28 พฤษภาคม 2545 17:06 น.
burst
แต่ก่อนครั้งโบราณนานมา.....
สามสหายต่างเห็นหน้าอยู่ทุกเมื่อ
ไมตรีเกื้อหนุนคอยจุนเจือ
สามเกลอคอยช่วยเหลืออยู่ทุกวัน
หนึ่งนั้นคือแผ่นดินผู้ยิ่งใหญ่
สองคือแผ่นฟ้าไกลไร้ขีดกั้น
สามนั้นคือแผ่นน้ำฉ่ำชีวัน
ต่างเป็นเหมือนเพื่อนกันแต่นานมา....
จวบจนกาลผ่านไปตามโลกหมุน
สิ่งต่างๆเจือจุนตามประสา
ล้วนหมุนเวียนเปลี่ยนไปตามเวลา
สิ่งต่างๆเกิดขึ้นมาบนแผ่นดิน
สรรพสัตว์และต้นไม้สีเขียว
เกาะแก่งเลาะเลี้ยวไม่จบสิ้น
หลายสิ่งเปลี่ยนไปในแผ่นดิน
ต่างได้ยินเสียงแผ่นดินแสนสุขใจ
แม้นแผ่นน้ำก็กำเนิดเกิดชีวิต
ทั้งปูปลาน้อยนิดทะเลใหญ่
คลื่นลมพัดกระทบซบหาดทราย
มีแม้น้ำน้อยใหญ่คอยพัดพา
ทั้งแผ่นดินและแผ่นน้ำต่างกลมเกลียว
จนลืมสิ้นจะแลเหลียวมองแผ่นฟ้า
มิตรภาพจางหายในเวลา
ในที่สุดแผ่นฟ้าก็จากไป
กว่าจะรู้สึกตัวถึงเพื่อนรัก
ก็ยากนักจะดึงกลับคืนมาได้
โอ้...แผ่นฟ้าเพื่อนเอ๋ย...อยู่หนใด
ช่างอยู่สูงเกินไปจะพูดจา
ทั้งแผ่นดินและแผ่นน้ำช้ำใจนัก
ด้วยมิอาจดึงเพื่อนรักกลับมาหา
สรรพสิ่งสรรพสัตว์จำนรรจา
เหล่ากุ้งหอยปูปลาต่างคร่ำครวญ
จึงปรึกษากันว่าเอาอย่างนี้
ฝากลมหายใจที่มี....กับลมหวน
ให้คลื่นลมพัดไกลไปเชิญชวน
เป็นเมฆน้อยลอยทวนสู่เบื้องบน
เป็นสัญญานบอกว่าเราคิดถึง
และรำพันรำพึงอยู่ทุกหน
โอ้..เมฆจ๋าฝากไปถึงเบื้องบน
ฝากบอกฟ้าสักหน....คิดถึงกัน
ด้วยแผ่นฟ้าอยู่สูงเกินได้ยิน
แต่เมฆน้อยยังบินไปสู่ฝัน
เป็นสัญญานฝากความคิดถึงกัน
ถึงแผ่นฟ้าแผ่นนั้นอย่างจริงใจ
เมื่อแผ่นฟ้าได้เห็นเมฆปุยขาว
ทั้งดวงใจปวดร้าวและหวั่นไหว
เพื่อนรัก....ฉันไม่อยากจะจากไป
แต่ช่างห่างช่างไกลเสียเหลือเกิน
รู้ว่าวันเวลาพรากเราไป
รู้ว่าความห่างไกล...ให้ห่างเหิน
ในยามนี้ฟ้าช้ำใจเหลือเกิน
แม้อยากกลับไปร่วมเดินก็ไม่ทัน
จึงฝากน้ำตาส่งกลับไป
เมฆจ๋า...บอกความในใจของฉัน
กลับไปบอกเพื่อนรักในเร็ววัน
บอกว่ายังคิดถึงกันไม่เปลี่ยนไป
เมฆน้อยลอยลิ่วลงต่ำ
แบกความเจ็บช้ำลงมาให้
บอกแผ่นดินแผ่นน้ำ...ให้ฉ่ำใจ
ว่าเพื่อนรักยังห่วงใย...ไม่ลืมคำ
และนี่คือที่มาของสายฝน
สายน้ำแห่งเบื้องบนที่ชุ่มฉ่ำ
น้ำตาแห่งมิตรภาพ...ความทรงจำ
เป็นถ้อยคำฝากรัก...ฝากดวงใจ
28 พฤษภาคม 2545 13:19 น.
