19 ตุลาคม 2547 19:57 น.
Cawaii
ในคืนที่ฟ้าหม่น
กับคนขี้เหงาคนคนนี้
ยังคิดถึง เจ้าหญิงผู้แสนดี
คืนนั้น คืนนี้ที่เราใกล้กัน
เธอหายไปไหนคนดี
คืนเหงาคืนนี้ไม่มีเธอและฉัน
คอยฟังเสียงกล่อมจากดวงจันทร์
อยู่ไกลกันอย่างั้นเธอจะคิดถึงใคร
19 ตุลาคม 2547 19:56 น.
Cawaii
กี่น้ำตา...ไหลหยดลงบนเข่า
กี่ความเศร้า...ที่เข้ามาฮึกเหิม
กี่ความเจ็บ...ยังคอยมาซ้ำเติม
กี่ร้าวเริ่ม...เกาะกินชินหัวใจ
19 ตุลาคม 2547 19:53 น.
Cawaii
เสียน้ำตากับเธอมาตั้งเท่าไหร่
อ่อนไหวกับเธอมาแล้วกี่หน
พยายามมาแล้วกี่ทีกับความอดทน
ที่คิดจะเริ่มต้นกับคนสองใจ
เหนื่อยล้ามากมากนัก
บาดเจ็บอย่างหนักมันไม่ไหว
คงอดทนจนถึงที่สุดของใจ
จึงไม่คิดอยากเริ่มต้นใหม่กับใจโลเลดวงนั้น
ขอโทษด้วยที่ต้องปฏิเสธในครั้งนี้
ชาชินแล้วกับคำขอโทษครั้งที่ล้านสี่ที่บอกฉัน
เปลี่ยนไปแล้วล่ะ...เพราะใจดวงนี้รู้ทัน
ใจโลเลดวงนั้น...ที่ชอบแปรผันหวนไปมา
19 ตุลาคม 2547 01:32 น.
Cawaii
ฉันไม่ได้ร้องไห้
แต่น้ำตามาจากไหนไม่รู้
แค่หยิบภาพเธอขึ้นมาดู
แล้วอยู่อยู่ก็มีน้ำตา
เนิ่นนานแค่ไหนแล้วนะ
ที่เขาปล่อยปละเราไว้ตรงนี้
ไม่เคยสนใจไม่เคยใยดี
ทิ้งเราไว้ในคืนที่เหงาใจ
น้ำตา ..
ทำไมต้องพากันรินไหล
แค่คิดถึงคนไม่มีหัวใจ
ทำไม ทำไม ต้องมีน้ำตา
เมื่อเขาไม่เคยสนใจ
ร้องไห้ไปก็ไร้ค่า
หยุดเถอะนะน้ำตา
อย่ารินไหลออกมาให้มากมาย
อยู่ลำพังในคืนที่เหว่ว้า
ไม่อาจหยุดน้ำตาให้เหือดหาย
ได้แต่ปล่อยให้น้ำตาที่พร่าพราย
ให้ปลิวหายไปกับสายลม
19 ตุลาคม 2547 01:30 น.
Cawaii
ในคืนที่ฉันมีน้ำตา
เฝ้าเรียกหาเธอ เธอรู้ไหม
ในคืนที่ฉันอยู่เดียวดาย
ต้องการใคร ใครสักคนเคียงข้างกัน
ในคืนที่แสนเศร้า
อยากให้เธอช่วยสานฝัน
จะมีไหมคืนที่เธอคิดถึงกัน
มาหาฉันแม้นในฝัน ยามค่ำคืน