10 มิถุนายน 2545 15:41 น.
burst
โปรดจงอย่าหันมองกลับมา
ฉันได้แต่เบือนหน้าหลบหนี
ได้โปรดเถอะนะ...คนดี
น้ำตาครั้งนี้มันน่าอาย
ลูกผู้ชายอกสามศอก
กลับถูกเค้าหลอกทำร้าย
เหมือนน้ำเทลงทะเลทราย
น้ำตาฉันยิ่งไหลยิ่งดิ่งจม
รู้มั้ยฉันในตอนนี้
มีแต่ความรู้สึกที่เกินจะข่ม
มันเตลิดทั้งใจทั้งอารมณ์
หน้าแดงอกตรมระทมใจ
น้ำมูกใสใสไหลลงปาก
แต่ไม่อยากเลียมันให้หาย
เวลาหายใจออกทีไร
เป็นลูกโป่งใสใสไหลออกมา
หน้าตาบูดเบี้ยวหน้าชัง
ได้แต่เอามือบังตรงหน้า
โปรดอย่าหันมองกลับมา
ฉันอายเกินกว่าอธิบาย
เปลี่ยนจากความเห็นใจ....เป็นทิชชู
ฉันว่ามันจะดูดีกว่าไหม
เอามาเช็ดน้ำมูกน้ำลาย
ที่เหลือปล่อยให้ใจ...ลืมเอง
อารมณ์จริงๆเวลาร้องไห้นะเนี่ย เค้าอายนะ
10 มิถุนายน 2545 11:25 น.
burst
กู่ไม่กลับแล้วครับ...รักของผม
มันตกต่ำดิ่งจมฝันสลาย
ถูกเวิร์ลด์คัพตอกกลับไข้จับตาย
แถมหัวใจถูกพรากไปพร้อมกัน
การพนันเค้าว่าสิ่งไม่ดี
แต่ที่เจอมานี้มากกว่านั้น
เหมือนผีสิงแท้จริงผีพนัน
มันเกาะกินชีวิตฉันให้บรรลัย
อิตาลีต่อหนึ่งลูกน่าลองต่อ
รวยซักทีฉันขอลองได้ไหม
วางเดิมพันไม่คิดชีวิตใคร
หวังจะรวยเร็วไปไม่ระวัง
กรรมการเป่าปรี๊ดดด.....ลิขิตฟ้า
ให้มานั่งนองน้ำตา...แทบบ้าคลั่ง
โคเอเชียเป่าสองเม็ด...เจ็บใจจัง
หมดแล้วหมดความหวังน้ำตาริน
แฟนรู้ข่าวรักร้าวก็บังเกิด
เชื่อผมเถิดการพนัน...มันดับสิ้น
ทั้งเงินทองข้าวปลาไม่มีกิน
อีกความรักยังแดดิ้นสิ้นต่อกัน
เรื่องฟุตบอลลูกกลมกลม...ระทมใจ
ดับชีวิตลูกผู้ชายให้หมดฝัน
แฟนไปแล้ว..เงินไปแล้ว..แห้วพอกัน
เข็ดแล้วหนอ..การพนัน...จบกันที
ไม่ดีจริงๆนะ
10 มิถุนายน 2545 10:58 น.
burst
ในวันที่เธอเหงา....ไม่มีใคร
ฉันขอหลบอยู่ตรงนี้ได้ไหม....ในมุมนี้
มองเธอตาปริบปริบก็ยังดี
ถึงเธอจะไม่มีคำพูดใด
ขอฉันมองเธอกอดเข่า
หลบอยู่ในเงาก็ยังได้
จะไม่โผล่หน้าไปพูดอะไร
แค่เพียงได้อยู่ใกล้ๆเธอก็พอ
แต่ถ้าขอได้มากกว่านั้น
ขอเขยิบไปใกล้กันได้ไหมหนอ
อยากยื่นแขนไปกอดคอ
แล้วกระซิบต่อว่าห่วงใย
ลูบผมเธอแผ่วเบา
อย่าได้โศกเศร้าได้ไหม
อย่างน้อยเวลาเธอไม่มีใคร
ยังมีฉันนี่ไงข้างๆเธอ
ใครจะโกรธเกลียดเธอเท่าไหร่
แต่ฉันยังห่วงใยเธอเสมอ
รอบข้างคนดีดีหาไม่เจอ
ฉันคงพอแทนให้เธอสบายใจ
ขอนะขอ...เพียงเป็นเพื่อน
แค่ซักเดือนสองเดือนพอได้ไหม
หวังแค่เพียงเป็นเพื่อนคอยเตือนใจ
แม้เธอจะไปรักใคร....ไม่ว่ากัน
คือแบบว่า..อยากลองแต่งกลอนแบบ
ที่คนอื่นเค้าแต่งกันมั่ง แบบหวานๆ
ห่วงใย รักโลก รักสายลมแสงแดด
7 มิถุนายน 2545 13:28 น.
