20 มกราคม 2546 14:25 น.
burst
เค้าว่า.....ความพยายามอยู่ที่ไหน
ความสำเร็จ...อยู่ไม่ไกลจากที่นั่น
ทั้งสองอย่างอยู่คู่กัน
แต่สำหรับฉัน....มันไม่จริง
จุดที่ยืนอยู่ตรงนี้
ความรู้สึกดีดีถูกขว้างทิ้ง
ไม่เห็นเหมือนคำอ้างอิง
คำพูดที่ว่าจริง...ชักหวั่นใจ
เข็นครกขึ้นภูเขา
เราว่าเราก็ทำไหว
งมเข็มในทะเล....ง่ายจะตาย
ไม่มีอะไรเกินพยายาม
จะมีใครรู้อย่างลึกซึ้ง
ฉันขอเพียงหนึ่งคำถาม
ความสำเร็จและพยายาม
เหตุใดไม่ตรงตามเค้าพูดกัน
อดข้าวก็แล้ว...ออกกำลังก็แล้ว
ก็ยังไม่แคล้วหุ่นอวบอั๋น
เซลลูไลท์หนาขึ้นทุกวัน
มองกระจกตัวฉันแทบบ้าตาย
พยายามลดน้ำหนักมาเป็นปี
เชื่อสุภาษิตเค้าดี...ต้องทำได้
จนแล้วจนรอดยังไม่วาย
น้ำหนักขึ้นอีกได้...หน่ายจริงๆ
17 มกราคม 2546 16:31 น.
burst
วันนี้ผมจะร็อค...หรือผมจะแร็พ
ไอ้ตัวผมมันแสบ..ไม่รู้จะแร็พหรือมันจะร็อค
พ่อแม่ก็เป็นไทย...แถมไม่ได้อยู่บางกอก
ผมมันเด็กบ้านนอก....เป็นแต่ร็อคลำเพลิน
ห่างหายหน้าไปนานยังจำกันได้ไหม
ผมน้องเบิร์สท์เด็กไทย...ที่ไม่รู้จักคำว่าเขิน
หน้าตาพอถูไถแต่ไม่ถึงกับยับเยิน
แต่บังเอิ๊ญ..บังเอิญ...เกิดมาคารมดี
เมื่อก่อนเป็นนักดนตรีเล่นมาสิบปีกว่า
เริ่มจากช่าช่าช่าแต่ว่าไม่ใช่ที่
หันมาจับกีตาร์..เอ๊ย..มันเข้าท่าดี
หันมาหัดดนตรีเล่นร็อคสะใจ
เล่นร็อคฮาร์ดคอร์เหมือนสีซอให้ควายฟัง
ยิ่งเล่นยิ่งไม่ดังฟังแล้วน่าหมั่นไส้
ตะโกนคอแทบแหกหวังจะแหวกจากใครๆ
แต่มันน่าสงสัย..ทำไมคนไม่ยอมฟัง
ผิดทางแล้วเรานั่งจับเจ่ากับกีต้าร์
หลงทางเสียเวลา...หลงติดยายังดีกว่ามั้ง
ยิ่งเล่นยิ่งไม่รุ่งดูอีรุงตุงนัง
เบื่อจริงเบื่อจังเล่นแล้วฟังอยู่คนเดียว
ก็โลกมันหมุนเป็นคุณจะหยุดไหม
เล่นทางนี้ไม่ได้...ไม่มีใครแลเหลียว
ดังนั้นอย่าเลย...อย่าเฉยอยู่เชียว
อ๊ะอ๊ะ..ประเดี๋ยว..มีของใหม่มา
โจอี้บอย..ดาจิม...เขากระหยิ่มยิ้มย่อง
ไปดูเขาร้องดูเขาเต้นเข้าท่า
โอ้โห...ฮิบฮอบ มันชักชอบ..เข้าตา
เอาทางนี้ล่ะว้า....เผื่อจะเป็นคนดัง
แต่งกลอนตั้งเท่าไหร่อยู่ในไทยโพเอม
มันก็ same same กลอนที่แต่งทีหลัง
จะกาพย์เห่ กาพย์โคลง กลอนแปด กลอนดัง
แต่งไปแล้วก็ยังสู้เค้าไม่ได้ซักที
วันนี้เลยแต่งแร็พ ดูก๊อบแก๊บไม่เก่งกาจ
ถึงจะดูไม่ฉลาดดูบังอาจไม่ใช่ที่
แต่ไอ้ตัวกระผม..มันก็เห็นว่าแปลกดี
นานๆซักที...จะมีกลอนมันส์มันส์
ให้พี่เคาะ ตึก โป๊ะ ตึกๆ......ตึกๆ โป๊ะ
อ่านไปแล้วมันโจ๊ะเป็นจังหวะอย่างงั้น
ลองเรทติ้งดูก่อนเผื่อพี่จะชอบกัน
แล้วผมจะแต่งทุกวันให้พี่ฟังให้สะใจ
ไม่ใช่ว่าเป็นไทยแล้วตามไปกับของนอก
ไม่ใช่ว่าโดนหลอกถูกตีกรอบว่ารุ่นใหม่
แต่ผมกรองวัฒนธรรมเอามายำเป็นแบบไทย
แล้วเสนอแบบใหม่มาให้ลองดูกัน
บรมครูท่านสอนทุกโคลงกลอนแสนหวาน
อยู่มาก็นานแต่ก็ยังอยู่อย่างนั้น
แสดงว่าของเค้าดี....เขาถึงมีอยู่ทุกวัน
ไอ้กลอนของผมมันคนละชั้น..อย่าไปเทียบกับครู
ยิ่งแต่งก็ยิ่งยาว....ยิ่งยาวก็ยิ่งเยอะ
เดี๋ยวมันจะบานเบอะยิ่งเลอะเทอะ..ไม่ใช่ไม่รู้
เอาเป็นว่าถึงไม่ค่อยว่าง..ก็ยังแว้บมาดู
เผื่อใครจำได้อยู่...ผมก็จะชื่นใจ
9 มกราคม 2546 10:03 น.
