงดาว
ส่องสกาวเด่นนภาอยู่ผู้เดียว
ก็ไม่มีใครอยู่และมารัก
เหนื่อยใจนักไม่เปิดใจอยากหลบหนี
ใจนะใจปวดร้าวทุกนาที
ในฤดีไม่เคยลืมเขาเลย
คนคนนั้นที่ทำให้ฉันซ้ำ
เจ็บระกำปวดร้าวถึงวันนี้
ก็ไม่รู้เมื่อไหร่จะไม่มี
ไม่มีเงาของเขาอยู่ในใจ
ยิ่งลมโบกพัดมาอีกคราหนึ่ง
ใจคะนึงนึกถึงเขาไม่รู้หาย
ดวงจันทราส่องแสงอยู่พร่างพราย
แล้วน้ำตามันก็ไหลเอ่อล้นทรวง
29 กรกฎาคม 2548 22:52 น.
chantarat
- * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * -
อยากจะรู้รักมีค่ามากแค่ไหน
บอกได้ไหมสักคนตอบคำถาม
บอกกับฉันสักทีว่านิยาม
คำที่เธอบอกว่ารักเป็นอย่างไร
ก็บางทีเห็นหน้าเธอยิ้มเป็นสุข
หรือบางทีก็ทุกข์นั่งร้องไห้
บางทีเห็นเธอนั้นทุรนทุราย
เหมือนใกล้ตายแต่ยังรักเขาคนเดียว
ไม่เข้าใจทำไมต้องมีรัก
อยากประจักษ์ทำไมต้องข้องเกี่ยว
ทำไมต้องผูกสมัครใจรักเดียว
เขาไม่เหลียวจะรอรักทำไม
ไม่เข้าใจเธอเลยเธอรู้ไหม
คนที่อยู่ใกล้ ๆ ไม่แลเหลียว
ทั้งที่เขาก็รักเธอเพียงผู้เดียว
แล้วทำไมทำเขาให้เสียใจ
- * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * -
11 กรกฎาคม 2548 22:05 น.
chantarat
สายธาราไหลผ่าน...ไม่มีกลับ
อันความลับ....ไม่มีในโลกนี้
อีกความรัก ..คงไม่มีแต่โศกี
ความเศร้าในฤดี ....สักวันคงหมดไป
6 กรกฎาคม 2548 22:59 น.
chantarat
ก็อยากรู้ว่ารักที่ให้ฉัน
รวมทั้งความผูกพันที่มีให้
อีกทั้งรักที่เธอให้หมดใจ
แต่ไม่รู้ทำไมใจฉันลืม
ก็ไม่คิดไม่แคร์ความสัมพันธ์
ที่เธอนั่นผูกใจด้วยรักแท้
ในตัวฉันรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลง
เหมือนไม่เคยไว้ใจในตัวเธอ
รู้ว่าเธอก็รักและก็ห่วง
จนบางทีก็หวงรู้ในนี้
ในหัวใจดวงเดียวที่ฉันมี
ไม่รู้สิแต่มันไม่แน่ใจ
อยากให้เธอช่วยสร้างความเชื่อมั่น
ให้ตัวฉันมากกว่านี้จะได้ไหม
หากวันนั้นฉันรู้ถึงความจริงใจ
วันนั้นใจของฉันเป็นของเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟchantarat
หน้าส่วนตัว
866
