23 กันยายน 2545 10:31 น.
burst
นักข่าวสาว...อื้อฉาว...ถูกลวนลาม
สื่อมวลชนมีคำถามมาถามเสฯ
ปฏิเสธไม่ได้..ออกทะเล
เสฯก็เสฯ ออกลูกเป๋เป็นเหมือนกัน
อันการเมืองใช่การมุ้งมุ่งแก้ผ้า
ยังมีเรื่องบ้าๆยิ่งกว่านั้น
เพราะการเมืองอยู่นอกมุ้งมุ่งแกล้งกัน
กระพือข่าวเช่นนั้นอย่าปักใจ
เราฟังหูไว้อีกหูดูเสียก่อน
อย่าเพิ่งด่วนใจร้อนสรุปให้
ใครเค้าดีเค้าเลวกันเช่นไร
มันมีจริงบ้างไหมใคร่เจรจา
ในฐานะสื่อมวลชนอยู่คนนึง
จึงรู้ซึ้งถึงข้อมูลเป็นนักหนา
หากเรื่องนี้ไม่เห็นด้วยสองตา
ไม่มีเทปบันทึกมาอย่าอ้างอิง
คำเค้าลือใช่จะถือมาใส่ร้าย
คำมักง่ายทำลายทุกๆสิ่ง
สัจธรรมไม่พ้นหนอความจริง
อยู่นิ่งๆให้เค้าด่า..ไม่เป็นไร
เดี๋ยวเผลอๆโดนฟ้องจนม่องเท่ง
คนมีสีเค้าเล็งจะเสียวไส้
ในยุคนี้ดูให้ดีเล่นกับใคร
หลับไม่ตื่นมีถมไปคนปากบอน
ยิ่งแต่งกลอนยิ่งเสียวคุกเข้าทุกที
เดี๋ยวเว็บนี้เค้าจะว่าครูไม่สอน
อยู่ดีๆไม่ว่าดีเค้าเรียกวอน
งั้นขอจบเสียก่อน...กลอนพาไป
20 กันยายน 2545 09:21 น.
burst
ลูกผู้ชายมีจุดหมายยิ่งใหญ่กว่า
อันหนึ่งใจสองตามีจุดหมาย
อนาถหนอชาตินี้เกิดเป็นชาย
แค่แต่งกลอน...นึกไม่ได้...เพื่อใครกัน
แล้วฉันจะแต่งกลอนไปทำไม
จำเป็นไหมบอกใครๆว่าฉันฝัน
มันดีไหมที่แต่งกลอนให้อ่านกัน
ถูกต้องไหมที่ฉันมาแต่งกลอน
พ่อขุนรามคิดอักษรกลอนภาษา
เติบโตมากับภาษาที่ครูสอน
เลิกดีไหมทำงานไปกลับบ้านนอน
ไม่แต่งแล้วแต่งกลอนเพื่ออะไร
ทุกวันนี้แต่งมาสองร้อยกว่าบท
จะให้ดีทั้งหมดก็ไม่ได้
จะให้กลอน HOT HOT ติดใจใคร
ก็ไม่เห็นว่าจะได้ดีขึ้นมา
เฝ้าแต่ถามตัวเอง..เก่งหรือยัง
ทุกวันนั่งพิมพ์กลอนสองสามหน้า
ให้ผู้คนมาอ่านแล้วก็ฮา
เหมือนติดยาเลิกไม่ได้ซักกะที
นึกถึง web ทีไร THAI POEM
เหมือนหลวมตัวเข้าเต็มๆแล้ววันนี้
จะเลิกแต่งเลิกแข่งกลอนซักที
อนาถหนอก็ไม่มีแรงต้านทาน
วันใดหนอไม่แต่งกลอนข้าวไม่กิน
เดี๋ยวจะไม่อร่อยลิ้นเบื่ออาหาร
นอนไม่หลับกระส่ายกระสับตับพิการ
เหมือนเป็นโรคงุ่นง่านขึ้นทันใด
งั้นขอแต่งกลอนต่อไปก็แล้วกัน
ถึงแม้ฉันไม่รู้ถึงจุดหมาย
เอาเป็นว่าอ่านกลอนผมแล้วสบาย
แม้นปากคอเราะร้าย....อย่าว่ากัน
19 กันยายน 2545 16:47 น.
burst
สิบบวกสิบได้เท่าไหร่
คนทั่วไปบอกได้...ว่ายี่สิบ
กระเทยทำปากมุบมิบ
บอกว่าบวกได้...ยี่สิบ..ฮ่า.....
