7 พฤศจิกายน 2547 16:45 น.
Cawaii
สัตว์...เรียนรู้...ด้วยสันชาตญาณการเอาตัวรอด
คน...เรียนรู้...ด้วยการสั่งสมและสั่งสอน
สัตว์...อยู่ร่วมกัน...ด้วยสายพันธ์และความเคยชิน
คน...อยู่ร่วมกัน...ด้วยกฏเกณฑ์และความเกรงใจ
สัตว์...พัฒนา...ด้วยการปรับตัวตามสภาวะแวดล้อม
คน...พัฒนา...ด้วยมันสมองและสองมือ
สัตว์...แก่งแย่ง...ด้วยแรงกำลัง
คน...แก่งแย่ง...ด้วยความคิดสติปัญญา
สัตว์...สมสู่...ด้วยความใคร่
คน...สมสู่...ด้วยความรัก
ในการดำรงอยู่คนแตกต่างจากสัตว์มากมาย
คน...มีขบวนการเรียนรู้
คน...มีระบบความคิดพิจารณา
คน...มีการพัฒนาที่มีประสิทธิภาพอย่างต่อเนื่อง
...ทำไม...
คนที่เรียกตัวเองว่าสัตว์ประเสริฐ
แสดงออกซึ่งการกระทำไม่ต่างกับสัตว์เดรัจฉาน
การกระทำนั้นเพราะคน
รู้จัก...รักตัวเองมากเกินไป
รู้จัก...เห็นแก่ตัวมากเกินไป
รู้จัก...ตอบสนองตัวเองมากไป
ทุกสิ่งต้องการความพอดี
มากเกินไป...จะล้นทะลักเกินความจำเป็น
น้อยเกินไป...จะไม่เพียงพอกับความต้องการ
7 พฤศจิกายน 2547 16:43 น.
Cawaii
..ความรัก มีค่าแค่ไหนในใจคุณ...
รัก...คำ ๆ นึงที่ถูกสมมุติขึ้นโดยมนุษย์
รัก...คำง่าย ๆ ที่ยากต่อการอธิบาย
รัก...คำที่ต้องมีส่วนประกอบมากมาย
รัก...เป็นสิ่งที่ก่อขึ้นด้วย หัวใจ
รัก...เป็นอะไรมากมายในใจใครหลายคน
หลายคน...ต่างนิยามของความรัก
หลายคน...ต่างมุมมองในความรัก
หลายคน...ต่างเหตุการณ์ที่พบเจอ
หลายคน...ต่างปฏิเสธในความรัก
หลายคน...ต่างไขว่คว้ามาครอบครอง
หลายคน...ครอบครองและไว้สร้างไว้ด้วยใจ
หลายคน...ครอบครองและทำลายลงด้วยอารมณ์
หลายคน...รู้ค่าเมื่อสูญเสียไป
หลายคน...กำลังเหนื่อยล้าในรัก
และ...
หลายคน...กำลังค้นหาความหมายคำว่า รัก
...มีรักใช่ออกรบ...
...จะเร่งรัดให้ได้ผลลัพธ์ไปใย...
...ศรัทธาในรักมั่นไว้...
...กาลเวลาพิสูจน์หัวใจคน...
...จริงใจในรัก...
...เหนื่อยนักก็พักออกจากวังวน...
...คู่กันแล้วไม่แคล้วทุกคน...
...ครึ่งชีวิตอีกคนกำลังเดินทาง...
7 พฤศจิกายน 2547 16:41 น.
Cawaii
คน...มองความต้องการของตัวเองเป็นหลัก
คน...ทำทุกสิ่งเพื่อตอบสนองความต้องการตัวเอง
คน...ตัดสินทุกสิ่งด้วยอารมณ์
คน...ปฏิเสธการยอมรับความจริง
คน...มองข้ามความผิดพลาดของตนเอง
คน...หาเหตุผลร้อยแปดเพื่อสนับสนุนความบริสุทธิ์ของตน
มนุษย์...มองความเหมาะสมเป็นหลัก
มนุษย์...มองเหตุผลและความรู้สึกคนรอบกาย
มนุษย์...ตัดสินทุกสิ่งด้วยสติ
มนุษย์...มองความเป็นจริงด้วยหัวใจที่เป็นกลาง
มนุษย์...เผชิญหน้าและพร้อมยอมรับความผิดพลาด
...ความคิดฉัน...
มนุษย์ กับ คนเหมือนกันแค่ทางกายภาพ
สิ่งที่แยกความแตกต่างมนุษย์ กับ คน คือ
...ความนึกคิด...
...สภาพจิตใจ...
...การกระทำ...
ไม่จำเป็นว่าในคนหนึ่งคน
จะต้องมีความเป็นมนุษย์หรือคนอย่างใดอย่างหนึ่งตลอดเวลา
คนหนึ่งคนอาจจะมีทั้งมนุษย์และคนอยู่ในคนๆเดียวกันได้
ขึ้นอยู่กับสถานการณ์...สภาพแวดล้อม...อารมณ์
ฉันไม่ได้บอกว่า...บทบาทของคน...ไม่ดี
ฉันไม่ได้บอกว่า...บทบาทของมนุษย์...ดี
ในบางเหตุการณ์ใช้ความเป็น...คน...ดีกว่า
และในบางเหตุการณ์ใช้ความเป็น...มนุษย์...ดีกว่า
ตัดสินใจใช้บทบาทแต่ละบทบาทให้ดี
เพราะทุกการกระทำจะมีผลสะท้อนกลับมาหาตัวเองเสมอ
มองความเป็นตัวเองให้ถ่องแท้
ก่อนที่จะมองคนอื่นเสมอ
7 พฤศจิกายน 2547 16:39 น.
