3 มิถุนายน 2546 16:36 น.
burst
อ้วนแล้ว...ผิดตรงไหนใครจะรู้
จนเมื่อมาเจอครูถึงรู้ได้
อยากจะเรียนไม่ให้เรียนเพียรทำใจ
กินข้าวไปร้องไห้ไปอยู่ทุกวัน
อ้วนก็มีสมองตรองเหตุผล
อ้วนก็ยังเป็นคนมีความฝัน
อ้วนก็ยังรักดีทุกวี่วัน
แล้วทำไมกีดกัน..หนอคนเรา
พยาบาลอ้วนตุ้ยดูใจดี
มีเมตาปราณีเหมือนใครเขา
อนาถหนอนั่งคิดชีวิตเรา
คุณครูเขาต่างประจานว่าอ้วนไป
ต้องต่อสู้เรียกสิทธิ์ที่พึงมี
อ้วนไปมันไม่ดี..เธอรู้ไหม
อาจารย์ขา...ที่หนูมา...หนูตั้งใจ
อ้วนก็ช่างมันปะไร...หนูอยากมา
90 โลกว่าๆ อ้วนไปเหรอ
หรือต้องหุ่นสเลนเดอร์ถึงเข้าท่า
หุ่นบิ๊กเบิ้มเฉิ่มไปไม่เข้าตา
เอานางงามมาดีกว่า....เรียกมาเรียน
ก่อนจะเอ็นมันยากเย็นต้องฝึกฝน
ต้องอดทนดิ้นรนทนอ่านเขียน
มีวิชาตั้งมากมายให้พากเพียร
แต่หนูมุ่งมั่นเรียน...พยาบาล
ณ วันนี้ครูคนดีรับหนูแล้ว
แต่ก็คงไม่แคล้วเขาโจษขาน
เข้าไปเรียนคงมีคนบ่นประจาน
ว่านี่เป็นพยาบาลได้ยังไง
หนูจะลด นะคะ..หนูจะลด
จะเลิกกินให้หมดพุงหมดไส้
ทุกๆวันจะหมั่นออกกำลังกาย
จะผอมเพรียวให้ได้ทัน..รับปริญญา
คุณว่าไหม....เด็กใส่ใจอยากจะเป็น
บางทีกลับถูกเห็นว่าไร้ค่า
ลูกคนรวยส่งเรียนเมืองนอกเมืองนา
กลับติดผงติดยาจนเสียคน
คนจะเรียนก็กีดกันไม่ให้เรียน
คนพากเพียรสู้ไปไม่เห็นผล
หยุดกีดกันกันได้ไหม..หัวใจคน
เรื่องน้ำหนักของเหตุผล....รู้แก่ใจ
ถึงจะอ้วนก็น่ารักน่าขยำ
อารมณ์ดีอารมณ์ขำน่าหม่ำไหม
มีเพื่อนอ้วน มีแฟนอ้วน ชวนสุขใจ
อ้วนไม่หนัก...หัวใคร...แบกไขมัน
2 มิถุนายน 2546 16:45 น.
burst
เธอเกิดมามีบาปใช่หยาบช้า
แต่ก็เพียงจะบอกว่าเธอมีบาป
ขอชี้แจงแถลงไขใช่จ้วงจาบ
ขอให้ทราบเธอมีบาปได้ยังไง
เกิดเป็นหญิงแท้จริงมี 5 บาป
โปรดจงทราบคุณมีบาปแล้วรู้ไหม
บาปมันดีไม่ดีอยู่ที่ใจ
ผมแค่ชี้นำไปตามใจตน
บาปที่ 1 ตาคุณซึ้งเสียเหลือเกิน
ทำให้ใจผมสะเทิ้นไร้เหตุผล
ทำให้ชีวิตผู้ชายอีกหลายคน
ทรมานและร้อนรนเพียงมองตา
บาปที่ 2 หากคุณต้องเอ่ยปากคุย
หัวใจผมแทบกระจุยไปตรงหน้า
เสียงหวานๆผ่านหัวใจวิ่งไปมา
ชีพจรเริงร่าหน้าบวมแดง
บาปที่ 3 เมื่อยามถามเรื่องหัวใจ
เธอตรงมาตรงไปไม่เสรแสร้ง
โสดสนิทจึงติดใจเข้าอย่างแรง
ใจที่เคยเข้มแข็งกลับเกินทน
บาปที่ 4 คุณใจดีเกินคนไหน
รักป่าเขาลำเนาไพรรักสายฝน
ยิ่งรู้จักเห็นเธอรักเด็กทุกคน
ไม่เคยว่าเคยบ่นกับใครๆ
บาปที่ 5 ยิ่งบาปหนากว่าบาปอื่น
นั่นคือคิดถึงทุกคืนเลยรู้ไหม
มีงานการไม่อยากทำไม่ฉ่ำใจ
ขอคิดถึงคุณต่อไปทุกเวลา
ถึงมีลูกมีเมียแล้วไม่แคล้วรัก
อยากรู้จักอยากรู้ใจอยากเห็นหน้า
อยากจะมีคุณไว้ทุกเวลา
ทิ้งลูกเมียไปหาก็อยากไป
แท้ที่จริงคุณเป็นหญิงมี 5 บาป
แค่อยากให้คุณทราบบาปแค่ไหน
บาปที่ทำให้ผมต้องลองนอกใจ
มันบาปไหมที่หัวใจ...ถูกรังควาญ
2 มิถุนายน 2546 10:04 น.
burst
ฟ้ากฟ้ายามเย็นเห็นเมฆหม่น
มีคนหนึ่งคนทนนั่งเหงา
รอตะวันต่ำลงคงเห็นดาว
คอยเป็นเพื่อนคลายเหงาแทนที่ใคร
ที่ตรงนี้เคยมีคนเติมเต็ม
และอิ่มเอมเต็มสุขทุกข์จางหาย
ณ วันนี้คนเคยมีกลับหนีไป
ทิ้งก็เพียงผืนทรายที่เปียกปอน
หาดทรายขาวมีคลื่นยาวเพียงซัดสาด
แต่ไม่อาจดับใจให้คลายร้อน
ก่อนมีฝนคนหนึ่งคนหลับตานอน
ทิ้งตัวลงทอดถอนลมหายใจ
ลืมตาแล้วเห็นดาวพร่างพราวฟ้า
แม้สวยงามจับตาสักแค่ไหน
จะให้ชื่นให้ชมข่มอย่างไร
มันก็เหงาจับใจ...อยู่ลำพัง
คุณเคยไหม แม้ใครใครเขาว่าสุข
เขาสนุกเขาชื่นชมว่าสมหวัง
แต่ข้างในมันกลับไม่มีพลัง
และสุดเศร้าเหมือนเราดั่งคนไร้ใจ
อยู่คนเดียวเหงาคนเดียวสู้คนเดียว
มันจะเปล่าจะเปลี่ยวสักแค่ไหน
มันไม่เหมือนมีเธออยู่เป็นคู่ใจ
ร่วมชื่นชมสมใจไปด้วยกัน
ปล่อยให้คลื่นทะเลมันเห่กล่อม
ฉันจะยอมปล่อยใจไปตามฝัน
มีเมฆดาวและคลื่นยาวเป็นกำนัล
พอให้ฉันเพียงสุขใจ....ให้พ้นคืน