20 สิงหาคม 2545 09:51 น.
burst
ตัวของเรา....คือตัวของเรา
แต่เปลี่ยนแปลงเพื่อเขา...ก็พอไหว
ขึ้นอยู่ที่หัวใจ
มันมีค่าพอไหม...เปลี่ยนให้กัน
เป็นตัวของตัวเองมานาน
แต่วันคืนผ่านอาจเปลี่ยนผัน
ขึ้นอยู่ที่เมื่อรักกัน
มันมีค่าพอให้ฉันต้องเปลี่ยนไป
เคยไหมที่รำคาญ
ความรักเปลี่ยนวิญญาณฉันใช่ไหม
ขึ้นอยู่ที่รักเท่าไร
มันมีค่าพอจะให้เปลี่ยนใจคน
ไม่เคยต้องทำอย่างนี้
ไม่เคยเป็นคนดีเลยซักหน
ไม่เคยจะต้องอดทน
ไม่เคยจะชนกับใคร
ไม่เคยพูดหวานๆ
ไม่เคยสงสารคนชิดใกล้
ไม่เคยมอบกำลังใจ
ไม่เคยให้ใครมาด่าทอ
ไม่เคยจะต้องแคร์ใคร
ไม่เคยจะให้เมื่อใครขอ
ไม่เคยต้องเป็นคนรอ
ไม่เคยต้องง้อขอคืนดี
แต่เมื่อรักเข้ามาหา
มันเหมือนมี...ม่านบังตา...ก็ครานี้
เปลี่ยนไปหมดชีวิตที่เคยมี
รำคาญ....ที่.....จะรักใคร
อยากกลับเป็นตัวเองอีกครั้ง
อยากจะร้องดังๆ........ได้ไหม
ฉันขอคืนทั้งตัวและหัวใจ
เพื่อกลับไปใช้.......ชีวิตเดิมๆ
19 สิงหาคม 2545 19:14 น.
burst
เก๋าเจ้งน่อคาวนี้...มังเก๋าเจ้ง
มาเล่งกังเห็งเห็งเอ็งช่ายหมาย
มาเปิกห้างหย่ายโตโก้กว่าคราย
ไม่สงสางหน้าหนายอยู่กล้ายมึง
อั๊วเปิกร้างขัยของชามมานางปี
อยู่นางมาก็ลีลี..คิดม่ายถึง
ว่าจะมีวังนี้...ที่มีมึง
ทามหน้าหย่ายใจถึงเปิกห้างโชว์
ทั้งโลตั๊ก..คาฟูร์ดูโก๋เก๋
คงไปเดิงก็ดูเท่ห์ก็ดูโก้
มีซุกเปอร์มาเก็กดูหย่ายโต
ทุกอย่างเขาโอ้โห....ถูกสตังค์
แล้วอั๊วเล่าหนอ.....รอเซ้งร้าง
อยู่ต่อไปก็รามคางหมกฟามหวาง
ร้างอั๊วก็นิดเลียวเปลี่ยวใจจัง
ดูคงเดิงเข้าห้าง....ผ่างร้างปาย
นั่งตกยุงดูมดหนูแมลงวัง
รอถึงคราวปิกร้าง....เมื่อวางหนาย
เจอโลตั๊ก...คาฟูร์..กูจนจาย
เปิกร้างก็ชิกหาย....หน่ายจิงจิงงงงง....ฮือ......
19 สิงหาคม 2545 11:43 น.
burst
ว่ากันว่านางฟ้าช่างงามนัก
เพรียบพร้อมความรักความสมหวัง
เป็นผู้เติมแรงให้มีพลัง
เป็นจุดหมายเป็นความหวังในใจเรา
นางฟ้าองค์หนึ่งซึ่งลงมา
ทอประกายแสงจ้ากลบความเหงา
นางฟ้ากำลังเดินมาที่เรา
มาดูความโง่เง่าอย่างแปลกใจ
เธอเห็นฝูงควายฝูงหนึ่ง
มองอย่างทึ่งและสงสัย
นี่ตัวอะไรกันน่าแปลกใจ
เอ็นดูและเห็นใจในทันที
จนรู้สึกสัมผัสความจริงใจ
ที่เจ้าควายมอบให้ทั้งใจนี้
นางฟ้าหลงรักเพราะแปลกดี
แต่ขอโทษ....ซักที..จงรีบไป
ออกไปให้พ้นๆคนอย่างฉัน
นี่ไม่ใช่ที่มันสมควรได้
จะมากลิ้งเกลือกดินไปทำไม
เหม็นกลิ่นโคลนสาบควายไม่เหมาะกัน
ควายก็สมควรอยู่กับควาย
รักนางฟ้าไม่ได้...คนละชั้น
นางฟ้าคู่เทวดาก็เหมาะกัน
อย่ามาคู่กับฉัน....ฉันแค่ควาย
16 สิงหาคม 2545 10:20 น.
