8 เมษายน 2546 11:40 น.
burst
บวชแล้วก็มีแต่คนถาม
เมื่อไหร่จะเบียดตาม...ล่ะทิดจ๋า
บวชแล้วก็เบียดตามเวลา
ตามธรรมเนียมเค้าทำมาแต่ก่อนกาล
ตอนนี้ยังไม่เบียดหรอกจ้าพี่
ยังไม่รีบจะมีหรอกลูกหลาน
ขอสร้างเนื้อสร้างตัวทำงาน
เก็บเงินให้เบิกบานก่อนแล้วกัน
การบวชสอนอะไรเรามากมาย
อย่างน้อยเกิดเป็นชายได้เต็มขั้น
ทดแทนคุณพ่อแม่เอนกอนันต์
เกิดเป็นลูกชายนั้นควรบวชเรียน
เอารูปมาให้ชมกันสักนิด
ก่อนจะมาเป็นทิดหัวโล้นเลี่ยน
ห่มผ้าจีวรสีดั่งเทียน
ท่องคาถาพากเพียรเรียนพระธรรม
ได้เป็นสงฆ์ครั้งหนึ่งก็พึงใจ
รสพระธรรมนำให้ใจอิ่มหนำ
ทุกคำสอนคำพระจะจดใจ
ใช้ชี้นำทางชีวิต...ให้คิดดี
8 เมษายน 2546 11:03 น.
burst
หากซัดดัมเป็นตุ๊ด...บุชเป็นเกย์
เรื่องมันคงจบเห่กันง่ายๆ
ไม่ต้องรบราฆ่ากันตาย
ให้พลเมืองโชคร้ายต้องรับกรรม
ลูกเล็กเด็กแดงหมดแรงสู้
เราเองก็นั่งดูอย่างชอกช้ำ
ดูสาวกจอร์จบุชลุยซัดดัม
ดูยูเอ็นตาดำๆได้แต่มอง
เผลอไปสนใจเรื่องชาวบ้าน
ดูผู้คนหนีลนลานสยดสยอง
อย่าลืมเรื่องข้างกายไม่เป็นรอง
โรคร้ายร่ำร้องกระจายพันธุ์
หวัดมรณะมาแล้วมาแน่แล้ว
เราคนไทยคงไม่แคล้วเจ้าโรคนั่น
อย่ามัวเพลินดูชาวบ้านเค้ารบกัน
จนลืมว่าตัวเองนั้นก็เสี่ยงภัย
โดนระเบิดตูมเดียวก็เสียววาบ
แต่โปรดทราบเป็นโรคนี้มีตายได้
ไม่ต่างกับโดนระเบิดซักเท่าไร
แถมทุรนทุรายทรมาน
อะไรน่ากลัวกว่ากันแน่
ชีวิตคนที่ย่ำแย่น่าสงสาร
สมรภูมิหรือโรคร้ายที่รังควาน
น่าสงสารตัวเอง...ีเกิดเป็นคน
3 เมษายน 2546 17:57 น.
burst
สิ่งที่มองไม่เห็น......แต่มองเห็น
นั่นคือความชาเย็น...บนใบหน้า
เธอปกปิดมันไม่ได้ด้วยสายตา
ฉันจึงได้รู้ว่าเธอเป็นไง
ความชาเย็นเป็นนามธรรม
แต่สีหน้าที่เธอทำซ่อนไม่ได้
ดูสีหน้าและแววตาเหมือนคาใจ
จึงไม่รู้สึกอะไรที่รักกัน
ชาเย็นไม่ใช่....ชาใส่นม
รสไม่น่านิยมเหมือนอย่างนั้น
ก่อนเคยหวานทุกหยดรสหวานมัน
ไม่มีแล้วอย่างนั้นหมดเวลา
อย่าได้ทำเป็นชาเย็นหรือเข็ญใจ
ถ่ายไม่ออกบอกได้นะเธอจ๋า
อย่าปล่อยให้อารมณ์ข่มหน้าตา
โปรดจงจำไว้ว่า.....อย่าชาเย็น