burst
ซึ้งน้ำจิตน้ำใจในที่นี่
ซึ้งทุกข้อความไมตรีพี่มีให้
หากได้ลิ้มรสพระธรรมคงฉ่ำใจ
และไม่ลืมความสุขใจในวันวาน
ไปไม่นานหรอกพี่เดี๋ยวก็กลับ
คิดถึงครับความสุขสนุกสนาน
คิดถึงทุกถ้อยกลอนทุกเหตุการณ์
ทั้งกลอนเศร้ากลอนหวานที่ผ่านไป
ขอบพระคุณที่ร่วมอนุโมทนา
ขอบพระคุณที่เมตตาจะหาไหน
พระคุณพี่ทุกท่านบันดาลใจ
ให้สงบสุขทั้งใจ...ใต้จีวร
-------------------------------------------------------
9 กุมภาผมจะเข้าอุปสมบทที่วัดศรีจุฬา
อ.เมือง จ.นครนายกครับ ไม่มีคนถือหมอน
(เพราะแฟนไม่ไป อยู่รักษาศีลที่กรุงเทพฯ)
ขอบพระคุณพี่ๆที่ร่วมอนุโมทนาครับ
ขอบพระคุณจริงๆครับ
7 มกราคม 2546 16:35 น.
burst
ที่ต้องหายหน้าไปใช่หายหัว
ยังอยู่ดีทั้งตัวไม่ไปไหน
สุขภาพยังเข้มแข็งมีแรงใจ
จึงหวนกลับมาใหม่ไม่ลืมกัน
เดือนหน้านี้น้องพี่...ผมลาก่อน
อาจเหินห่างทางกลอนไปเรียกขวัญ
โกนหัวเป็นพ่อนาคในเร็ววัน
บวชเป็นพระอีกหลายวันจึงกลับมา
8 กุมภาพี่จ๋า...ผมบวชแน่
บวชแทนคุณพ่อแม่สักทีหนา
เกิดมาโตจนป่านนี้...ได้บูชา
คุณบิดรมารดาขอแทนคุณ
กายกรรมวจีกรรมใดล่วงเกิน
ขอกราบเชิญท่านอภัยช่วยเกื้อหนุน
ผมได้บวชในครั้งนี้...เชิญร่วมบุญ
ทำดีไว้เป็นทุนแห่งกรรมดี
พี่ๆครับขอพี่รับบุญกุศล
ขอเผื่อแผ่ให้ทุกคนได้สุขี
เริ่มปีใหม่...อวยชัย...ให้โชคดี
จะบวชแทนคุณน้องพี่....ด้วยจริงใจ
--------------------------------------------------
เดือนหน้า 9 กุมภาเข้าอุโบสถแล้วครับ
ที่วัดศรีจุฬา อ.เมือง จ.นครนายก บ้านเกิดผมเอง
มากราบลาพี่ๆอุปสมบทครับ ก่อนเบญจเพศพอดี
กรรมใดเคยล่วงเกินไว้ ขออโหสิกรรมด้วยครับ
และร่วมอนุโมทนากับบุญครั้งนี้กันด้วยนะครับ
ขอบพระคุณทุกท่านที่ให้การสนับสนุนผมมาตลอด
บุญกุศลที่ผมได้อุปสมบทครั้งนี้ ขอให้ถึงกับทุกคนนะครับ
หน้าส่วนตัว
1325
