29 ธันวาคม 2546 12:09 น.
burst
เกิดมาสวยแถมรวย...มีชาติตระกูล
แต่หน้าตาแสนอาดูร แม่คุณหนอ
ฟันก็เหยิน ปากก็หนา หน้าก็งอ
มองทางไหนก็ทดท้อเสียทุกวัน
ธรรมชาติสร้างโลก...ให้สวยงาม
แต่กลับทำเลวทรามกับหน้าฉัน
ทีดอกไม้ยังสร้างให้สวยหลากพันธุ์
แต่กลับปั้นหน้าฉัน...ไม่ตั้งใจ
ธรรมชาติลงโทษเหมือนโกรธแกล้ง
เห็นแล้วหมดเรี่ยวแรงจะอยู่ไหว
เหมือนทำบุญมาไม่ครบ จบเร็วไป
ธรรมชาติหนอ..ทำได้..ไม่ปราณี
มหันตภัยธรรมชาติขยาดแล้ว
เกิดมาแห้วความสวย ซวยจริงนี่
อุทกภัยออกตา....ล้าเต็มที
คงใช้เงินที่มี....ศัลยกรรม
-------------------------------------------------------------
โธ่...น่าสงสารมั้ยล่ะครับ
23 ธันวาคม 2546 11:24 น.
burst
หากไม่เกิดกับตัวกลัวบ้างไหม
เธอจะรู้จะเข้าใจไหมสิ่งนี้
ความเจ็บปวดรวดร้าวในบางที
เธอรู้ไหมว่ามันมีค่าเพียงใด
ฝนที่ตกทางโน้นฟ้ามืดหม่น
คงเหน็บหนาวเสียจนเกินทนไหว
หนาวถึงคนทางนี้ที่มีใจ
สัมผัสได้ถึงข้างในใจของเธอ
หากวันนี้เจ็บบ้างเป็นบางคราว
หากรู้สึกปวดร้าวอยู่เสมอ
ประสบการณ์จะสอนใจเมื่อได้เจอ
มีเจ็บบ้างให้เธอไว้สอนกัน
มีน้ำตาเป็นน้ำทิพย์ชโลมโลก
มีความเศร้าความโศกสร้างสีสัน
มีความทุกข์ไว้สร้างสุขทุกคืนวัน
เรียนรู้ทั้งเธอ...ฉัน ในโลกเรา
หากไม่รู้สึกเจ็บปวดในวันนี้
หากไม่เสียน้ำตาที่เคยเงียบเหงา
หากไม่เจ็บกันบ้าง...ระหว่างเรา
หากไม่เศร้า...คงไม่สุขอย่างที่เป็น
------------------------------------------------------------------------------------------------------
ว่ามั้ยครับ คนเราพอเศร้าสุดๆ ก็จะสุขสุดๆเช่นกัน
เหมือนเวลาดูหนังเศร้า พอตอนจบแฮปปี้ ก็น้ำตาไหลอีกรอบ เฮ้อ....
17 ธันวาคม 2546 14:45 น.
burst
ห่มผ้านวมบวมหนาใครว่าอุ่น
ไม่ได้ครึ่งกอดคุณมันอุ่นกว่า
มีผ้าไหมผ้าสไบหรือแพรวา
ผ้ากระสอบผ้าดิบหนาใช่ว่าดี
นั่งผิงไฟหวังไออุ่นพอคลายหนาว
ยังเยือกเย็นรวดร้าวหนาวเพียงนี้
ชั่วข้ามคืนนอนหนาวเช้าพอดี
หลับไม่ลงด้วยผมนี้อยู่เดียวดาย
ยามคุณหนาวผมก็เฝ้าประคองกอด
เหมือนไฟช็อตยามผมกอดกับุคณไว้
ผมก็อุ่นคุณก็อุ่นทั้งกายใจ
นึกถึงคราวนั้นไว้อุ่นใจจัง
แต่....วันนี้คุณไปอยู่ที่ไหน
ได้แต่นอนหนาวใจไร้ความหวัง
ยามหนาวเนื้อไร้เนื้อห่มเพียงลำพัง
ถึงวันนี้ผมก็ยัง....นอนคนเดียว
---------------------------------------------------------
ฮือ.....หนาวจังเยย.....กอดหน่อยสิกั๊บ
15 ธันวาคม 2546 12:13 น.
burst
ประทับตราหัวใจให้เธอเลย
เกิดมาก็เพิ่งเคยเจอคนนี้
สุดยอดแห่งคนรักที่เคยมี
ประทับใจทุกนาทีที่คบกัน
เธอดูแลทุกอย่างคอยใส่ใจ
หนาวก็อ้อนร้อนก็คลายไม่เคยหวั่น
มีความรักเติมเสมอเธอให้กัน
เหมือนพบความสุขนั้นที่จริงใจ
คนรอบข้างเป็นดั่งเพื่อนของเธอ
มีความสุขอยู่เสมอยามเธอใกล้
ISOสิ่งแวดล้อมพร้อมให้ไป
ด้วยตัวเธอช่วยให้โลกสวยงาม
เธอมีกฏมีระเบียบอย่างเฉียบขาด
เธอมั่นใจจนไม่อาจตั้งคำถาม
เธอเด็ดดวงท่วงท่าสง่างาม
เธอสวยเย็นเป็นดั่งนางสาวไทย
กิริยามารยาทดูอ่อนหวาน
สมดั่งคำโบราณท่านว่าไว้
เป็นเบญจกัลยาน่าเกรงใจ
โอ้...ทำบุญด้วยอะไรได้เธอมา
ณ บัดนี้ได้เวลาอันสมควร
จึงประกาศเชิญชวนกันถ้วนหน้า
ขอมอบ ISO แก่แก้วตา
มาตรฐานแห่งคุณค่า....คนรักจริง
15 ธันวาคม 2546 11:49 น.
burst
เธอเอาหน้าหวานๆหว่านสายตา
และเสน่ห์มารยามาจากไหน
เธอสะสมสิ่งเหล่านี้ไว้ที่ใด
แค่เดินผ่านถึงได้ใจไปครอง
เธอเอาคำพูดหวานๆหว่านตรงหน้า
และลีลาในสายตาทั้งสอง
เธอมีมนต์สะกดไว้ยามได้มอง
ถึงกับต้องวาบหวามเกินห้ามใจ
สามร้อยหกสิบองศาสวยไปหมด
เกินจะอดใจฉันมันหวั่นไหว
รู้แต่สวยข้างนอกก็ซึ้งใจ
หากได้เห็นสวยข้างในคงเข้าที
จึงเดินไปพูดจาสองสามคำ
เธอก็พร้อมยอมทำตามฉันนี่
โอ้ว...พระเจ้าหัวใจเราเริ่มเต้นถี่
ไม่นึกว่าง่ายอย่างนี้...เห็นข้างใน
เธอยอมเปิดหมดเปลือกเลือกดูชม
ช่างสวยงามเกินจะข่มใจทนไหว
ดูแต่ตาไม่พอ...ไม่สมใจ
จึงสัมผัสลูบไล้อย่างแผ่วเบา
ทนไม่ไหว.....ด้วยข่มใจมันไม่อยู่
ที่สัมผัสที่จ้องดูมันเร่งเร้า
จำต้องเอียงหน้ากระซิบเธอแผ่วเบา
ตกลงน้อง...คันนี้เขาดาว์นเท่าไร
--------------------------------------------------------------------
เรื่องของเรื่องเกิดจากไปดูรถที่โชว์รูมน่ะครับ
หน้าส่วนตัว
1498
