17 พฤศจิกายน 2547 01:20 น.
carot
อีกครั้งหนึ่งที่เจ็บช้ำจากความรัก
มันยากนักจะลบล้างให้จางหาย
เหมือนเมฆหมอกอันหมองหม่นบนฟ้าไกล
มาปิดกั้นให้หัวใจนั้นมืดมน
มันเจ็บปวดและอ่อนไหวใจเมื่อยล้า
หยดน้ำตานั้นรินไหลดั่งสายฝน
ไร้คนปลอบคนไถ่ถามยามอับจน
ใจหมองหม่นดั่งเมฆฝนบนฟ้าไกล
มีบ้างไหมใครสักคนที่ทนอยู่
พร้อมจะสู้เคียงข้างกันไม่หวั่นไหว
เป็นดั่งแสงที่เจิดจ้าจากฟ้าไกล
ส่องนำทางให้หัวใจหายมืดมน
16 พฤศจิกายน 2547 22:36 น.
carot
...ลมทะเลเห่คลื่นค่ำคืนนี้
......เหมือนเสียงพี่พร่ำเพรียกร่ำเรียกหา
.........ขอความรักสดชื่นคืนกลับมา
............เพราะทุกวันเหว่ว้าแสนอาวรณ์
...อยู่แห่งไหนไกลมากไหมฟากฟ้า
......ฝากความคิดถึงมาหาสิงขร
.........ยามดวงดาวดับดวงห่วงอาทร
............กลัวเธอร้อนด้วยแสงแห่งตะวัน
...เหงาบ้างไหมใจคนดีที่ขุนเขา
......หากเธอเหงาอุราอย่าเสียขวัญ
.........จะส่งความห่วงใยมาให้กัน
............ให้เธอมั่นใจอยู่มิรู้คลาย
...เพลงรักจากทะเลจะเห่กล่อม
......ด้วยใจพร้อมเคียงข้างไม่ห่างหาย
.........หากเธอหนาวร้าวรานสะท้านกาย
............จะฝากสายลมพรอดโอบกอดเธอ
...คือความรักห่วงใยจากใจฉัน
......และคงมั่นอยูในใจเสมอ
..........ความจริงใจจากกมลจะปรนเปรอ
.............ไม่เลิศเลอแต่ทุกสิ่งคือจริงใจ
...คิดถึงเธอคนดีที่ขุนเขา
......เพลงบทเก่าจากทะเลเห่มาให้
.........ปลอบขวัญชื่นชีวันขวัญหทัย
............อยู่แห่งไหนส่งใจมาหา..ที่รัก
14 พฤศจิกายน 2547 20:27 น.
carot
ก้มกราบหมอนแล้วตั้งจิตอธิษฐาน
...เพื่อขอพรฟ้าประทานในวันนี้
......ช่วยประสิทธิ์ส่งผลแด่คนดี
.........คล้ายวันเกิดน้องพี่ที่อยู่ไกล
พรประเสริฐแสนดีที่ศักดิ์สิทธิ์
...เนรมิตบันดลอย่าหม่นไหม้
......จงพบแต่ความสุขกายสบายใจ
.........ชีวิตไร้โรคามาเบียดเบียน
อุปสรรค์นานาจงสูญสิ้น
...ฝันที่ใฝ่สมจินต์ไม่แปรเปลี่ยน
......ความสมหวังได้ดังปองไม่ต้องเพียร
.........ให้การเรียนจงพ้นผ่านงานมากมี
คิดสิ่งใดขอให้ได้ทุกทุกอย่าง
...ปรารถนาสิ่งใดบ้างจงสุขศรี
......ประสบโชคพร้อมสินทรัพย์นับทวี
.........กลอนบทนี้คือคำพรกลอนจากใจ
12 พฤศจิกายน 2547 03:27 น.
carot
คิดถึงคนรัก...รักคนคิดถึง
...กลอนซึ้งซึ้งกลอนนี้ที่มีให้
......ร้อยกรองจากจิตมิตรแดนไกล
.........อวยพรให้เพื่อนจงสุขทุกทุกคน