burst
การจีบหญิงแท้จริงนั้นแสนง่าย
แค่แต่งกายไปเดินที่สยาม
ปิ๊งคนไหนไปใกล้ใกล้แล้วเดินตาม
จากนั้นถามเบอร์โทร..โอ้...ง่ายจัง
แต่จะได้หรือไม่ได้อยู่ที่น้อง
เพราะผู้หญิงมีสมองอย่าได้หวัง
ว่าอะไรจะแสนง่ายสบายจัง
อยากสมหวังต้องจริงใจมาก่อนเลย
ถ้ารักจริงชอบจริงค่อยตามจีบ
ไม่ต้องรีบเปิดใจไปเฉลย
ว่าตัวมึงรักแม่งชิบหายเลย
อย่าเปิดเผยเร็วไปให้เวลา
แรกทักทายต้องสุภาพพูดไพเราะ
พูดเพราะๆดีกว่าอย่าปากหมา
อย่าshow off ทำเป็นเท่ห์อวดศักดา
แค่ทำตัวธรรมดาก็เป็นพอ
ควรทำตัวปกติไม่ต้องset
เค้าจะgetดีกว่าทำตัวหล่อ
ได้เบอร์โทรมาแล้วรู้จักรอ
อย่าเพิ่งขอเบอร์ยกทรง กางเกงใน
โทรไปหาวันละครั้งกำลังแจ๋ว
สิบแปดครั้งมากไปแล้วเค้ารู้ไต๋
อย่าทำตัวเป็นคนง่ายเกินไป
แล้วผู้หญิงหน้าไหนมาใยดี
อ้อ...อย่าตื๊ออย่าตามรำคาญว่ะ
หยิ่งหน่อยนะจะดูเท่ห์สมศักดิ์ศรี
แล้วอย่าพล่ามเรื่องตัวเองแม่งทั้งปี
พูดแบบนี้เหมือนขี้คุยเสี่ยวรำพึง
นัดทานข้าวควรจะเป็นมื้อเย็นนะ
ถ้าอยากจะจากกันแล้วเค้าคิดถึง
เลี้ยงมื้อเช้า มื้อกลางวัน เปลืองนะมึง
แดดมันร้อนแถมไม่ซึ้งเสียตังค์ฟรี
จะไปไหนควรไปรับควรไปส่ง
ต้องซื้อตรงจริงใจไม่ขี้หลี
ถือคติทำดีย่อมได้ดี
ทำตามนี้จีบติด....คิดค่าครู
ข้อควรระวัง
ห้ามใช้กับหญิงไร้หัวใจ มึงจะเสียตังค์ฟรี
โปรดสังเกตุคำเตือนจากเพื่อนๆทุกครั้ง ขอบคุณ
7 มิถุนายน 2545 11:33 น.
burst
หากไม่เกิดกับตัวกลัวบ้างไหม
เธอจะรู้จะเข้าใจไหมสิ่งนี้
ความเจ็บปวดรวดร้าวในบางที
เธอรู้ไหมว่ามันมีค่าเพียงใด
ฝนที่ตกทางโน้นฟ้ามืดหม่น
คงเหน็บหนาวเสียจนเกินทนไหว
หนาวถึงคนทางนี้ที่มีใจ
สัมผัสได้ถึงข้างในใจของเธอ
หากวันนี้เจ็บบ้างเป็นบางคราว
หากรู้สึกปวดร้าวอยู่เสมอ
ประสบการณ์จะสอนใจเมื่อได้เจอ
มีเจ็บบ้างให้เธอไว้สอนกัน
มีน้ำตาเป็นน้ำทิพย์ชโลมโลก
มีความเศร้าความโศกสร้างสีสัน
มีความทุกข์ไว้สร้างสุขทุกคืนวัน
เรียนรู้ทั้งเธอ...ฉัน ในโลกเรา
หากไม่รู้สึกเจ็บปวดในวันนี้
หากไม่เสียน้ำตาที่เคยเงียบเหงา
หากไม่เจ็บกันบ้าง...ระหว่างเรา
หากไม่เศร้า...คงไม่สุขอย่างที่เป็น
ว่ามั้ยครับ คนเราพอเศร้าสุดๆ ก็จะสุขสุดๆเช่นกัน
เหมือนเวลาดูหนังเศร้า พอตอนจบแฮปปี้ ก็น้ำตาไหลอีกรอบ เฮ้อ....
หน้าส่วนตัว
701
