13 พฤศจิกายน 2546 10:36 น.
burst
หนอยแน่ะหนอย...อีชะนี...ดีตรงไหน
ทำเป็นหวงควงผู้ชายมาเย้ยหน้า
เดี๋ยวแม่ตบด้วยนมเพิ่งเสริมมา
ตีลังกาฟันศอกซักสองที
นึกว่าสวยซะเหลือเกิ๊นนนนน...เดินตูดบิด
มันคงคิดว่ามันสวยนักนี่
ใส่สายเดี่ยวกางเกงเลเก๋ล่ะซี
จะบอกให้ว่าอย่างนี้...ละครลิง
มาด่าฉันหน้าตาเฉย...กระเทยควาย
เกินกว่าจะทนไหวให้อยู่นิ่ง
เคยไหว้พระทำบุญไว้...น่ะเรื่องจริง
แต่คราวนี้ผีมันสิงอยากเตะคน
คงไม่เคยเจอกระเทยโดดแทงเข่า
เดี๊ยะเถอะเดี๊ยะ!! ลองมั้ยเล่า!!! เอาซักหน
เป็นกระเทยก็ไม่เคยเยาะเย้ยคน
หลบไม่พ้นจะเจอเอาเข้าโรงบาล
อีเห็ดสดเดี๋ยวได้ซดใบบัวบก
ยังทำหน้าซกมกสนุกสนาน
ทำเป็นหน้าระรื่น....ทำชื่นบาน
เดี๋ยวสะท้านถึงปากซอย...คอยได้เลย
หลบเลยพี่!!! คราวนี้คงมีต่อย
เดี๋ยวจะพลอยโดนเข้าตอนเข่าเสย
ไม่อยากนะไม่อยากเป็นข่าวเลย
ขึ้นหน้าหนึ่ง...ว่ากระเทยเตะคนตาย!!!!
----------------------------------------------------------------------------
ดุนะ ระวังให้ดี กระเทยมูจาฮิดิน
12 พฤศจิกายน 2546 18:34 น.
burst
ตาสองตาแต่เกิดมาก็มองเห็น
มองทุกอย่างดั่งเป็นเช่นความฝัน
มองความจริงเหมือนชีวิตไม่ติดพัน
ล่องลอยไปในความฝันด้วยสองตา
มีชีวิตสวยงามตามแต่ใจ
ท่องเที่ยวไปแสนไกลใจหรรษา
ไม่ถือโทษโกรธใครให้ร้ายมา
มีแต่ยิ้มเปื้อนหน้าสายตามอง
ตาของเราเขาว่าเสือกไปมองต่ำ
ดูสิดู ถ้อยคำทำให้หมอง
ตาก็ตาใสใสได้แต่มอง
ไปทำแม่คุณท้องแต่เมื่อไร
ด่าว่ามองหน้าหาเรื่อง...ทำขึงขัง
อวดตัวจัง..กลัวไม่รู้...ว่ากูใหญ่
สายตาเรามองจ้องลองวัดใจ
เอาสิเอาให้รู้ไปไม่เคยกลัว
เรื่องของตาแค่มองแค่จ้องหน้า
ใยเค้าว่าตัวเราได้...ไอ้ตาถั่ว
หวังให้ตามองไปในใจกลัว
หวังให้รู้ดีชั่วท้าต่อยตี
ผมมองหน้าใช่หาเรื่องอย่าเคืองกัน
เราพี่น้องไทยด้วยกันใช่มั้ยพี่
ว่าแล้วแกล้งเดินถอยไปไม่รอรี
อนิจจา....หมัดพี่สวนทันควัน
ตาหนอตาพล่ามัวหัวสะบัด
ด้วยฤทธิ์หมัดพี่ยาให้มานั่น
อันเรื่องตาอย่าได้มองจ้องหน้ามัน
คนอย่างนี้...มีแต่มันจะต่อยเอา
--------------------------------------------------------------------
อย่าไปมองจ้องใครสุ่มสี่สุ่มห้าสุ่มหกนะครับ
เดี๋ยวตาจะมีสีและบวมช้ำไม่รู้ตัว 555
12 พฤศจิกายน 2546 12:01 น.
