20 พฤษภาคม 2545 13:23 น.
burst
อภิปรายคราวหน้าคงไม่รอด
อยากจะเอาไฟช็อตด้วยหมั่นไส้
เอาตัวรอดได้ทุกหน..คนอะไร
จับคาเขาไม่ได้ไม่ทันการ
ไม่ไว้ใจเลยซักทีน่าตีนัก
มีคนรักก็เหมือนมีส้วมหน้าบ้าน
ทำตัวเป็นคนลึกลับน่ารำคาญ
คงเป็นเพราะสันดานมันไม่ดี
อยากขุดคุ้ยซักประวัติมันซ่ะหน่อย
ไม่ใช่ย่อยเลยนะ..แม่คนนี้
ดูประวัติช่างโชกโชน..เกินสตรี
กลบร่องรอยอย่างนี้....มีเลศนัย
อยู่อย่างคนว้าวุ่นแม่คุณขา
ตั้งแต่เคยคบมาน่าสงสัย
ขอยกมือ...จะไม่ไว้วางใจ
รู้เรื่องจริงเมื่อไหร่...ได้เห็นดี
คนเราอ่ะนะครับ รักกันอย่าปิดบังกัน
มีอะไรเปิดเผยกันไปเลยดีฝ่า
แบบว่า...คุยกันซึ่งๆหน้า อย่ากัดข้างหลัง
16 พฤษภาคม 2545 16:47 น.
burst
อยากปักป้ายแขวน...ขึ้นแผ่นเท่าฝา
ประกาศทุกทุกสิ่งที่ทำมา
เธอทำไว้ก่อนหน้า...มาอย่างไร
เสียงเพลงมงคลสมรส
กับชุดขาวหมดจดที่เธอใส่
กับยิ้มหวานรับบรรดาแขกทั่วไป
ควงเจ้าบ่าวหน้าใสเดินไปมา
ช่อดอกไม้สีสวยโบว์สีหวาน
อีกอาหารภัตตาคารดูสง่า
งานแต่งงานสวยหรูดูงามตา
มีแต่ยิ้มเต็มหน้าของใครใคร
ฉันจะใส่ชุดดำไปงานเธอ
คงไม่เคยพบเจอเลยใช่ไหม
ฉันจะไปแสดงความดีใจ
ที่เธอพบรักใหม่ได้ทันการ
กี่คนแล้วที่เธอควงมาออกหน้า
กี่คนแล้วที่หลอกมาน่าสงสาร
กี่คนแล้วที่ต้องทนทรมาน
กี่คนแล้วที่เธอผ่านมาโชกโชน
นี่อาจเป็นจุดหมายที่เธอคิด
หลังจากใช้ชีวิตอย่างโลดโผน
หลังจากหลอกใช้ใครใคร..ให้ต้องโดน
แล้วก็โยนลงถังอย่างตั้งใจ
คงคิดแล้วว่าคราวนี้จะเอาจริง
และคงไม่ขว้างทิ้งอีกใช่ไหม
ฉันและเหยื่อของเธออยู่นี่ไง
ใส่ชุดดำมาอาลัย...ให้กับเธอ
16 พฤษภาคม 2545 16:45 น.
burst
ให้เวลาสองวันเก็บข้าวของ
ถ้าเหลือไว้จะกองจุดไฟเผา
อย่าให้เห็นของของแก...แม้แต่เงา
จะโละเอาไปเผาให้สิ้นกัน
ไสหัวไปให้พ้นคนใจง่าย
จะไปดีไปร้าย..ใช่เรื่องฉัน
จะไปตายที่ไหนเรื่องของมัน
ไปให้พ้นก็แล้วกันฉันไม่แคร์
อย่าสะเออะทำเลอะที่บ้านฉัน
ไม่อย่างนั้นจะเอาเลือดหัวออกแน่
ของชิ้นไหนไม่ใช่ของของแก
อย่าให้รู้แน่แน่ว่าเอาไป
ไปแต่ตัวของชั่วชั่วไปให้พ้น
อยู่แล้วมันร้อนรนเกินทนไหว
ในวันนี้จะไม่มี...แล้ว...เห็นใจ
ออกไปแล้ว....อย่ามาใหม่....เชิญไปเลย
ไม่ได้ไล่คนดีๆนะจ๊ะ คนเลวๆเท่านั้น
16 พฤษภาคม 2545 16:36 น.
burst
คุณเคยไหมเคยเจ็บใจเคยท้อแท้
ไม่มีคนเหลียวแลเอาใจใส่
อยู่ในโลกมึดหม่นฝืนทนไป
เหมือนอ้างว้างกลางโลกใหญ่เพียงลำพัง
จวบจนกาลผ่านพ้นอย่าทนเลย
หากว่าคุณไม่เคยหมดความหวัง
หันมามองทางนี้...มีพลัง
ทิ้งให้สิ้นความชิงชัง...เดินเข้ามา
เมื่อคุณเปิดประตูใจให้กับเขา
แล้วรับเอาอีกใจหนึ่งซึ้งยิ่งกว่า
รับรู้ไออุ่นรัก...แทรกเข้ามา
กรุ่นไอรักนำพาให้ลอยไป
หลุดจากโลกเคยโศกเศร้าเหงาคนเดียว
หลุดจากความเปล่าเปลี่ยวไร้จุดหมาย
รักนำทางสว่างจ้ามาแต่ไกล
ให้ใจล่องลอยไปสู่นิรันดร์
เติมพลังให้ชีวิตคิดไขว่าคว้า
เติมแรงใจให้ฟันฝ่าสู่ความฝัน
ด้วยดวงใจดวงนี้เรามีกัน
รักคือไฟแห่งตะวัน...ฉันและเธอ
ความรักเป็นสิ่งสวยงาม
แม้ว่าผมมักจะแต่งกลอนร้ายๆนะครับ
แต่ใช่ว่ารักไม่เป็น
เพราะตอนนี้ก็คบกับแฟนมาสี่ปี
ยังรัก...และรักมากขึ้นทุกๆวันด้วยนะครับ
ใครอยากรู้เคล็ดรับการรักกันนานๆ
เมลล์มาคุยสิ
16 พฤษภาคม 2545 15:06 น.
burst
โลกจริงจริงไม่ได้สวยไม่ได้ใส
โลกทั้งใบไม่ได้ใสไปหมดโลก
โลกจริงจริงยังถูกทิ้งให้เศร้าโศก
โลกคือโลกยังคงหมุนมันเรื่อยไป
โลกของความรักมักไม่พ้นทุกข์
โลกความรักมีแต่สุขจะมีไหม
โลกสาปส่งความรักมาทำไม
โลกจึงยึดคืนกลับไปไม่เห็นมัน
ยามเมื่อรักเรามักมองไม่เห็น
อนาคตรักกลับเป็นเช่นความหลัง
รักก็รักตามใจไม่ระวัง
สุดท้ายทิ้งทุกอย่างให้ค้างใจ
ผมถูกทิ้ง...คุณถูกทิ้ง....ใครถูกทิ้ง
เป็นเรื่องจริงที่อาจเกิดขึ้นได้
ตั้ง....ประชาสงเคราะห์....ให้หัวใจ
เรามาช่วยกันดีไหม...พวกเดียวกัน
จะลูกเด็กเล็กแดงหรือแก่เฒ่า
เคยอกหักเหมือนเราก็เข้าขั้น
มีเรื่องทุกข์เรื่องสุขร่วมแบ่งปัน
เป็นศูนย์รวมแห่งฝันคนกันเอง