Cawaii
เธอรู้ไหม...เธอเหมือนคนที่ฉันพยายามค้นหา
เธอรู้ไหม...ฉันเคยเลิกไขว่คว้าหาคนเช่นเธอ
เธอรู้ไหม...ฉันเคยคิดว่าคนแบบเธอไม่มีตัวตน
เธอรู้ไหม...ความรู้สึกฉันไม่ได้ต่างจากเธอ
ความรู้สึก...ที่ไม่อยากรักใครอีก
ความรู้สึก...ที่ไม่อยากสี่ยงกับคำว่ารัก
ความรู้สึก...ที่กลัวการสูญเสีย
แต่เพราะเป็นเธอ...
ฉันยอมที่จะเอาหัวใจเสี่ยงกับคำว่า รัก
ฉันรู้ตัวดีว่าตอนนี้ฉันรู้สึกเช่นไร
ฉันยอมรับว่าจัดการความรู้สึกเช่นนี้ไม่ได้
หึง หวง ห่วง
อารมณ์ของผู้หญิง
ทำไม...ฉันต้องคิดนู่นคิดนี่ด้วย
ทำไม...ฉันถึงห้ามความคิดตัวเองไม่ได้
ทำไม...ตอนนอนถึงไม่สามารถปล่อยวางได้
ทำไม...ฉันถึงโหยหาอ้อมกอดอบอุ่น
ทำไม...ฉันคิดถึงเธอจัง
สิ่งที่ฉันทำได้ตอนนี้คงมีแค่
เชื่อใจ ไว้ใจ...ในคนที่รัก
เชื่อใจ ไว้ใจ...ในสายตาตัวเอง
เชื่อใจ ไว้ใจ...ในการตัดสินใจของตัวเอง
จะมีใครสักคนรู้บ้างไหม
ว่าตอนนี้ในใจฉัน
ร่ำร้องคร่ำครวญมากมายแค่ไหน
สับสนว้าเหว่มากมายแค่ไหน
เจ็บปวด ทรมานมากมายแค่ไหน
แต่ที่ทรมานยิ่งกว่า คือ...
การต้องทนแสดงฝืนยิ้ม ว่าไม่รู้สึกอะไรกับเรื่องราวใด ๆ เลย
ทั้งที่ภายในปวดร้าวแทบแตกสลาย
ไม่น่าเชื่อว่าฉันสามารถเงยหน้ามองอนาคตได้
ไม่น่าเชื่อว่าฉันสามารถปลดปล่อยอารมณ์กะใครอีกคนได้
ไม่น่าเชื่อว่าฉันสามารถเป็นตัวเองโดยไม่ปิดบังได้
ฉันเป็นทั้งหมดเพราะ ผู้ชายคนนึง
เธอเป็นพลังคอยผลักให้ฉันก้าวเดิน
สักวันฉันคงเดินได้...
เธอ...ฉัน...จะก้าวไปพร้อมกันเนอะที่รัก
7 พฤศจิกายน 2547 16:38 น.
Cawaii
รัก...ต้องการอ้อมกอด...ไม่ใช่กรงขัง
เพราะชีวิตต้องการสิ่งปกปักมากกว่าปกปิด
รัก...ต้องการแรงดัน...ไม่ใช่แรงดูด
เพราะชีวิตแต่ละคนต้องก้าวเดิน
รัก...ต้องการเวลา...ไม่ใช่แรงบีบคั้น
เพราะความรู้สึกเป็นเรื่องละเอียดอ่อน
รัก...ต้องการความเข้าใจ...ไม่ใช่เอาแต่ใจ
เพราะชีวิตต้องการสิ่งเชื่อมต่อ
รัก...ต้องการให้เกรียติ...ไม่ใช่เหยียดหยาม
เพราะชีวิตทุกคนต้องการภาคภูมิ
รัก...ต้องการอภัย...ไม่ใช่ชำระแค้น
เพราะตลอดชีวิตหนึ่งทุกคนย่อมพลาดพลั้ง
รัก...ต้องการรอยยิ้ม...ไม่ใช่รอยหม่น
เพราะชีวิตทุกคนชอบสิ่งรื่นรมย์
รัก...ต้องการความหวาน...ไม่ใช่คำหลอกลวง
เพราะชีวิตต้องการสิ่งชูรส
รัก...ต้องการรสชาติ...ไม่ใช่รอยจาง ๆ ของความธรรมดา
เพราะชีวิตไม่มีสูตรสำเร็จ ไม่มีกฎเกณฑ์ตายตัว
ชีวิตจึงไม่มีคำตอบใดถูกเสมอ
รัก...ต้องการความไว้ใจเชื่อใจ...ไม่ใช่หวาดระแวง
ชีวิตไม่ได้ต้องการความเก่งและฉลาดตลอดเวลา
แต่....ชีวิตต้องการแหล่งพักพิงอย่างสนิทใจ
เพราะบางครั้งบางเหตุผลช่วงชีวิตหนึ่ง
คงอยากแสดงความโง่โดยปราศจากการ ดูถูก
รัก...ต้องการความจริง...ไม่ใช่การลวงหลอก
เพราะชีวิตทุกคนแสวงหาความเป็นตัวตน
และท้ายที่สุด
รัก...ต้องการหัวใจ...ไม่ใช่อื่นใดในโลก
หน้าส่วนตัว
732
