7 มิถุนายน 2545 10:12 น.
burst
ความเหงาเป็นสิ่งฮอตฮิต
คนนั้นก็คิด คนนี้ก็คิด...เหงาเหงา
เหตุไฉนไม่เคยเกิดกับเรา
เหตุใดความเศร้าไม่รังควาญ
เหงาจนจับจิตจับใจ
บางคนร้องไห้น่าสงสาร
บางคนกอดหมอนทรมาน
บางคนยิ่งสะท้านเป็นบ้าบอ
ก็เห็นเหงาเหงาไปเรื่อยเปื่อย
เหงาแล้วมันเมื่อยบ้างไหมหนอ
เห็นเค้าเหงาเหงาไม่เคยพอ
และมีท่าจะเหงาต่ออีกเรื่อยไป
เมื่อความเหงาแผ่ปีกครอบคลุม
ความเศร้าเข้ามารุมจนสั่นไหว
เกาะกินเข้าไปถึงจิตใจ
และแสดงออกได้ทางแววตา
ท้องฟ้าสดใสกลับมึดครึ้ม
บรรยากาศดูทึมทึมทั้งใบหน้า
นั่นแหละความเหงาเริ่มเข้ามา
กัดกินชีวิตเวลาไม่มีใคร
เพียงเธอยื่นมือผ่านความเหงา
สัมผัสมืออย่างแผ่วเบาของฉันไว้
เปิดประตูสี่ห้องของหัวใจ
เปิดเปลือกตามองไปอย่างไม่กลัว
ฉันหลบอยู่หลังความเหงา
แฝงตัวอยู่ใต้เงาสลัว
ยื่นมือแหวกม่านผ่านมืดมัว
ที่รัก....ฉันมารับตัวเธอออกมา
นั่นแหละเธอจะหลุดจากความเหงา
หลุดจากความเศร้าความโหยหา
จงโอบกอดฉันไว้นะแก้วตา
จะปลอบขวัญผวาให้กลับคืน
เป็นกำลังใจให้คนเหงาๆทุกคน
โดยเฉพาะพี่ทะเลขวัญครับพ้ม....
เอ้า! สนุกกันหน่อยเพ่
ชึ่ง ชึ่ง โป๊ง โป๊ง ชึ่ง
6 มิถุนายน 2545 17:26 น.
burst
ไม่ไหวแล้วน้องท้องไม่รับ
โทษเถอะครับให้ผมรับคงไม่ได้
ไอ้เรื่องท้องเรื่องน้องต้องขอไว้
ท้องไม่รับโปรดเข้าใจผมซักที
เดี๋ยวก็นู่นเดี๋ยวก็นี่เอามาป้อน
ตักให้ทีเต็มช้อนป้อนมานี่
กระเพาะผมไม่ค่อยย่อย...ต้องขอที
ท้องไม่รับแล้วคราวนี้อิ่มจริงจริง
อย่างนี้ต้องอีโนมั้งครับเนี่ย..แหะแหะ
6 มิถุนายน 2545 16:12 น.
burst
ได้โปรดเถอะนะที่รัก
จะแช่งชักยังไงล่ะคราวนี้
เมื่อไหร่จะไปเสียที
กราบวิงวอนคนดีจงรีบไป
น้ำตาอาบแก้มแถมเจ็บ
เกินจะกลั้นจะเก็บทนไว้
สายตาวิงวอนให้เธอไป
อยู่ต่อก็เลวร้ายเท่าเดิม
ไม่อยากให้ใครมาแทนที่
และไม่อยากหาคนอย่างนี้มาเพิ่ม
ที่เป็นอยู่ตรงนี้ตรงที่เดิม
ฉันก็ยังเจ็บเพิ่มทุกนาที
ไปจากฉันเสียทีเถอะได้โปรด
ตอนนี้ฉันเริ่มโกรธเต็มที่
อยากไปแบบมีแผล...หรือไปดีดี
ยืนเหยียบเท้าฉันอย่างนี้เดี๋ยวมีตาย
คนอะไร..ทำไม่รู้ไม่ชี้อยู่ได้....เจ็บนาว้อยยยย
6 มิถุนายน 2545 11:22 น.
burst
อันพระคุณมารดาจะหาไหน
มิอาจเทียบเทียมได้หาใครเหมือน
ยามลูกผิดแม่ก็คิดคอยตักเตือน
เป็นเสมือนแม่ครูรู้แก่ใจ
อันพระคุณของแฟนหาใครเท่า
มิอาจเทียบเทียมเจ้าเอาใจใส่
ยามเราผิดแฟนก็คิดเตือนทันใด
เป็นเสมือนเพื่อนรู้ใจอยู่ใกล้กัน
ด้วยมารดาหวังพึ่งพายามเติบใหญ่
อยากเห็นความสุขใจอย่างที่ฝัน
อยากเห็นความสำเร็จในเร็ววัน
เราเป็นดั่งความฝันของมารดา
ด้วยว่าแฟนหวังพึ่งพาเราเลี้ยงดู
อยากเห็นความเป็นอยู่ดีวันหน้า
อยากเห็นความสำเร็จมีราคา
เราเป็นดั่งสิ่งมีค่าของแฟนเรา
มีมารดาเป็นเสาหลักคอยพักใจ
ปลอบประโลมชโลมใจยามเงียบเหงา
คอยพูดคุยปรึกษาแต่วัยเยาว์
จนโตบใหญ่ก็มีเขาเป็นพลัง
มีแฟนเหมือนเสาหลักพักชีวิต
เป็นคู่คิดคู่ใจให้ความหวัง
คอยปรึกษายามปัญหามาประดัง
จนแก่เฒ่าเจ้าก็ยังเป็นแรงใจ
รักแม่อย่าลืมแฟน
รักแฟนอย่าลืมแม่...นะจ๊ะ
5 มิถุนายน 2545 15:16 น.
burst
วันพรุ่งนี้มีหรือเปล่าใครจะรู้
ก็เห็นเห็นกันอยู่เธอและฉัน
ในวันนี้ที่เรายังโกรธกัน
วันพรุ่งนี้อาจไม่มีฉันอีกต่อไป
ชีวิตคนเราก็สั้นนัก
ในวันที่ทำหน้ายักษ์เข้าใส่
วันพรุ่งนี้หน้าเธออาจเปลี่ยนไป
เมื่อไม่เห็นฉันอยู่ใกล้ให้เคืองกัน
เห็นหน้ากันไม่ถึงร้อยปี
จะโกรธกันอีกกี่ทีเธอกับฉัน
ให้วันนี้วันสุดท้ายก็แล้วกัน
อย่าโทษอย่าโกรธฉันเลยดวงใจ
หากวันสุดท้ายรีบมาถึง
ให้เหลือความลึกซึ้งดีกว่าไหม
ดีกว่าโกรธกันแล้วจากไป
ดีกันก่อนจะสายแก้ไม่ทัน
อย่าโกรธกันเลยนะครับ โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า
หน้าส่วนตัว
578
