14 มิถุนายน 2545 11:24 น.
burst
กูก็อยู่ของกูอยู่ดีดี
คนนั้นทีคนนี้ที..รี่มาหา
มากันจนล้นวัดเปี่ยมศรัทธา
ราวกับว่าทั้งจังหวัดมีวัดเดียว
มาให้กูโขกเขกมะเหงกงุ้ม
กูสุดกลุ้มเปลี่ยนเป็นไม้ให้หวาดเสียว
มันกลับดัง! ขลังกว่า! แห่มาเกรียว
กระทั่งเยี่ยว! ยังแย่งจองเป็นของดี
จะพร่ำบอกเท่าไหร่..ไม่รับรู้
่ว่าตัวกูมิได้ประเสริฐศรี
มันกลับมองตัวกู...ปูชนีย์
ใช้เป็นที่ดับร้อนผ่อนลำเค็ญ
ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหว..เป็นใบ้หวย
สิบคนรวย..ล้านคนจน...ไร้คนเห็น
ไอ้สิบคนบ่นเล่าเช้ายันเย็น
กูเลยเป็นเซียนใบ้หวยด้วยอีกคน
ท่านั่งยอง..ของกู...ก็หรูเฟื่อง
เป็นพระเครื่องคณารุ่น...วุ่นสับสน
บ้านจัดสรร กอล์ฟคลับ ยังสัปดน
ย่องนิมนต์ กูโปรโมท โฆษณา
บ้างเอากูเลี่ยมทองผุดผ่องใส
หวังใจให้คุ้มครองผองปัญหา
แล้วเกิดกูเคราะห์กรรมกระหน่ำพา
ใครจะมาช่วยดึงมึงคิดดู
ขาดเก๋งเยอรมันคันเป็นล้าน
ชนสะท้านท้ายยุบก้นบุบบู้
ตัวกูจริง...เสียงจริง...ยังกลิ้งรู
นอนคุดคู้รอมึงช่วย..ด้วยเหมือนกัน
พักนี้เรทติ้งท่านเงียบๆไปเนาะ
หลังจากหลวงตามหาบัวดังกว่า
12 มิถุนายน 2545 16:48 น.
burst
เธอมือค่าแค่ลูกไก่ในกำมือ
ให้ฉันถือหรือบีบตายได้ทั้งนั้น
ชีวิตเธอมีค่าเท่าไหร่กัน
อยู่ที่มือของฉันจะสั่งการ
มองขึ้นมาเธอเห็นฉันเป็นอะไร
หรือต้องการบอกใบ้ให้สงสาร
หรือจะบอกว่าไม่ไหว...ทรมาน
ในสายตาคู่นั้นบอกอะไร
แล้ววันหนึ่งฉันถึงได้รู้ความ
ในคำถามครั้งนั้นจำได้ไหม
มองกระจกเห็นตัวเราถึงเข้าใจ
ฉันก็เป็นลูกไก่เหมือนเหมือนกัน
จึงได้มองขึ้นไปเหมือนกับเธอ
หวังดีใจว่าละเมอไปเท่านั้น
ฝันสลายแทบจะตายในเร็วพลัน
สุดท้ายตัวของฉัน....ก็เข้าใจ
เป็นลูกไก่อยู่ในมือเค้าอีกคน
นี่แหละกรรมสนองผลอยู่ใช่ไหม
ที่เคยข่มเคยดูถูกเธอเท่าไร
ตัวของฉันก็คือไก่....ในกำมือ
12 มิถุนายน 2545 16:36 น.
burst
ใครเล่าจริงใจในรักแท้
มีทุกข์ร่วมแก้ภัยร่วมต้าน
รักแท้จริงอยู่เพียงอุดมการณ์
เพียงเวลาพัดผ่านก็เลยไป
ใบหน้ายิ้มรอยพิมพ์อยู่ด้วยรัก
ไม่อยากนักจะทำให้หวั่นไหว
ตาต้องตาเหมือนรู้ว่าใจต้องใจ
นั่นแหละรักเกิดขึ้นได้ทุกเวลา
ด้วยสัมพันธ์ลึกซึ้งถึงสวรรค์
สัมผัสรู้รักนั้นมีคุณค่า
จึงข้ามผ่านความรักผ่านเวลา
ไม่หวังสุขวันหน้าจะมีกัน
แล้วสัจธรรมก็นำผล
คนคือคนจิตใจง่ายแปรผัน
กลับคิดง่ายเริงร่ายกายสัมพันธ์
ชั่วข้ามความรักนั้นก็กลับกลาย
เหมือนหัวใจโดนข่มขืนกลืนไม่ลง
เหมือนหัวใจเป็นผงคงสลาย
พรหมจรรย์แห่งสวรรค์ต้องบรรลัย
นี่แหละโลกโศกเพียงไหน...ใครคนทำ
รักจริงแท้แน่วแน่แค่คืนผ่าน
จวบรักนั้นสิ้นกาลฝนกระหน่ำ
เพียงไม่คิดว่าชีวิตจะมืดดำ
ไม่เคยคิดก่อนทำ....ก็ช้ำใจ
12 มิถุนายน 2545 16:29 น.
burst
มีมือถือแต่ไม่มีเวลา
ไม่มีจิตใจโทรหากันใช่ไหม
มีมือถือแต่คนโทรไม่มีใจ
ก็ไม่รู้ทำยังไงได้แต่รอ
คลื่นสัญญาณสองวัตต์ถนัดถนี่
สัญญาณใสฟังดีทุกทีหนอ
อยู่ใกล้ไกลแค่ไหนก็ใช้พอ
อยากจะคุยอยากจะจ้อซักสองวัน
แถมมือถือก็แสนแพงดูกิ๊บเก๋
โปรโมชั่นก็แสนเท่ห์โทรสนั่น
เหตุไฉน....ใยไม่คิดโทรหากัน
กี่ชั่วโมงในหนึ่งวันไม่เคยมี
GSM 2 watt วัดใจเจ้า
ว่าเห็นใจคนที่เหงาไหมคราวนี้
สัญญาณคงไม่ผ่านถึงใจคนดี
ติดตรงไหน...ช่วยบอกที....GSM
เออ...ว่ามั้ย มีโทรศัพท์มือถือแล้ว ยังไม่โทรอีก
คิดถึงนาว้อยยยยยยย ขึ้เกียจโทรตามแล้วนะ
12 มิถุนายน 2545 15:00 น.
burst
อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก
แต่ลมปากเหม็นปลาร้าน่าใจหาย
แต่ละคำล้วนทำให้ปวดใจ
ปากคุณอมอะไรไว้น่ากลัว
อันหมูหมาเป็ดไก่อยู่ในเล้า
ยามลมพัดพาเอากลิ่นเหม็นไปทั่ว
ปากเธอคงอมวัวควายไว้หลายตัว
ปศุสัตว์ชัวร์-ชัวร์ในปากคุณ
ปากแม่ค้าแปดหลอดยังมอดม้วย
มาเจอปากพาซวยช่วยกระตุ้น
ทั้งตลาดยังกระเจิงหากเจอคุณ
ให้ว้าวุ่นยามคุณด่าน่ากลัวเกรง
หน้าส่วนตัว
677
