18 มิถุนายน 2545 13:10 น.
burst
ต่อให้ยื้อให้ดึงสักเท่าไหร่
ก็ไม่อาจเข้าใจถึงตัวฉัน
กลอนหัวใจปิดตายไร้คืนวัน
อย่าได้เปิดอ่านมันเลยคนดี
ใช้เงินซื้อกุญแจไขมันออก
ฉันขอบอกไว้เลยนะเรื่องนี้
ต่อให้อีกร้อยเท่าล้านทวี
ก็ไม่อาจซื้อใจนี้แม้เสี้ยวใจ
ใช้วาจาหวานหวานหว่านให้เปิด
เชื่อฉันเถิดไม่อาจเปิดมันออกได้
เธอจะถูกมดแดงแย่งกัดตาย
เพราะคำหวานจะทำร้ายกันและกัน
ใช้อำนาจบาทใหญ่เข้าบังคับ
หวังจะให้ตอบรับอย่าคิดสั้น
ฉันเกลียดนักคนบังคับหัวใจกัน
อย่าหวังเลยว่าฉันจะยอมใคร
เพียงเธอเอาหัวใจจริงของเธอ
หมั่นดูแลอยู่เสมอยามชิดใกล้
ค่อยค่อยเอาใจของเธอมาเปิดใจ
เท่านั้นฉัน....ก็เต็มใจ....เปิดให้เธอ
รักต้องแลกด้วยรักนะครับ
18 มิถุนายน 2545 13:02 น.
burst
หากชีวิตคิดไปคล้ายถนน
มีมากมายหลายคนทนเดินฝ่า
กี่ล้านไมล์ต้องชดใช้โชคชะตา
ฉันก็เป็นเช่นว่าถ้าเป็นจริง
เบื้องหน้าฉันคือทางไกลไร้จุดจบ
อาจพานพบสบโชคร้ายได้ทุกสิ่ง
ใส่เกียร์เดินหน้าไปไม่ประวิง
บนถนนชนทุกสิ่งเรียงหน้ามา
กี่ผู้คนผ่านทางอย่างว้าเหว่
กี่ผู้คนซวนเซเร่มาหา
กี่ผู้คนวิ่งหลบไม่สบตา
กี่ผู้คนหายหน้าไม่อาจเจอ
จนถึงวันที่ฉันหมดแรงไป
ได้แต่ยืนมองไปอย่างหมองเหม่อ
ในวันนั้นที่ฉันได้พบเธอ
เหมือนกับฉันได้เจอกำลังใจ
บนถนนเส้นเก่าเราเคยผ่าน
กี่ผู้เติมประสบการณ์ที่มีให้
มาวันนี้มีคนร่วมทางไป
ชีวิตมีค่ามากมายขึ้นทันที
ดื่ม M100 กันหน่อยนะชีวิต
อย่าเพิ่งคิดสั้นสั้นในวันนี้
ทางข้างหน้าอาจได้เจอเธอคนดี
สู้ต่อไปชีวิตนี้....สู้ต่อไป
ให้หัวใจใส่เกียร์ขยัน
ให้ M100 ซาบซ่านเสริมแรงให้
เธอช่วยเติม M100 ให้หัวใจ
จึงไม่ดื่มเกินไป..มันไม่ดี
ห้ามดื่มเกินวันละสองขวด
จริงๆขวดเดียวก็มากแล้วนะ
สองขวดเดี๋ยวมีตบกันนะครับ
18 มิถุนายน 2545 12:56 น.
burst
ชีวิตล่องลอยไปไกลเกินฝัน
ด้วยชีวิตห่างชั้นกั้นจุดหมาย
มองไม่เห็นปลายห่างเพียงใด
อยู่อย่างหวังพึ่งใจใครเมตตา
ขันที่ถือมือที่ขอรอเศษเงิน
ที่เหลือเก็บเป็นส่วนเกินของวันหน้า
เพลงที่ร้องท่วงทำนองแห่งน้ำตา
เติมสีสันคนผ่านมาได้สุนทรีย์
อาณาจักรกว้างใหญ่เกินใครคิด
ท้องถนนรถติดชีวิตนี้
ร้อยฟุตบาทพันทางเท้าช่างเข้าที
ไร้ชายคาก็ยังมีเสียงเพลงนำ
ไม่มีเบิกโอทีมีแต่ขอ
เพียงเฝ้ารอเมื่อไหร่หนอจะมืดค่ำ
ข้าวจะตกถึงท้องซักกี่คำ
อนาถจริงสิ่งที่ทำเพื่อแลกมา
หากได้ยินเสียงเพลงแห่งท้องถนน
นั่นแหละหนอความจนที่ตราหน้า
บริจาคทานซักนิดคิดเมตตา
เพื่อเสียงเพลงแห่งวันหน้าได้อิ่มใจ
17 มิถุนายน 2545 20:42 น.
burst
อยากจะเตะเธอซักป้าบ!
หากเธออยากทราบเหตุผล
มันคืออารมณ์คนหนึ่งคน
ที่ยากจะอดทนต่อไป
แรกๆก็อยากแค่ตบ
แต่ไม่อาจลบภาพเธอได้
ความผิดครั้งนี้เกินอภัย
จึงเพิ่มความแรงให้อีกเท่าตัว
อย่ามาตีหน้าว่าไม่ผิด
อย่าได้คิดว่าไม่ชั่ว
อย่ามาทำเป็นไม่กลัว
และเห็นแก่ตัวจะหนีไป
คราวนี้ฉันขอแค่เตะ
คราวหน้าอาจเละกว่าเดิมได้
หากเธอยังหนีต่อไป
ฉันอาจเปลี่ยนใจโดดถีบแทน
กลับมาซะเถอะคนดี
เตะเพื่อเรานี้...แน่นแฟ้น
ให้สมกับเป็นชายมาดแมน
ขอขมาต่อหน้าแฟนในเร็ววัน
17 มิถุนายน 2545 20:37 น.
burst
อย่าเอ่ยคำพูดใดออกมา
หรือใช้หยดน้ำตาหว่านล้อมฉัน
สิ่งดีดีอีกนับพัน
และคืนวันที่สวยงาม
อย่าขู่อย่าบังคับ
ให้ตอบรับกับคำถาม
ใช้เสน่ห์หรือความงาม
อ้างทุกยามเคยมีกัน
มันไม่มีประโยชน์ใดใด
ที่จะบังคับใจคนอย่างฉัน
ต่อให้บอกรับอีกนับพัน
ก็ไม่มีค่าต่อกันแม้สักที
รักออกแบบไม่ได้
และบังคับยังไงก็ใช่ที่
ฉันไม่ได้รักเธอนะ..คนดี
แม้ว่าเธอจะมีเหตุผลใด
ฉันรู้เธอดีเธองาม
และชื่นใจยามอยู่ใกล้
แต่นั่นไม่พอหรอก...สำหรับใจ
เพราะการที่จะรักใคร.....
มันหาเหตุผลไม่ได้...จริงๆ
หวังว่าเหตุการณ์นี้คงเคยเกิดขึ้นกับใคร
มาบ้างแล้วล่ะ ใช่มั้ย