21 พฤษภาคม 2545 14:33 น.
burst
จิตใจ...แจ่มแจ้ง...ทั้งใจ
ด้วยจิตคิดไปใจเจ้า
เหตุใดเจ็บในทั้งใจเรา
จาบจ้วงล้วงเอาไปทั้งใจ
จะจากจะจบจะรีบจร
ก็ห่วงใจจะถอนวอนได้ไหม
ใจที่จำที่เจ็บต้องเก็บใจ
เหมือนเจอจามหัวใจไม่เคยเจอ
จับจดในจิตใจเจียนจะจาก
น้าตาพรากท่วมใจอยู่เสมอ
จะไปแล้ว...เธอจะไปตามทางเธอ
ใจก็ยิ่งเจ็บเก้อเจอเธอลวง
มันจับใจเกินกว่าใครจะเคยเจ็บ
มันหนาวเหน็บได้แต่เก็บใจไว้ห่วง
ใจหนอใจเค้าจากไกลไปตามดวง
ยากจะทวงรักจากที่ไม่มีใจ
มันจืดจางแล้วจากไปตอนจบ
จากเคยคบเคยจำคำเธอได้
.....ฉันรักเธอ...จะไปเผลอ...ไปรักใคร
จะจำไปจนตาย....ใจร้ายจัง
ลองบังคับตัวเองในสัมผัสด้วย จ.จานดู สนุกดี
21 พฤษภาคม 2545 14:13 น.
burst
ตาสองตาแต่เกิดมาก็มองเห็น
มองทุกอย่างดั่งเป็นเช่นความฝัน
มองความจริงเหมือนชีวิตไม่ติดพัน
ล่องลอยไปในความฝันด้วยสองตา
มีชีวิตสวยงามตามแต่ใจ
ท่องเที่ยวไปแสนไกลใจหรรษา
ไม่ถือโทษโกรธใครให้ร้ายมา
มีแต่ยิ้มเปื้อนหน้าสายตามอง
ตาของเราเขาว่าเสือกไปมองต่ำ
ดูสิดู ถ้อยคำทำให้หมอง
ตาก็ตาใสใสได้แต่มอง
ไปทำแม่คุณท้องแต่เมื่อไร
ด่าว่ามองหน้าหาเรื่อง...ทำขึงขัง
อวดตัวจัง..กลัวไม่รู้...ว่ากูใหญ่
สายตาเรามองจ้องลองวัดใจ
เอาสิเอาให้รู้ไปไม่เคยกลัว
เรื่องของตาแค่มองแค่จ้องหน้า
ใยเค้าว่าตัวเราได้...ไอ้ตาถั่ว
หวังให้ตามองไปในใจกลัว
หวังให้รู้ดีชั่วท้าต่อยตี
ผมมองหน้าใช่หาเรื่องอย่าเคืองกัน
เราพี่น้องไทยด้วยกันใช่มั้ยพี่
ว่าแล้วแกล้งเดินถอยไปไม่รอรี
อนิจจา....หมัดพี่สวนทันควัน
ตาหนอตาพล่ามัวหัวสะบัด
ด้วยฤทธิ์หมัดพี่ยาให้มานั่น
อันเรื่องตาอย่าได้มองจ้องหน้ามัน
คนอย่างนี้...มีแต่มันจะต่อยเอา
อย่าไปมองจ้องใครสุ่มสี่สุ่มห้าสุ่มหกนะครับ
เดี๋ยวตาจะมีสีและบวมช้ำไม่รู้ตัว 555
20 พฤษภาคม 2545 17:37 น.
burst
เธออยู่สูงสุดฟ้าเกินกว่าเห็น
นั่งมองเงาเช้าเย็นเห็นแต่ฝัน
ในชีวิตได้แต่คิดอยู่ทุกวัน
เธออยู่สูงเกินกว่าฉันจะเอื้อมมือ
ฉันก็เป็นแค่หมาราคาต่ำ
มิสมควรสมคำจะยึดถือ
อยากให้เธอเป็นลูกไก่ในกำมือ
แต่ความจริงนั่นหรือ...คือฝันไป
แม้เครื่องบินบินผ่านยังพอเห่า
คงซักวันเธอจะเข้าใจฉันได้
เห่าเห่าเห่า...ค่ำเช้าเพื่อเอาใจ
ได้แต่เห่าเห่าไปไม่อายเธอ
แต่นี่ฉันยิ่งเห่ายิ่งไม่เห็น
นั่งมองเงาเช้าเย็นเป็นแต่เหม่อ
ยืดคอมองขึ้นไปไม่เห็นเจอ
เธอนะเธอสูงยิ่งกว่าจะรอคอย
ฉันเหมือนหมาเห่าดาวเทียมไม่เจียมตัว
กลัวก็กลัวว่าต้องเศร้าต้องเหงาหงอย
ถึงจะเห่าเท่าไร...เธอไม่คอย
ยังคงลอยสูงเด่น..อยู่เช่นเดิม
รักคนที่สมน้ำสมเนื้อกันดีกว่านะผมว่า...
