13 พฤษภาคม 2546 10:43 น.
burst
มองหน้ากันอย่างนี้มันมีเหตุ
หน้าตาฉันทุเรศก็หาไม่
ตาต่อตาประสานกันมันโดนใจ
เธอให้ท่าใช่ไหมถึงได้มอง
ใจสับสนวุ่นวายคล้ายจะบ้า
แต่สองเท้าสองขามันสนอง
รีบจ้ำอ้าวตรงหาสาวเข้าประคอง
เธอเอียงอายให้ต้องรีบทำการ
เห็นหน้าตาจิ้มลิ้มยิ้มซื่อๆ
กัดมุมปากตาปรือ...อืม...หน้าหวาน
ฉันคงจะทนต่อไปไม่ได้นาน
เพราะมือไม้เธอรังควานถึงข้างใน
โอ้ยุบหนอพองหนอ ขอทีเถอะ
สติเริ่มเลือนเลอะเจอะของใหม่
ทั้งสวยสดงดงามและตามใจ
ทั้งกอดทั้งซุกไซร้ไม่เกรงกลัว
มีเงินเดือนหมื่นกว่าเที่ยวห้าพัน
อยู่กับเธอทั้งคืนวันไฟสลัว
ก่อนจะทำแม้ซักนิดไม่คิดกลัว
เสร็จกิจแล้วเหงื่อแตกทั่วเริ่มกลัวใจ
เงินที่เหลืออีกเกือบเดือนจะซื้อข้าว
จ่ายค่าบ้านค่าเหล้าอีกเท่าไหร่
อีกลูกเมียที่บ้านบานตะไท
ใกล้เปิดเทอมแล้วใช่ไหมเดี๋ยวไม่ทัน
โอ้...ถุงยางจะใส่บ้างดันลืมได้
พลาดท่าแล้วมีแต่ตายโทษมหันต์
ซวยแล้วตูจะรีดออกก็ไม่ทัน
มีอะไรในเลือดฉัน...หวั่นจริงๆ
นี่แหละหนอความเป็นชายสบายหรือ
แท้จริงแล้วก็คือทาษผู้หญิง
เจอะทีไรก็เสร็จ...เธอเด็ดจริง
แค่คืนเดียวก็ทิ้ง ได้สตังค์
เขาขายตัวให้เรา เราได้ไหม
กลับสูญเสียทั้งหัวใจไร้ความหวัง
ร้อยปัญหาเริ่มรุมเร้าเข้าประดัง
อนาคตคงจะพังอีกไม่นาน
เที่ยวผู้หญิงแท้จริงนั้นไม่ควร
แม้น้องนางเชิญชวนป่วนสะท้าน
โปรดนึกถึงความเดือดร้อนก่อนทำการ
อยากสบายอยู่อีกนานอย่าไปทำ
ยิ่งมีลูกมีเมียเป็นตัวตน
มีครอบครัวให้สุขล้นจนชื่นฉ่ำ
สงสารเมียสงสารลูกตาดำๆ
ต้องรับผลการกระทำอีกเท่าไร
เราไม่เที่ยวมีไหมใครจะติดโรค
จะหยุดความเศร้าโศกอีกเท่าไหร่
จะหยุดการขายสาวขายหัวใจ
หยุดเสียหยุด...ได้ไหม....หยุดใจเรา
หน้าส่วนตัว
1088