burst
ฝากถึงนามปากกา ผู้หญิงไร้เงานะครับ
ผมล่ะข้องใจ..ตั้งแต่ชื่อ
ไร้เงานั้นหรือ...ไร้ตรงไหน
ไร้เงา..แต่เขาคง...ไม่ไร้ใจ
แต่มันเพราะเหตุใด..ถึงไร้เงา
พอวันที่เค้าหายไป
ถึงรู้จักว่านั่นไง...ความเงียบเหงา
ชื่อเรียก...หญิงไร้เงา
จึงร้องอ๋อ...ว่าชื่อเขาเป็นยังไง
ในวันที่ไร้เงา
ไร้คนอย่างเขาเขียนกลอนให้
ถึงรู้ว่าวันนี้...ที่ไร้ใจ
และคิดถึงมากเพียงใด....หญิงไร้เงา
12 พฤศจิกายน 2546 11:52 น.
burst
ห้องที่แสนอบอุ่นด้วยไอรัก
เรารู้จักรู้ใจกันเสมอ
ที่ตรงนี้ใช่ว่ามีฉันและเธอ
ยังมีคนที่พบเจออย่างรู้ใจ
แต่ใจฉันยังมีเธออยู่คนเดียว
และไม่เคยจะเหลียวมองคนไหน
มีแต่เธออยู่ตรงหน้าและตรงใจ
จะให้มีคนไหนดีเท่าเธอ
ณ วินาทีนี้มีคำถาม
อยู่ในยามที่เธอฉันนั้นมองเหม่อ
ไม่ใช่ฉัน...แล้วเป็นใคร..หากได้เจอ
คงไม่พ้นตัวเธอนี่แน่นอน
เมื่อมีกลิ่นโชยมาพร้อมเสียงตด
เหม็นไปหมดจนใครใครเขาเดือดร้อน
กลิ่นช่างเหม็นยาวไกลแล้วไชชอน
แถมมีเสียงสะท้อนมาอีกที
อย่าไปโทษใครเลยเธอ...ฉันจับได้
เพราะว่าไม่มีคนไหน...ใกล้เสียงนี้
ฉันก็ไม่ได้ตด..ขอโทษที
เธอนั่นแหละ..อย่ามาตีหน้าเฉยชา
------------------------------------------------------------------------------------
เป็นออกบ่อยๆ อะไรเอ่ย คนหนึ่งรู้ สองคนรู้ สามคนไม่รู้
ตอบว่า...ตด
12 พฤศจิกายน 2546 09:29 น.
burst
แอบซ่อนอยู่ในมุมเหงา
จับเจ่าอยู่อย่างสับสน
ชีวิตของคนหนึ่งคน
แอบทุกข์แอบทนเรื่อยมา
เห็นเขามีคู่มีสุข
แต่เรามีทุกข์ไร้ค่า
แอบมองไม่จ้องมองตา
หลบหลืบร่มหากำบัง
อดทนนั่งเหงายาวนาน
เกินสมควรแก่การจะสิ้นหวัง
วันนี้ถึงทีหรือยัง
จะจู่โจมไม่ยั้งทันที
ดูฤกษ์ดูยามตามเหมาะ
คงเพราะโอกาสวันนี้
ได้พบได้เจอซักที
คนดีคนที่ถูกใจ
ผู้ก่อการรักจู่โจม
ความรักระดมเข้าใส่
ไม่ทันตั้งตัว...ตั้งใจ
เธอรับรักไปทันที
ผู้ก่อการรัก...หนีหาย
เธอโดนรักไปคราวนี้
ตกใจเข้าให้แล้วซี
ได้แต่รักอย่างนี้...แอบมอง
อนาถหนอผู้ก่อ..การรัก
มีสุขไม่มากนักก็หมอง
ไม่กล้ารักจริงได้แต่มอง
แค่รักลองๆไปวันๆ
อยากเปิดอยากเผยทุกอย่าง
อนาคตเลือนลางเป็นแค่ฝัน
ขอเป็นแค่อย่างนี้ก็แล้วกัน
เป็นผู้ก่อ..การฝัน...ถึงแต่เธอ
หน้าส่วนตัว
807