burst
ช่วยผมหน่อย...ช่วยผมหน่อย
แค่เรื่องเล็กน้อย...ช่วยหน่อยได้ไหม
ผมมีเรื่องเล็กน้อยเฝ้าคอยใคร
เข้ามาเยียวยาใจเป็นบางที
เรื่องมีอยู่ว่ากาลครั้งหนึ่ง
เป็นเวลาที่คิดถึงจนวันนี้
ในวันนั้นเคยมีชายแสนดี
ผู้มีใจที่ดีมีน้ำใจ
เค้ามีเพื่อนรักอยู่หนึ่งคน
ร่วมสุขทุกข์ทนคอยชิดใกล้
สบถสบานร่วมกันไว้
ว่าจะเป็นเพื่อนตายกันและกัน
เรื่องมีอยู่ว่ากาลครั้งหนึ่ง
เป็นเวลาที่นึกถึงในวันนั้น
เพื่อนที่เคยดีต่อกัน
กลับเป็นคนทำร้ายฉันอย่างไม่อาย
เพราะมีหญิงคนหนึ่ง
เป็นคนซึ่งมีความหมาย
เป็นคนที่ผมรักจนจับใจ
เป็นคนที่ใครๆก็รู้ดี
ใช่แล้ว...เค้าเป็นแฟนผม
แต่ไปหลงคารมณ์เจ้าหมอนี่
ทำใจแล้วปล่อยเธอไปแต่โดยดี
แล้วโบกมือลาเพื่อนที่เคยคบกัน
นับจากวันนั้นมา
เค้าก็วนเวียนมาอยู่อย่างนั้น
ให้ผมเห็นเป็นเสี้ยนหนามแทงใจกัน
เห็นมันอยู่แทบทุกวันมันจนใจ
มีเรื่องขอร้องให้ช่วย....หน่อยครับ
ช่วยแบกรับความเจ็บช้ำ....นั้นได้ไหม
ช่วยบรรเทาความปวดร้าวในจิตใจ
ช่วยปลอบโยนหน่อยได้ไหมให้หายกลัว
15 สิงหาคม 2545 18:22 น.
burst
แม้นหมูหมากาไก่ไหนขวางหน้า
ไม่สนเจรจาหมาหน้าไหน
ไม่สนหรอกใครจะบอกกรอกหูใคร
ไม่สนใจเพราะนี่ไง...เจอทางตัน
มันคลุ้มคลั่งนั่งเหม่อเพ้อเหมือนบ้า
หมดแล้วหมดราคาค่าของฉัน
เจออย่างงี้ถึงกับมีความเมามัน
ชนไปหมดให้ฉันสาแก่ใจ
บ้าไปแล้วคงไม่แคล้วสติแตก
สมกับที่เหลวแหลกถึงสุดท้าย
เกิดเป็นคนโดนเขาหลอกชอกช้ำตาย
เกิดเป็นชายอกสามศอก...หลอกกันลง
มือกุมหัวเนื้อตัวก็สั่นเทา
นึกถึงเขาเมื่อเราเคยลุ่มหลง
เคยนะเคย...คิดว่ารัก..จักยืนยง
สุดท้ายมันก็คงเหมือนหนังไทย
เป็นคนดีมานานแล้วต่อหน้าเธอ
แต่พอเจอที่เธอทำกันลงได้
ขอเป็นคนบ้าบอ...ไม่ง้อใคร
เดี๋ยวหัวเราะ เดี๋ยวร้องไห้ สะใจกู
เกิดชาตินี้เสียทีที่เป็นคน
โดนหลอกมากี่หนยังไม่รู้
มองหน้าควายมันยังมีดีให้ดู
มองหน้ากูยิ่งกว่าควาย....หน่ายตัวเอง
หน้าส่วนตัว
788
