11 กุมภาพันธ์ 2548 12:55 น.
carot
สิบสี่...กุมภาพันธ์...วันแห่งรัก
...วอนฟ้าฝาก...รักล้ำค่า...ส่งมาให้
......แทนของขวัญ...แด่ทุกคน...ในบ้านไทฯ
.........รักมากมาย...เอ่อล้น...ท่วมท้นทรวง
แนบด้วยความ ห่วงใย ใจดวงนี้
...แด่คนดี...ที่รัก...ที่แสนห่วง
......คิดถึงนะ...สามคำนี้...มิต้องทวง
........ไม่เคยหวง...ทุกทุกสิ่ง...แคร์จริงใจ
วาเลนไทน์...ให้กุหลาบ...อาบด้วยรัก
...สื่อใจภักดิ์...ดอกสีแดง...แฝงสดใส
......สีชมพู...รักหอมรื่น...ชื่นกายใจ
.........เหลืองส้มให้...รักแอบแฝง...แห่งใจคุณ
ดอกสีขาว...พราวเสน่ห์...รักเก๋ไก๋
...สะอาดใจ...พิสุทธิ์ใส...ไม่เสื่อมสูญ
......กุหลาบบาน...หวานยิ่งนัก...รักละมุน
.........แด่คุณคุณ...ด้วยความรัก...และภักดี
กุหลาบตูม...โอบอุ้มรัก...จากดวงจิต
...ฝากมวลมิตร...บ้านไทฯ...ใน หล้งนี้
......ทุกดอกสี...กลิ่นหอม...พร้อมไมตรี
.........แด่คนดี...ที่แคร์รัก...จากดวงใจ
ให้ทุกคน...โชคดี...มีความรัก
...กอบมาฝาก...ให้ทุกคน...อย่าหม่นไหม้
......เป็นของฝาก...จากฟากฟ้า...วาเลนไทน์
.........ขอมอบให้...คนแสนดี...ที่รักแคร์
7 กุมภาพันธ์ 2548 13:12 น.
carot
...แคร์ตื่นมาในเช้าของวันนี้..หลังจากได้นอนมาเต็มอิ่ม...10 วัน
...เปิดเปลือกตามาพร้อมกับรอยยิ้ม..ที่ติดค้างมาจากฝันดี..
...วันนี้แล้วสินะ..เราจะได้กลับบ้าน...ดีใจจัง...ที่แพทย์อนุญาต...
...มองออกไปนอกหน้าต่าง..เห็นแสงจางๆจากดวงอาทิตย์
...ระบายสีท้องฟ้าเป็นรอยเรื่อเรือง....
...ลุกขึ้นไปเปิดประตู...ก้าวออกไปยืนที่ระเบียงในตัวตึกของโรงพยาบาล
...ลมยามเช้า..รี่เข้ามาโอบกอด...พาความเย็นและกลิ่นหอมจางๆ มาด้วย
...ดอกไม้คงเริ่มบานแล้ว...
...กลิ่นกรุ่นๆหอม..เย็น..ของดอกโมก...โชยเข้าจมูก...แฝงเศร้า..แต่มีความสุข..ลึกๆในใจ
...น้ำค้างฉ่ำอยู่บนพรมหญ้า...ไม่ช้าคงระเหยไปหาสายหมอก
...นกตัวเล็กๆ เริ่มร้องจิ๊บๆ...ตื่นเช้าเหมือนกันนะเจ้านกน้อย
...แคร์ยิ้มให้กับโลกตรงหน้า...รู้สึกดีเหลือเกินที่ยังมีชีวิตอยู่...รู้สึกว่าโลกรักเราตลอดมา
...จริงๆ เราทุกคนที่เกิดมาล้วนโชคดี..เรามีโลกใบนี้ที่รักเรา..และเอื้ออาทรต่อเรา
...ความรักของโลกรออยู่แล้วในทุกสรรพสิ่ง
...เราเองต่างหาก...อย่าเอาใจไปวางไว้เสียที่อื่น
...เก็บความรักของโลกมาใส่ใจไว้
...ปลูกเพาะให้งอกงามเติบโต
...แล้วโปรยปรายเมล็ดพันธ์แห่งรักนี้...
...ให้ทั่วไปทุกเส้นทางที่เราก้าวไป
...หวังว่าคงได้พบกับคุณๆสักแห่ง...ในโลกใบนี้
...แล้วเราจะเอาความรักความคิดถึงมาแลกกัน...นะคะ
...รักและคิดถึงเพื่อนๆเสมอ...และตลอดไป
28 มกราคม 2548 05:37 น.
carot
มองท้องฟ้าที่กว้างใหญ่
ความรัก....อยู่ตรงไหน...? ในแผ่นฟ้าผืนนี้...
ลองค้นหา ....ไม่เคยจะพบ....ว่ามี
หรือว่า....โลกใหญ่ใบนี้...
