15 พฤศจิกายน 2553 15:44 น.
chantarat
ทำอย่างไรให้ใจไม่ให้รัก
ปวดใจนักรักแล้วจิตสลาย
ทรมานร้าวรานจนวันตาย
เจ็บต่อไปหรือควรหยุดแค่นี้ดี
22 มิถุนายน 2552 16:09 น.
chantarat
รักแรงเร้าเจ็บปวด....น่าใจหาย
แต่มิวายใจก็ตรม ระทมหมอง
ยังครุ่นคิดจิตตรึง..และใฝ่ปอง
ยังผยองในฤทัยอยู่ทุกคราว
เมื่อแรกพบสบตาพาใจหวั่น
พรั่นพรึงสั่นหทัยไหวมิรู้หาย
ยังคงนึกตรึกตรองฝันทุกวันวาย
แต่มิอาจจะคลายใจรักสมมัครเธอ...........
8 เมษายน 2552 19:25 น.
chantarat
พี่จำใจจำจากละลาเจ้า
พรุ่งนี้เช้าต้องไกลห่างจวนใจหาย
แสงสุรีส่องสว่างรักมิคลาย
แต่สุดท้ายต้องห่างไกลไปห่างกัน
พี่จำจากมิพรากความรักแน่
รักแน่แท้ไม่เคยคิดแปรผัน
แต่สุดท้ายก็ต้องจำพรากกัน
เพราะสวรรค์กลั่นแกล้งพี่ขอลา
6 เมษายน 2552 19:36 น.
chantarat
เผ้าใผ่ผันพร่ำนึกคนึงหา
เพียรค้นพบสบตาอยู่เสมอ
อยากให้รู้ความในใจ "ฉันรักเธอ"
อยู่เสมอไม่มีทางเปลี่ยนไป
แม้เธอนั้นไม่เคยจะได้รู้
ว่ายังมีตัวฉันอยู่ไม่ไปไหน
ยังอยู่เคียงข้างเธอตลอดไป
ถึงในใจเธอไม่เคยแลเหลียวกัน
1 ธันวาคม 2551 15:27 น.
chantarat
คำ ๆ นี้ที่ใจเฝ้าใฝ่หา
คำที่ใจอ่อนล้านั้นเฝ้าหวัง
คำที่คอยยึดติดอยู่ทุกวัน
คำ ๆ นั้นเธอไม่เคยจะเอ่ยไป
ใจเคยเจ็บเพราะคำเธอกไม่กล่าว
เจ็บทุกคราวไม่ได้คิดเฉไฉ
แค่คำนั้นแค่เธอเพียงเฉลยใจ
บอกได้ไหม โอ้คนดี แค่นี้เอง
* * * * * * * * * * * * *