burst
ตั้งเก้าเดือนกว่าจะเคลื่อนตัวออกมา
ฝากกายไว้กับมารดาหนักเพียงไหน
เก้าเดือนพ้นผ่านนานเพียงใด
แม่ลำบากเท่าไรมาเพื่อเรา
เกิดเป็นเด็กตัวก็เล็กต้องหัดคลาน
ทรมานกว่าจะเดินได้อย่างเขา
จะพูดทีก็อ้อแอ้...เรียกแม่เรา
กว่าจะโตก็เล่นเอาจนท้อใจ
เริ่มเป็นเด็กเข้าโรงเรียนอนุบาล
ทั้งเรียนเล่นการบ้านของวันใหม่
เป็นสิบปีอยู่อย่างนี้ไม่เปลี่ยนไป
พอสอบตกทีไรก็โดนตี
เริ่มมีแฟนก็อกหักเป็นว่าเล่น
เป็นวัยรุ่นก็เป็นอยู่เช่นนี้
จีบคนนู้นจีบคนนั้นก็นานปี
ไม่สมหวังซักที...นี่เรื่องจริง
อยากจะเก่งอยากจะหล่ออยากจะรวย
พ่อแม่ไม่ได้ช่วยไปทุกสิ่ง
ครอบครัวไม่ได้มีไว้ให้พึ่งพิง
ต้องยอมรับความจริงของตัวเรา
กว่าจะจบกว่าจะเอ็นท์ให้มันติด
โอ้ชีวิตคิดไปก็แสนเศร้า
เอ็นท์ไม่ติดก็ความผิดของตัวเรา
จะไปโทษใครเขาก็ไม่มี
จึงออกมาทำงานหาเลี้ยงตัว
สมองเรามันชั่วออกอย่างนี้
มีวุฒิไม่ถึงปริญญาตรี
ได้เงินเดือนก็แค่นี้คงไม่พอ
อย่าหวังเลยจะได้มีเมีย
คิดแล้วมันละเหี่ยและทดท้อ
พ่อแม่อยู่ข้างหลังยังรอ
แสนอนาถจริงหนอชีวิตคน
ทุกอย่าง....มันยากเกินไป
อยู่อย่างไร้ทางไปและสับสน
หนีไปบวชก็ไม่อาจแก้ทุกข์ทน
ยังไม่อาจหลุดพ้น...ดิ้นต่อไป
28 พฤษภาคม 2545 13:06 น.
burst
แสงสีเสียดแทงสองตา
เส้นสายขอบฟ้าเปลี่ยนสี
แสงทองส่องทางราตรี
ในใจเสี่ยงที่จะไป
ชีวิตสวยงามสร้างสรรค์
สลายไปพลันเมื่อสาย
สนุกสนานสำราญเพียงไร
ทรุดโทรมสลายกับสายลม
เมื่อฝากฝังทุกสิ่งกับความสุข
แสร้งว่าใจสนุกกลับขื่นขม
เสียงของใจเคยสดใสกลับตรอมตรม
จึงสั่งสมความสุขเพียงทรงจำ
ส่งชีวิตให้กับเขา...ไม่สงสาร
ทรมานกับความเศร้าเหงาและช้ำ
แสบจริงจริงทุกสิ่งที่เธอทำ
เสียไปแล้วควรจำไว้สอนใจ
อย่าเสี่ยงฝากทุกสิ่งไว้กับเขา
สอนใจเราสั่งใจเราห้ามเข้าไว้
ชีวิตเรา...อย่าไปเศร้าและเสียใจ
อย่าสลายเพราะใครคอยเสียดแทง
28 พฤษภาคม 2545 12:44 น.
burst
จริงอยู่เธอก็รู้ใจฉันดี
จริงอยู่ที่คนดีดีก็มีน้อย
จริงอยู่ที่ฉันก็รู้ว่าเธอคอย
จริงอยู่ที่รักน้อยน้อยแต่นานนาน
มิตรภาพและน้ำใจช่างเปี่ยมล้น
สู้บากบั่นอดทนมาจีบฉัน
ทั้งฐานะหน้าตาอุดมการณ์
เธอมีพร้อมให้ฉันเป็นอย่างดี
ด้วยเวลาก็นานพอรู้ใจ
เพื่อนเธอก็มากมายรู้เรื่องนี้
เธอชอบฉันแค่ไหน...ใจรู้ดี
และขอบคุณอยู่ที่เธอรักกัน
แต่....มิตรภาพในแบบเพื่อน
คอยย้ำเตือนว่าจะเป็นได้แค่นั้น
ฉันไม่อาจเปลี่ยนใจไปรักกัน
แม้ไม่อยากเอ่ยอย่างนั้นให้เจ็บใจ
ขอโทษเถอะนะคนดี
ถึงจะกล่าวว่าฉันนี้...ซักแค่ไหน
จะเปลี่ยนเพื่อนเป็นคนรักลำบากใจ
ฉันผู้ชาย...เธอผู้ชาย.....หน่ายเหลือเกิน
แบบว่าเกย์ชอบมาจีบ ไม่รู้ว่าหน้าตาไปโดนต่อม
อะไรของมันเข้าเนี่ย
24 พฤษภาคม 2545 16:07 น.
burst
เกิดเป็นลูกทักษิณจะดีไหม
ดีกว่าเกิดเป็นลูกใครในชาตินี้
ยิ่งกว่าเกิดบนกองทอง..ลองดูซี
หากคุณมีพ่อรวยกว่าใครใคร
ฉันจะซื้อเครื่องบิน...ไว้บินฟรี
ฉันจะซื้อเฟอรารี่....เอาไว้ใช้
ฉันจะซื้อสนามกอล์ฟ....อัลไพน์
ฉันจะซื้อนางสาวไทย...ไว้ออกงาน
ฉันจะซื้อสุพรรณ...ทั้งจังหวัด
ฉันจะซื้อไว้ตัดหน้าบรรหาร
ฉันจะซื้อพรรคการเมืองไว้ร่วมงาน
ฉันจะซื้อทั้งบ้านทั้งเมืองไทย
ฉันจะซื้ออะไรหากเป็นจริง
ลูกทักษิณมีทุกสิ่งให้เลือกใช้
อย่างน้อยน้อย...โทรทั้งที...ฟรีทั่วไทย
คุณเห็นไหม....ลูกคนนี้...ดีจริงจริง
หน้าส่วนตัว
939