จะลืมให้....ความรัก..ความปราณี...หรือไรกัน
เกิดมามีหัวใจ...แต่..ไร้รัก...
คุณ...อาจไม่รู้จัก....คนช่างฝัน
คนที่..ไม่เคย...มีใครรัก...ไม่มีใคร...ให้ความสำคัญ...
แต่...กลับมีความรัก...
มาก....พอที่จะแบ่งปัน....ให้คุณนั้นตลอดมา
ออกซิเจน...แสงแดด...และต้นไม้
ทุกสิ่งอย่างรอบๆกาย......ล้วนมีความหมาย..ต่อคนช่างฝัน
รวมทั้งคุณด้วย....ที่เป็นที่สุด...ของความสำคัญ
ที่ฉันเป็นฝ่าย....ให้ความรัก....ความผูกพันธ์...ตลอดมา
ถึงแม้สิ่งที่...ให้....คุณไม่เห็น...
สำหรับฉัน...สิ่งที่เห็น...คุณเป็นคนที่มีค่า...
เป็นทั้งเพื่อน...เป็นทั้งน้อง...เป็นกำลังใจ...ให้ตลอดเวลา
และตอนนี้...เริ่มรู้สึกว่า...สิ่งที่มีค่า...กำลังจะสูญ...หายไป
เสียดายนะ...กับสิ่ง...สิ่งนั้น
และจะมีสักวันไหม?....สิ่งที่สูญหาย...จะกลับมาหา
เมื่อคิดยามใด...น้ำใสใส...เอ่อล้นตา....
ทุกอณูของหัวใจ...มันบอกว่า...รักคิดถึง.นะ...คุณคนดี
28 มกราคม 2548 05:08 น.
carot
ชีวิตนี้ขอวาดไปตามใจฉัน
...จึงเกิดภาพสีสันวันสดใส
......มีกระท่อมน้อยนิดติดริมไพร
.........มีน้ำใสเย็นฉ่ำเป็นลำธาร
เหล่ามัจฉาแหวกว่ายสายกระสินธุ์
...เห็นกรวดหินเกลื่อนกล่นก้นละหาน
......ริมท่าน้ำหญ้างอกดอกบัวบาน
.........มีสะพานยื่นทอดจอดเรือพาย
คาคบแจงปลอกสีดาฟ้ามุ่ยน้อย
...หนวดพราหมณ์ห้อย..เคียงเหลืองจันทร์..พันธุ์ไม้หวาย
......พวงหยกแววมยุราเอื้องตาควาย
.........ต้นปีบรายเรียงโศกโมกคัลลา
กระท่อมมุงหญ้าคาฝาไม้ซีก
...วิจิตรปีก..ไม้น้ำตาล..กระดานฝา
......พื้นมูกมัน..ขัดเงาวับ..งามจับตา
.........ระเบียงหน้าลูกกรงไขว้ไม้กลมดี
ทั้งสองข้างมรรคามากระท่อม
...ผีเสื้อตอมดอกไม้หลายหลากสี
......พุดกุหลาบ..ดาวเรือง..เหลืองบุรี
.........แก้วจำปี..มะลิลา..ลดาวัลย์
อุตสาหะสร้างสานงานยามว่าง
...ทุกสิ่งอย่างสำเร็จได้ดังใจฝัน
......มองผลงานชมชื่นพาตื้นตัน
.........เป็นภาพจาก..ปลายพู่กัน..ของฉันเอง
28 มกราคม 2548 05:01 น.
carot
รอคืนวันอันหวานด้วยธารรัก
...รับคนไว้ปกปักเอื้อรักษา
......หลากธารใจใสสวยด้วยเมตตา
.........หลั่งท้นจิตกรุณาอยู่เนืองนิตย์
ถึงโลกมวลล้วนภัยให้ต่อต้าน
...ถ้าลองมีสายธารไมตรีจิต
......น้ำใจก่อต่อกันอย่างฉันมิตร
.........เหนือจากกิจที่ชอบไม่กอปรกรรม
โลกคงสวยด้วยธรรมค้ำจุนโลก
...ลบคำโศกภพพื้นคงชื่นฉ่ำ
......สร้างดินแดนแสนสุดยุติธรรม
.........เสริมดื่มด่ำเนื่องในธารไมตรี
หล้าซึ้งรสงดงามมวลความรัก
...โลกสวยราวร้อยถักเพชรพลอยสี
......ผืนภพโปรยปรายประทิ่นกลิ่นมาลี
.........พบภาพแปรเปลี่ยนที่สีมืดมน
รอวันสวยด้วยแสงแห่งความรัก
...รับวันสุขซึ้งประจักษ์ทุกแห่งหน
......ลบมืดมัวหัวใจให้ทุกคน
.........โลกหมองหม่นมืดจางห่างมวลภัย
หน้าส่วนตัว
2720
