18 เมษายน 2545 14:09 น.
burst
เห็นรอยยิ้มในสายตาเธอ
ชื่นใจเสมอเมื่อสบตาฉัน
รอยยิ้มที่บอกผ่านมาหากัน
เหมือนเชิญชวนให้ฉันยิ้มกลับไป
ยินเสียงหวานผ่านคำพูดเธอ
ชื่นใจเสมอเมื่อเธออยู่ใกล้
เสียงหวานยามเธอพูดกับใคร
ฉันรู้ว่ามีความนัยแอบส่งมา
ผู้หญิงแอบรักไม่กล้าบอก
ฉันรู้ความจริงหรอก...ไม่ถือสา
อันที่จริงไม่จำเป็นต้องหลบตา
ทำเป็นเดินผ่านหน้าไม่สนใจ
เธอแอบรักแอบคิดผิดหรือเปล่า
ฉันเองคิดว่าเราคงจะใช่
สบโอกาสจึงถามความในใจ
รักก็รักบอกไปให้ได้ยิน
เหมือนฟ้าผ่าตรงหน้าเวลาเช้า
สิ่งที่เราคิดฝันมันจบสิ้น
สามคำเธอบอกไว้ให้ได้ยิน
ไอ้บ้าเหยียบตีน ....โอ้ววว...จบกัน
18 เมษายน 2545 11:45 น.
burst
ชาติก่อนคงเป็นลูกกำนัน
เกิดมาพร้อมปากคันคันน่าหมั่นไส้
ลีลาเธอล้วนกวนหัวใจ
ทำก๋ากั่นเกินวัยใครจะทน
ชาติที่แล้วฉันคงเป็นปลัด
ถึงเกิดมาเป็นคู่กัดเธออีกหน
พรหมลิขิตช่วงชีวิตชักชอบกล
เริ่มรู้สึกสับสนในหัวใจ
จริงจริงปากเสียก็น่ารัก
ถึงจะด่าแสบนักก็พอไหว
กระโดกกระเดกไปบ้างก็ตามวัย
ดูทอมทอมก็จริงใจน่าคบดี
คบกับเธอคงต้องใช้กำลัง
ดูเธอชอบคงสมหวังล่ะคราวนี้
หากตบจูบ ตบจูบ ซักสองที
ความรู้สึกดีดีคงกลับมา
รักซาดิสม์แต่ไม่คิดเหมือนพิศาล
แค่กล้าหน่อยและหน้าด้านทำบ้าบ้า
นี่แหละฉันกับเธอคู่กันมา
เธอตบ...ฉันจูบท้า...เลยเป็นไง
18 เมษายน 2545 11:31 น.
burst
burst
อย่าได้เอาใจเธอเทียบรักฉัน
มันมีมากกว่านั้นเธอรู้ไหม
อย่าได้เอารักเปรียบเทียบกับใคร
เธอดูถูกรักแค่ไหนไม่รู้ตัว
หากไม่รักทำอกหักไม่เคยว่า
กี่ผู้ชายผ่านมาใครว่าชั่ว
กี่ความรักผ่านไปใครว่ากลัว
รักอย่างเธอรักมั่วมั่วไปวันวัน
น้ำหน้าเธอกว่ารู้ค่าคำว่ารัก
คงนอนตายดิ้นชักแค่ความฝัน
ใจอย่างเธอหรือจะรู้แก่นของมัน
ค่าความรักของเธอนั้นไร้ราคา
สวยแต่รูปคุณค่าน้ำอัดลม
เก่งแต่เพียงคารมไร้คุณค่า
ไม่คู่ควร..คนอย่างฉันจะชายตา
แล้วเมื่อถึงเวลามาคอยชม
สักวันเธอรักจริงเข้าเมื่อใด
สักวันเธอโดนคู่ใจทำขื่นขม
สักวันเธอหมดสุขทุกข์ระทม
วันนั้นเธอจะต้องชม...คนจริงใจ
คนจะตายไม่ใช่ฉันหรอกวันนี้
รักจริงใจดีดีมีความหมาย
ค่าของเธอในวันนี้..แค่เสียดาย
แค่เศษเม็ดของทราย...เคยเหยียบเดิน
12 เมษายน 2545 18:43 น.
burst
ใครเล่าจริงใจในรักแท้
มีทุกข์ร่วมแก้ภัยร่วมต้าน
รักแท้จริงอยู่เพียงอุดมการณ์
เพียงเวลาพัดผ่านก็เลยไป
ใบหน้ายิ้มรอยพิมพ์อยู่ด้วยรัก
ไม่อยากนักจะทำให้หวั่นไหว
ตาต้องตาเหมือนรู้ว่าใจต้องใจ
นั่นแหละรักเกิดขึ้นได้ทุกเวลา
ด้วยสัมพันธ์ลึกซึ้งถึงสวรรค์
สัมผัสรู้รักนั้นมีคุณค่า
จึงบ่มเพาะความรักด้วยเวลา
หวังความสุขวันหน้าเรามีกัน
แต่แล้วสัจธรรมก็นำผล
คนคือคนไม่รู้แจ้งแรงสวรรค์
กลับตัดรักตัดขาดความสัมพันธ์
ทิ้งค่ำคืนแห่งสวรรค์ไว้ห่างไกล
เหมือนหัวใจโดนข่มขืนกลืนไม่เข้า
เหมือนให้ใจแล้วเขาทิ้งมันได้
พรหมจรรย์แห่งสวรรค์ต้องบรรลัย
นี่แหละโลกโศกเพียงไหน...ใครจะทน
รักจริงแท้แน่วแน่แค่คืนผ่าน
จวบรักนั้นผ่านฟ้าผ่านแดดฝน
หวังเพียงแค่เห็นรอยเงาเขาบางคน
เก็บความรักมาปลูกผลให้อีกที
12 เมษายน 2545 18:28 น.
burst
อย่าได้เอาใจเธอเทียบรักฉัน
มันมีมากกว่านั้นเธอรู้ไหม
อย่าได้เอารักเปรียบเทียบกับใคร
เธอดูถูกรักแค่ไหนไม่รู้ตัว
หากไม่รักทำอกหักไม่เคยว่า
กี่ผู้ชายผ่านมาใครว่าชั่ว
กี่ความรักผ่านไปใครว่ากลัว
รักอย่างเธอรักมั่วมั่วไปวันวัน
น้ำหน้าเธอกว่ารู้ค่าคำว่ารัก
คงนอนตายดิ้นชักแค่ความฝัน
ใจอย่างเธอหรือจะรู้แก่นของมัน
ค่าความรักของเธอนั้นไร้ราคา
สวยแต่รูปคุณค่าน้ำอัดลม
เก่งแต่เพียงคารมไร้คุณค่า
ไม่คู่ควร..คนอย่างฉันจะชายตา
แล้วเมื่อถึงเวลามาคอยชม
สักวันเธอรักจริงเข้าเมื่อใด
สักวันเธอโดนคู่ใจทำขื่นขม
สักวันเธอหมดสุขทุกข์ระทม
วันนั้นเธอจะต้องชม...คนจริงใจ
คนจะตายไม่ใช่ฉันหรอกวันนี้
รักจริงใจดีดีมีความหมาย
ค่าของเธอในวันนี้..แค่เสียดาย
แค่เศษเม็ดของทราย...เคยเหยียบเดิน
หน้าส่วนตัว
734
