31 ธันวาคม 2547 10:28 น.
carot
...ติด ร.วิชากลอนใจอ่อนล้า
...เจอปัญหามากมายหลายสถาน
...ข้อที่หนึ่ง..แคร์ไม่เก่งแต่งกลอนกานท์
...ข้อที่สอง..อาจารย์ท่านระอา
...ข้อที่สาม..รูปไม่งามนามไม่เพราะ
...ข้อที่สี่..ความรักเลาะมาเทียบท่า
...ดวงจิตเริ่มสะท้อน..ใจอ่อนล้า
...ข้อที่ห้า..คำพูดคำจาไม่เร้าใจ
...ข้อที่หก..เลยตกวิชากลอน
...ไม่จดจำคำสอนอาจาร์ยให้
...กลอนไม่ฮอท..แครอท...ติด ร.ใจ
...แอบรักใครคนหนึ่งซึ้งเขาจัง
...มาเริ่มเรียนเขียนกลอนเอาตอนแก่
...มันยากแท้มิตรมองแล้วเมินหมาง
...กลอนไม่เพราะเสนาะโสตหมดหนทาง
...หมดกำลัง...แต่งอักษร...กลอนติด ร.
29 ธันวาคม 2547 01:40 น.
carot
สิบนิ้วกางวางลงตรงคีย์บอร์ด
...แล้วค่อยหยอดอักษรเป็นกลอนใส
......ขออวยพรให้เพื่อนเราชนชาวไทฯ
.........จงแจ่มใสเปรมสุขทั่วทุกคน
ขึ้นปีใหม่ขอเพื่อนในไทโพเอม
...มาเติมเต็มเพิ่มพูนบุญกุศล
......สิ่งศักดิ์สิทธิ์เนรมิมิตในบัดดล
.........ประสิทธิ์ผลประสาทพรกลอนจากใจ
เกียรติยศเลื่องชื่อลือกระฉ่อน
...ขอคำพรสัมฤทธิ์ผลดลใจหมาย
......อาราธณาคุณพระฯป้องคุ้มครองภัย
.........ให้ชาวไทฯพ้นทุกข์สุขนิรันดร์
>
28 ธันวาคม 2547 20:41 น.
carot
สายลมพรมพัดน้ำอย่างฉ่ำชื่น
...ระรอกคลื่นเต็มทะเลเสน่หา
......ช่วงชีวิตราบรื่นชื่นชีวา
.........ปรารถนาแห่งอารมณ์สมดังใจ
ลมพายุพัดซ้ำกระหน่ำหนัก
...น้ำกระอักสะอื้นเป็นคลื่นใหญ่
......ช่วงชีวิตเคยสุขสันต์ผันเปลี่ยนไป
.........เป็นคลื่นใหญ่ใจเศร้าเคล้าราคี
ทะเลเปี่ยมความเค็มเต็มศรีศักดิ์
...มนุษย์เปี่ยมความรักเต็มศักดิ์ศรี
......รักจะหวานหรือขมตรมชีวี
.........ก็อยู่ที่คลื่นอารมณ์ผสมกัน