11 มิถุนายน 2545 11:08 น.
burst
งานคือเงิน...เงินคืองาน...บันดาลสุข
แต่ทำงานไม่สนุกมันก็แย่
เพื่อนร่วมงานอีกเจ้านายไม่ค่อยแคร์
ตัวของตัวช่วยดูแลแย่เกินไป
งานก็หนักเงินก็น้อยคอยแต่รอ
เมื่อไหร่หนอเราจะเป็นโตเป็นใหญ่
กินเงินเดือนรับคำสั่งคอยฟังใคร
อีกกี่ชาติจะได้เป็นนายคน
อย่าเคร่งเครียดอย่าซีเรียสกับชีวิต
หนึ่งนาทีมาช่วยคิดกันซักหน
ยังมีใครที่โชคร้ายตั้งหลายคน
ร่วมชะตาทุกข์ทนอยู่เหมือนกัน
มีเงินเดือนหมื่นกว่าไม่เคยพอ
เรื่องเงินเก็บอย่าได้ขอหมดความฝัน
เฉลี่ยวันละสามร้อยก็หมดกัน
กินข้าวซื้อของเข้าบ้านก็พอดี
หากยังมีค่าเช่าค่าผ่อนรถ
โอ้ย....ก็หมดกันล่ะเงินเดือนนี้
แล้วเดือนหน้าจะกินอะไรดี
ซื้อมาม่าเอาไว้ซี...ประหยัดทุน
หากเป็นชายยิ่งแย่กว่าเป็นหญิง
ไม่มีเสี่ยรักจริงหวังเกื้อหนุน
อยากแต่งงานยังต้องเก็บเงินทำทุน
เรื่องทำบุญอย่าได้หวังนั่งทำใจ
เปลี่ยนไปขอข้าววัดกินดีกว่า
แล้วโกนหัวเข้าหาวัดได้ไหม
ยิ่งทำงานยิ่งจนบ่นต่อไป
บวชแล้วกัน...จะได้...ไม่เปลืองเงิน
นี่บ่นจริงๆนะ....ทำงานไม่ยักกะรวยเลยเนี่ย
11 มิถุนายน 2545 10:41 น.
burst
จะหยิบเอาสายฟ้า
เปลี่ยนมาเป็นสีสัน
แต่งแต้มเมื่อสิ้นตะวัน
กลายเป็นฉัน....ผีเสื้อราตรี
ที่ใดมีแสงไฟ
ฉันจะอวดโฉมให้เห็นเต็มที่
เป็นผีเสื้อสดใสในทันที
เปิดสะดือโชว์โน่นนี่..น่าดูชม
อาร์ซีเอคือที่พักอาศัย
ฉันจะเปลี่ยนโฉมใหม่แต่งมาข่ม
อีกสยามสแควร์แห่ไปชม
แถวสวนลุมไม่นิยมดูไม่งาม
ตอนกลางวันหน้าเหมือนปอบดูไม่ได้
ตอนกลางคืนแฝงตัวใต้ต้นมะขาม
เห็นรถราผ่านไปเที่ยวเดินตาม
คอยไต่ถามราคาและค่าตัว
เป็นผีเสื้อราตรีช่างดีนัก
ไม่ต้องสนความรักไม่มีผัว
มีเงินเหลือจับจ่ายใช้ค่าตัว
แค่ยั่วยั่วหนูเปล่านะ...เค้ามาเอง
ไม่ได้ว่าใคร แต่ไม่สนับสนุนอาชีพนี้เลย พับผ่าสิ!
11 มิถุนายน 2545 10:20 น.
burst
หัวใจใครมีสี่ห้อง
อยากมาลองใจฉันบ้างไหม
แง้มเปิดบานประตูใจ
เป็นฮาเร็มกว้างใหญ่ไร้ชายคา
รับรักจากใครได้เป็นร้อย
ไม่ต้องคอยไม่ต้องรอเปิดอ้า
กี่ร้อยกี่พันใจให้เข้ามา
ฮาเร็มใจเปิดท้ารับทุกคน
เชิญเข้ามาเที่ยวให้สนุก
และแบ่งรับความสุขไปซักหน
สุขเกษมอิ่มเอมทั่วทุกคน
เชิญมาเข้าซักหนฮาเร็มใจ
ไม่เจ้าชู้ไม่ได้ดูเพียงแค่ผ่าน
ไม่ได้รักแค่วันวานแล้วลืมได้
แต่เลี้ยงดูทุกคนอย่างเต็มใจ
เราดูแลรักให้ใหม่อยู่ทุกวัน
ฮาเร็มใจเปิดแล้วเปิดอ้าซ่า
โปรดเข้ามาชุบใจในสวรรค์
เปิดบริการที่นี่อยู่ทุกวัน
รักของเธอรักของฉันคือใจเดียว
ไม่ได้เจ้าชู้เลยนะ จริงใจทุกคน
10 มิถุนายน 2545 17:18 น.
burst
คืนนี้ฟ้าปิดดาวดับ
เมฆลับฟ้ามืดมัวหม่น
ฉันนอนไม่หลับชอบกล
เหมือนจะมีคนมาหักคอ
หลับตาปี๋กลัวผีมาหลอกหลอน
เอาหัวซุกใต้หมอนนอนต่อ
ลมก็หนาวพัดเสียงดังคลอ
เห็นกิ่งไม้โยกล้อรังควาญ
นกแสกส่งเสียงแสบหู
โอ๊ะ...นั่น...ที่ประตูห้องฉัน
มีเงาคืบคลานเร็วพลัน
ไม่นะ!!!...อย่าหลอกฉัน...ฉันกลัว
พ่อแก้ว...แม่แก้ว...ช่วยลูกที
อะไรอยู่ที่เงาสลัว
คืบคลานขึ้นเพดาน..มืดมัว
ไม่เห็นว่าตัวอะไรกัน
รวบรวมจิตใจเปิดไฟดู
เป็นไงให้รู้ในคืนนั้น
หัวใจแทบวาย...ในฉับพลัน
แทบกรี๊ด..ที่ฉัน..เจอสไปเดอร์แมน
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด.........
10 มิถุนายน 2545 16:37 น.
burst
อนิจจา...เธอมีหน้าเป็นอาวุธ
งามประดุจดวงจันทร์แจ่มบนฟ้า
ผิวหน้าเหมือนผิวดวงจันทร์..โอ้...ขวัญตา
ริมฝีปากยังบวมหนาแถมหน้าบาน
หูก็กางเหมือนมนุษย์จากต่างดาว
จมูกยาวเท้าก็โตโอ้...สวรรค์
ใยปั้นเธอให้เหี่ยวแห้งเหมือนแกล้งกัน
ตาก็เหลือกออกอย่างนั้นช่างแย่จริง
ฟันที่เหยินกรามที่หนาโหนกแก้มใหญ่
มองทางไหน...ทำร้ายใจเสียทุกสิ่ง
หน้าเธอเป็นอาวุธร้ายจริงๆ
ใครอยู่ใกล้..เอาปืนยิง...ช่วยผมที
ให้ถูกยิงแสกหน้าตายทันใด
ยังคงดีกว่าอยู่ใกล้คนหน้านี้
ใครว่ามองคนที่ใจ...ใคร่บอกที
ให้หน้าเละ...แต่ใจดี....ก็ไม่เอา
อย่าหาว่างั้นงี้เลยนะ ถ้าแย่จริงๆก็ไม่ไหวเหมือนกัน
หน้าส่วนตัว
1122