10+10ของคนทั่วไป
บวกได้ถูกดั่งครูว่า
กระเทยบวกได้ 25
ครูบอกว่ามากเกินไป
หากชาตินี้ไร้หญิงที่พึงเชย
ก็มาเป็นกระเทยเลยดีไหม
ให้มันรู้ประเทศเทย ประเทศไทย
เปลี่ยนสังคมเสียใหม่ให้ทันการณ์
เค้าว่าดูความเจริญที่ตรงไหน
ผมตอบได้ทันทีเชียวครับท่าน
ที่ไหนมีกระเทยอยู่รวมกัน
ก็บอกได้แล้วที่นั่น..ศิวิไล
โลกสวยงามด้วยกระเทยคอยแต่งหน้า
กระเทยช่วยดาราดูสดใส
กระเทยช่วยวงการบานตะไท
กระเทยช่วยเมืองไทยให้น่าชม
อาคาซ่า ทิฟฟานี ตระการตา
อีกสีลม พัฒน์พงศ์ มาแล้วสุขสม
กระเทยคือผู้ชายที่มีนม
นอกนั้นสวยงามสมกุลสตรี
ไม่ต้องมีฟงแฟน..มาแหนหวง
ไม่ต้องมีคู่ควงสมศักดิ์ศรี
ฉันสวยเองก็ได้...อีชะนี
สวยอย่างฉันไม่มีพิษกับใคร
ศัพท์บรรเจิดหรูเริ่ดอลังการ
อีกคำด่าประจานเจ็บแสบไส้
เหล่านี้ล้วนกระเทยแต่งเอาไว้
ให้เปิด Dic ที่ไหน..ก็ไม่มี
หากยุคนี้มีกระเทย..ไว้เชยชม
ดูสง่าและสมกับศักดิ์ศรี
รู้เอาไว้...กระเทยไทย..น่ะมีดี
ได้ตำแหน่งมาหลายปี TIFFANY WORLD!!!
19 กันยายน 2545 15:00 น.
burst
ยามเมื่อลมฝนฟ้ามาแปรเปลี่ยน
เป็นคลื่นฝนวนเวียนอยู่บนฟ้า
ปล่อยความทุกข์เป็นสายฝนหล่นลงมา
เหมือนจะบอกคนรักว่าเหงาเพียงใด
เหมือนสายฝนกับเมฆหม่นบ่นพึมพำ
จนหน้าแดงหน้าดำแล้วรู้ไหม
ทะเลาะกันเสียงเปรี้ยงเปรี้ยงนั่นเสียงใด
เจ้าทุบตีกันหรือไรใยเคืองกัน
ฝนจะบอกอะไรมาสู่ดิน
บอกสิ่งใดให้ได้ยินเสียงฝนนั่น
ยามฉันเหงาฉันตีความไปตามมัน
คิดว่าฝนห่วงฉันจะเดียวดาย
ยามฉันเจ็บฉันหนาวเหน็บเพราะสายฝน
คิดว่าซ้ำเติมจนใจสลาย
ยามฉันโกรธฉันโทษฝนอย่างไม่อาย
ตกหนอตกอยู่ได้ไอ้เทวดา
ยามฉันท้อฉันมีฝนเป็นเพื่อนรัก
ได้รู้จักกับสายฝนชโลมหน้า
ยามฉันเหนื่อยฉันมีฝนเจรจา
เหมือนกำลังบอกว่า..สู้ต่อไป
ยามฉันร้อนฝนอาทรให้ความเย็น
เหมือนมีฝนคอยเป็นตู้เย็นให้
ยามฉันหนาวฝนดันตกมาทำไม
เปียกหมดเลยรู้ไหม..ไหงแกล้งกัน
ยามฉันโสดสนิทคิดเบื่อฝน
ตกอยู่ได้ไม่มีคนอยู่ใกล้ฉัน
อยู่ใต้ร่มไม่มีคนใกล้ชิดกัน
แล้วก็ดันโดนฝนหล่นโปรยปราย
แต่ยามนี้มีคนดีอยู่ใกล้ชิด
ฝนตกหนักหรือตกนิดก็ทนได้
เพราะยามนี้มีคนดีอยู่ข้างกาย
ฝนจะตกซักเท่าไหร่ก็ไม่กลัว
ฝนกำลังบอกอะไรในยามนี้
ฉันคิดถึงทุกทียามฟ้าสลัว
ยามฝนตกทีไร..ในใจตัว
กลับนึกกลัวหากไร้ฝน...หล่นลงมา
17 กันยายน 2545 12:10 น.
burst
เค้ามีคอลัมน์ใหม่...hot hit
อ่านแล้วก็ติดใจทั้งนั้น
กลอนเค้าแต่งได้ดีมาประชัน
กลอนเค้าแต่งเข้าขั้นกว่ากลอนใคร
มีคนมาโพสต์ต่ออีกเป็นสิบ
ยอดคนอ่านสูงลิบน่าเลื่อมใส
ไอ้ฉันก็คนพูดจาภาษาไทย
ไหงแต่งกลอนไม่เอาไหนอายเหลือเกิน
อย่างมากคนมาโพสต์สิบกว่าคน
เข้ามาอ่านซักหนก็ห่างเหิน
ใครมาอ่านก็ปิดไปให้เค้าเมิน
มันช้ำใจเหลือเกินหนอกลอนเรา
แต่งไปเถอะแต่งไปไว้อ่านเอง
เหมือนแต่งเพลงร้องเองแบบเหงาๆ
แหกปากร้องใครไม่มองเรื่องของเรา
ไม่สนแล้วใครเขาชื่นชมใคร
ขอนะพี่ขอห้องกลอนห้องน้อยๆ
ขอห้องนี้ไว้หน่อยไว้ร้องไห้
แต่งมาสองร้อยกว่ากลอนสะท้อนใจ
ยังขอแต่งต่อไป...ไว้อ่านเอง
หน้าส่วนตัว
996
