4 กรกฎาคม 2545 17:40 น.
burst
ดื้อรั้นก็คือฉันของแท้
อาจดูเหมือนไม่แคร์หน้าไหน
และไม่อาจมีคนมาเข้าใจ
ว่าที่อยู่มาได้เพราะแน่จริง
ฉันเป็นคนใจแข็ง
ยืดหยัดกล้าแกร่งสู้ทุกสิ่ง
เป็นคนยอมรับความเป็นจริง
บูชาความกล้ายิ่งสิ่งใด
แต่...เธอว่าฉันหัวแข็ง
พูดจารุนแรงเกินไปไหม
เกลียดที่ฉันไม่ยอมใคร
โดยเฉพาะหัวใจให้กับเธอ
เธอว่าฉันปกปิดตัวเอง
ในใจหวั่นเกรงอยู่เสมอ
เกรงว่าซักวันจะรักเธอ
เธอว่าฉันไม่เคยเจอรักจริงใจ
ฉันขอเถึยงชนฝาเลยเรื่องนี้
ทั้งหัวใจที่มียืนยันได้
ฉันใจแข็งใช่หัวแข็งทำตามใจ
ฉันมีเหตุผลของใจใช่เกรงกลัว
ฉันไม่ได้รักเธอ
และยืนยันอยู่เสมอไม่ได้มั่ว
ฉันใจแข็ง...ได้ยินไหม...ใครว่ากลัว
อย่าขี้ตู่เอาตัวมาประเคน
ไม่ได้รักไม่ได้รักไม่ได้รัก
อยากจะนอนดิ้นชักให้เธอเห็น
ว่าใจแข็งเกลียดอย่างที่ไม่เคยเป็น
โดยเฉพาะคนที่เห็นตัวสำคัญ
2 กรกฎาคม 2545 16:31 น.
burst
สสารที่ชื่อว่าของเหลว
เคลื่อนไหวตามความเลวผลักไส
บ้างเคลื่อนที่เพราะดีใจ
ความรู้สึกกระตุ้นให้เปลี่ยนแปลง
มันถูกเรียกว่า.....น้ำตา
เราจะเห็นเวลาโดนกลั่นแกล้ง
เราจะเห็นเวลาโดนเสียดแทง
เราจะเห็นเมื่อแสดงอารมณ์
ขึ้นชื่อว่า....น้ำตา
ใช่เฉพาะเวลาขื่นขม
แต่อาจเห็นได้ยามชื่นชม
ในทุกๆอารมณ์ก็อาจมี
รู้ไหม....มันมีค่าเท่าไหร่
แค่ของเหลวที่ไหลออกมานี่
มันมีค่ากว่าสิ่งใดที่โลกมี
มันเปลี่ยนได้ชีวิตนี้คนทั้งคน
มันทำให้คนเจียนตาย
มันทำให้วุ่นวายสับสน
มันทำให้เราทุกข์ทน
มันทำให้คนทำร้ายกัน
มันทำให้คนปลื้มใจ
มันทำให้เราสุขสันต์
มันทำให้เรารักกัน
มันทำให้ทุกวันโลกหมุนไป
ของเหลวที่ชื่อว่า....น้ำตา
อยู่คู่กาลเวลาไม่สลาย
อย่ากลั้นเอาไว้จนวันตาย
ปล่อยๆมันออกไป....ให้แก่กัน
1 กรกฎาคม 2545 16:05 น.
burst
เมื่อก่อนที่เคยรักฉัน
เราเข้าใจกัน...ดีแค่ไหน
วันนี้...ฉันจึงเข้าใจ
ว่าสุดท้าย...เธอก็ไปอยู่ดี
เธอพบแล้วกับรักใหม่
โลกคงสดใสล่ะทีนี้
จะให้ฉันอวยพรอะไรดี
ทั้งที่รอยยิ้มนี้แฝงน้ำตา
ไปดีเถอะนะทั้งคู่
ฉันเพียงอยากให้รู้ไว้ว่า
คำหวานๆที่ผ่านปากออกมา
ข้างในมันบอกว่าอย่างไร
เพราะฉันต้องการให้เธอ
ไม่อาจพบเจอความสุขได้
อยากให้เธอกับเขาไม่เข้าใจ
แล้วแยกกันไปไร้คู่ควง
ให้เธอเจ็บและปวดร้าว
ให้เธอเหงา...เขาก็ไม่ห่วง
ให้เธอเจอแต่ความหลอกลวง
แค่มารักมาห่วงเพียงชั่วคราว
ฉันก็อวยพรได้แค่นี้
อวยพรขณะที่ใจปวดร้าว
หากเธอลองเจ็บบ้างในบางคราว
เธอคงรู้ว่ามันหนาวเพียงใด