8 พฤศจิกายน 2549 18:22 น.
chantarat
ไม่เคยรู้ใจตัวเองจนวันนี้
จนวันที่เธอไม่อยู่คอยปลอบฉัน
เธอคงคิดว่าฉันยังเที่ยวทุกวัน
ใช่ไหมนั่นที่เธอเคยว่ามา
มันก็จริงที่ฉันเคยเจ้าชู้
ฉันก็รู้ว่ามันดูเหมือนแฝง
เก็บเอาไว้ในใจยามรุนแรง
ดูเหมือนแกล้งทำดีเมื่อมีใจ
จนวันหนึ่งเธอนั้นกลับไม่อยู่
ฉันไม่รู้จะทำเรื่องไหน ๆ
ขาดเธอแล้วฉันเหมือนดูแปลกไป
ฉันพึ่งรู้หัวใจว่ารักเธอ
8 พฤศจิกายน 2549 17:03 น.
chantarat
ความเหินห่างวันนี้มากมายนัก
คำว่ารักมันคงจางไปใช่ไหม
คำที่เคยบอกว่ารักจนหมดใจ
คงสลายไปกับวันเวลา
อยากจะถามสักอย่างในวันนี้
ตอบฉันทีได้ไหมอยากทวงถาม
คำสัญญาที่เคยให้ไว้ทุกยาม
อยากจะถามลืมมันแล้วหรือไร
7 พฤศจิกายน 2549 15:12 น.
chantarat
ใครคนหนึ่งเข้ามาในชีวิต
เคยได้คิดทุกอย่างที่ใฝ่ฝัน
เคยได้ร่วมจับมือถือแขนกัน
เคยเฝ้ารอเฝ้าหวังอยู่ในใจ
แต่สุดท้ายก็เป็นเพียงความฝัน
มันต้องพังไม่เหลือความหลังไว้
ในเมื่อเธอนั้นคิดมีคนใหม่
ใจทั้งใจคงต้องไปจากตัวเธอ
27 ตุลาคม 2549 16:06 น.
chantarat
ฟังกันหน่อยได้ไหมนะคนดี
ว่าตัวฉันคนนี้ผิดใช่ไหม
เธอคนดีคนที่ฉันรักหมดใจ
จึงจะคิดจากไกลไปจากกัน
แค่วันนี้มีเรื่องอยากขอร้อง
อยากให้มองลึงลงไปในใจฉัน
แต่ก็รู้ไม่อยากยื้อคืนวัน
ที่ตอนนี้มันกำลังจะเปลี่ยนแปลง
อยากให้รู้ว่าตัวเธอนั้นสำคัญ
กับตัวฉันมากมายนับเหลือแสน
แม้ว่าวันนี้มันแสนจะรุนแรง
กับคำลาที่เอยจากปากเธอ
ฉันจะจำทุกอย่างในวันเก่า
วันที่เราเอ่ยคำรักเหมือนพร่ำเพ้อ
หมื่นคำรัก....หนึ่งคำลาซึ้งแล้วเธอ
ฉันไม่หวังจะเจอ...มันอีกเลย..................
15 กันยายน 2549 08:43 น.
chantarat
กระเป๋าที่วางอยู่ตรงนั้น
แค่มองฉันก็รู้ถึงไปถึงไหน
ในวันนี้ใช่ไหมที่จะไป
กับคนใหม่ที่รออยู่มานาน
เบื่อฉันแล้วบอกสักคำขอแค่นี้
ฉันไม่เหมือนกับวันที่เจอวันนั้น
เธอเจอใหม่อยากจะขอไปจากกัน
บอกกับฉันแล้วจะปล่อยให้เธอไป
แต่ก่อนไปขอได้ไหมสักเรื่องหนึ่ง
ที่จะตรึงเก็บไว้ในใจฉัน
กอดฉันทีได้ไหมเหมือนวันวาน
ทำว่าเหมือนเธอนั้นไม่เปลี่ยนไป