19 พฤศจิกายน 2547 23:05 น.
Cawaii
รู้มั้ยอยากเขียนอะไรมากกว่าคำเหล่านี้ แต่สุดท้ายก็เขียนได้แค่เหงาๆ
วันนี้รู้สึกเหนื่อย พยายามทำตัวให้ร่าเริง-สดใส แต่....
มีอะไรบางอย่างแทรกเข้ามาในความคิด มันสับสนจนบอกไม่ถูก
ตั้งคำถามให้ตัวเองหลายครั้ง...ทำไมหรือ?
แต่สุดท้ายสิ่งที่ได้รับ คำตอบ...คือ...ความว่างเปล่า
... ไม่เข้าใจ ... ต้องการสิ่งใดจากฉัน ...
19 พฤศจิกายน 2547 23:04 น.
Cawaii
ท้องฟ้ากว้างกว่าใจหรือใจกว้าง
คนเหินห่างหรือหนทางนั้นห่างหาย
รักเคยมั่นหรือวันนี้มากลับกลาย
ฝากคำถามจากแดนไกลมาถึงกัน
19 พฤศจิกายน 2547 23:03 น.
Cawaii
ยังรักฉันอยู่หรือเปล่า ฉันเจ็บ ฉันเหงา เธอรู้ไหม
คอยหาความห่วงใย ก็สิ้นไร้เธอแม้เงา
ความอาทรจากคนไกล กลับเงียบหายไปเหมือนว่างเปล่า
ไม่มีแม้ข่าวคราว หรือความเป็นเราจบสิ้นแล้ว
13 พฤศจิกายน 2547 14:33 น.
Cawaii
ต่างคนก็ต่างที่
ทุกวินาทีฉันไม่รู้ว่าเธออยู่ไหน
แต่ดวงจันทร์ทุกครั้งที่มองไป
จะใกล้-ไกล ยังไงก็ดวงเดิม
หากเธอคิดถึงกันบ้าง
แม้อยู่ฟ้าคนละฝั่ง...แต่ความคิดถึงจะช่วยเสริม
สร้างสะพานความห่วงหา...มาเพิ่มเติม
ถึงเธอไม่อยู่ที่เดิม...แต่รักยังคงเดิมก็พอ
เกิดเหตุด่วนตอนนี้
เก็บความรู้สึกดีๆ คนเดียวไว้ไม่ไหว
ต้องการคนดูแลอาการทางใจ
นัดกันได้ไหม...ส่งใจไปที่เดิม
ซอกแซกผ่านทางแคบบ้าง
ไม่มีอะไรมาขวางแต่จะมีสะพานช่วยเสริม
ให้เราข้ามผ่าน เก็บสิ่งดีๆ เพิ่มเติม
อย่าลืมคืนนี้ที่เดิม Goodnight คนดี
13 พฤศจิกายน 2547 14:32 น.
Cawaii
แค่หนึ่งแสงดาวที่วูบไหว
ก้อแทบขาดใจไปกับความคิดถึง
หนาวนักที่เทอมาอยู่ในความคำนึง
แต่ไม่มาอยู ่ข้าง-ข้างให้คนที่คิดถึงได้อุ่นใจ
ห่างไกลจนไกลนัก
จนหวาดกลัวว่าความรักจะอ่อนไหว
แต่ก้อน่งนับไ ด้แค่นับวันให้ผ่านไป
และรอให้เทอกลับมาใว้...มาโอบกอดกันไว้ให้อุ่นพอ
หน้าส่วนตัว
1204