เพื่อนผมงี้...ไปชอบแดนเซอร์แกรมมี่
โดนหักอกเป๊าะ! ไม่เจียมตัวเลยนะครับ
20 พฤษภาคม 2545 13:44 น.
burst
หากความรักซื้อได้ตามเซเว่น
และเราเห็นความรักอยู่ตามห้าง
มีความรักเร่ขายอยู่รายทาง
จะเป็นไงเมื่อทุกอย่างเราซื้อมัน
หากความรักมีขายอยู่ทั่วไป
ไม่เว้นแม้แต่ในความคิดฝัน
ทั้งตู้หยอดเหรียญใส่ไป..ก็ได้มัน
คงไม่ต้องคิดสั้นหากรักใคร
นั่นแหละหนอเมื่อความรักเกลื่อนถนน
ไม่มีแม้ใครซักคนซื้อไม่ได้
เรามีความรักเหลือเผื่อใครใคร
ใช้หมดแล้วก็ซื้อใหม่ได้ทันควัน
เมื่อรักเป็นของหาง่ายจริงดังว่า
คงไม่สมคุณค่าความรักนั่น
รักก็เป็นแค่เศษสุขอยู่ทุกวัน
ค่าของความรักนั้นคงไม่มี
เธอรักฉันฉันรักเธอคงเรื่องง่าย
แต่เรื่องจริงไม่ง่ายดายอย่างเช่นนี้
ฉันรักเธอเธอไม่รักไม่ใยดี
รักก็ไม่เกิดซักที...ชีช้ำใจ
ใครบางคนอาจคิดเหมือนกับฉัน
อยากมีรักขายทุกวันอยู่ใช่ไหม
อยากให้รักเป็นของขายทั่วไป
อยากมีรักเหมือนใครใคร..เขามีกัน
แต่นั่นแหละคุณค่าของความรัก
มันยากนักจะได้มาสิ่งนั้น
รักจึงมีค่าเสมอเมื่อเจอมัน
และจะมีค่ากว่านั้น.....หากรอคอย
รักเป็นของมีค่า แต่เดี๋ยวนี้ซื้อได้นะ
เห็นคนรวยๆมีแฟนสวยๆเยอะแยะ
อยู่ๆไปพอสบายๆก็รักกันไปเองนั่นแหละ
คิดอย่างนี้เยอะนะ ระวัง ความรักจะเป็น
ของซื้อหาได้จริงๆนะ
20 พฤษภาคม 2545 13:33 น.
burst
ฉันเป็นเพียงชายคนหนึ่ง....ซึ่งปากจัด
คอยแต่กัดเธอได้ไม่เคยเบื่อ
ฉันยังมีคำมากมายใช้เหลือเฟือ
และยังเหลือเผื่อมาใช้..ไม่ซ้ำกัน
ให้ทำไงเกิดเป็นชายอกสามศอก
พูดความจริงไม่กลิ้งกลอกหรอกตัวฉัน
มีอะไรก็พูดไปก็แล้วกัน
เพียงแค่ฉันใส่อารมณ์ธรรมดา
จะให้รี่เข้าไปต่อยเลยหรือไง
ทำไม่ได้...เพราะฉันไม่ใช่คนบ้า
มีปากไว้ก็ให้ใช้เจรจา
เอาไว้บอกเอาไว้ด่าแทนต่อยตี
ฉันเป็นเพียง...ชายคนหนึ่ง....ซึ่งปากหมา
ตั้งแต่เกิดก็เป็นมาอยู่อย่างนี้
แต่ไม่เคยทำร้ายใครเลยซักที
จะให้ทำร้ายสตรีทำไม่ลง
ไอ้เรื่องด่าฉันชอบฉันถนัด
ไอ้เรื่องกัดเรื่องนี้เรื่องขี้ผง
คนดีดี...ฉันขอย้ำ...ทำไม่ลง
ถึงปากจัด..ยังคง..อุดมการณ์
คนร้ายมาร้ายตอบเป็นสองเท่า
คนนินทาว่าเรา...เอาห้าหาร
คูณอีกร้อยแล้วค่อย..ด่าคืนมัน
นี่แหละนะ...คนอย่างฉัน....มันปากเอย
แบบว่าอิงตัวจริงนิดๆ นิดเดียวเท่านั้น
ตัวจริงเรียบร้อย กินข้าวยังต้องเรียงเม็ดก่อน
เข้าห้องน้ำยังปิดประตู ก่อนนอนยังถอดรองเท้า
หน้าส่วนตัว
1789
