22 กรกฎาคม 2545 12:50 น.
burst
ไปดูกันมาหรือยัง
หนังทำเงินที่ว่าดังเป็นนักหนา
สามผู้กำกับเขาทำมา
เชิญท่านไปเบิ่งตาท้าให้ชม
่ตั้งชื่อออกฝรั่งว่า Three
กะว่าเรตติ้งดีดูเหมาะสม
โฆษณาเรียกความนิยม
แหม..ช่างหลอนอารมณ์เกินห้ามใจ
เสียตังค์หน่อยวะ...ลองไปดู
หนังมันคงดูน่าเสียวไส้
ภาพคงสวยเรื่องคงหลอนดูสะใจ
ฮ่องกง เกาหลี ไทย เค้าร่วมกัน
ก่อนเข้าไปดูมีอารมณ์
อยากจะดูอยากจะชมทั้งหมดนั้น
ก็อยากรู้ว่าน่ากลัวเท่าไรกัน
หนังมาแล้ว...โอ้วว...ฉันแทบคลั่งตาย
ก่อนจะมาเพื่อนก็เคยบอก
อย่าให้โฆษณาหลอกกันง่ายๆ
มันเป็นอาถรรพ์โฆษณาไทย
ที่หลอกหลอนเราให้เสียกะตังค์
ล่อไปกลางเรื่องชักเริ่มจริง
ให้ย้อนนึกอ้างอิงถึงความหลัง
ทำไมวะ....ไม่เชื่อเพื่อนเตือนให้ฟัง
โฆษณามันเอาหนังมาหลอกตา
จะจบเรื่องแล้วเริ่มอาฆาต
และเริ่มพยาบาทเป็นนักหนา
จริงของมันที่ตั้งชื่อมา
สามอารมณ์ครบหน้า...อยากฆ่ามัน
เทคนิคไม่เนียนเนื้อหาเดิมเดิม
แค่แต่งแค่เสริมเรทติ้งเท่านั้น
ดันโง่มาดู...เสียเงินให้มัน
จะบ้าแล้วฉัน....เสียดายตังค์จริงจริง...โอ๊ยยย.....
18 กรกฎาคม 2545 14:18 น.
burst
เรื่องมันมีอยู่ว่า
คนสองคนรักบังตาพาให้หลง
หวังใจไว้ให้ความรักจักยืนยง
และมั่นคงดุจหินผานิรันดร์กาล
นั่นมันทฤษฎี
เพราะชีวิตไม่ได้มีแค่หอมหวาน
อนิจจังทุกขังไม่อยู่นาน
รักก็พ่ายแพ้ต่อกาลเวลา
รักทำให้ตาบอดกันทั้งคู่
มองไม่เห็นที่เป็นอยู่หลังใบหน้า
มันมีกันอยู่ 2 ตัวภาพมายา
ที่สร้างขึ้นมาหลอกตาก่อนคบกัน
หนึ่งในนั้นคือฉัน...ที่เป็นควาย
โง่ให้เขาหลอกได้อยู่อย่างนั้น
เป็นคนซื่อคนเซ่อแค่เจอกัน
ก็หลงรักเมามันไม่สนใคร
อีกหนึ่งนั้นคือเธอ....แรดเรียกพี่
อยู่ต่อหน้าเรียบร้อยดีเป็นไหนไหน
แว่บลับหลังนอขึ้นทุกคืนไป
เที่ยวไล่ล่าผู้ชายเป็นร้อยพัน
มันก็มีกันอยู่ 2 ตัว
กว่าจะรู้ว่าต้องกลัว..รัก..คำนั้น
ก็ยากเกินถอนใจให้ถอนทัน
เรื่องความรักครั้งนั้น....ก็จบลง
ก่อนจะรักดูหน่อยนะ...หลังหน้ากาก
เหตุเพราะความรักยากจะหยุดหลง
แต่โปรดตรองดูใจให้มั่นคง
เพื่อความรักจะยืนยงอย่างแท้จริง
17 กรกฎาคม 2545 18:18 น.
burst
มันคือสิ่งที่เธอไม่มี
และเป็นความต่างกันที่รับไม่ได้
แม้จะมีเหตุผลมาดลใจ
ก็ไม่อาจเปลี่ยนอะไรกลับไปทัน
ฉันมีมันมาเสมอ
มีมากกว่าที่เธอมีให้ฉัน
มันไม่ใช่แค่รักก็แล้วกัน
แต่มีค่ามากกับฉันเท่าทวี
เธอไม่มีฉันไม่ว่า
แต่รู้มั้ยเมื่อเวลาถึงวันนี้
สิ่งนั้นที่เธอไม่เคยมี
มันกระทบกับใจที่เริ่มปรวนแปร
วันเวลาก็ผ่านไป
เหตุการณ์ใหม่ๆเริ่มแย่
หัวใจที่ไร้การดูแล
ก็ไม่ต่างกับรอยแผลที่เรื้อรัง
สิ่งที่เธอไม่มี
และไม่เคยเห็นสิ่งดีนั้นสักครั้ง
นั่นคือ.....ความอดทน.....จะรับฟัง
เธอไม่มีมันก็พัง...รักของเรา
16 กรกฎาคม 2545 12:35 น.
burst
โลกเรามันสวยงามจริงหนอ
แม้เวลาหมุนไม่รอความเปลี่ยนผัน
โลกก็มีทิศทางอย่างของมัน
และสวยงามสำหรับฉันอยู่ทุกที
ถึงโลกนี้มีความเกลียดชัง
แต่มันก็ดูเหมือนในหนัง...ชีวิตนี้
ไม่มีผู้ร้ายก็ไม่ดี
เพราะพระเอกคงไม่มีความสำคัญ
ถึงโลกนี้มีความริษยา
มันก็ทำให้เวลาถูกเย้ยหยัน
เราได้ปรับปรุงชีวิตบ้างเหมือนกัน
เพื่อทำให้เราถึงฝันเหมือนใครใคร
ถึงโลกนี้มีความหลอกลวง
มันก็ไปตามดวงตามวิสัย
ทำให้เราตาสว่างรู้ทันใคร
ทำให้มีเรื่องสอนใจให้ทันคน
ถึงโลกนี้มีความงมงาย
ก็มีศาสนามากมายให้หลุดพ้น
มีหนทางสว่างชี้ทางคน
ให้หลุดจากความมืดมนสู่แสงทอง
ถึงโลกนี้มีสงคราม
ให้เสียใจอยู่ทุกยาม...หน้าเศร้าหมอง
เราเรียนรู้ที่จะเป็นผู้ยึดครอง
และเรียนรู้ว่าต้องยอมเสียใจ
ถึงโลกนี้มันเน่าเหม็น
แต่เราก็เป็นคนอาศัย
เรียนรู้รักษาโลกร่วมกันไป
เท่านี้ก็สุขใจ...ฮยู่ร่วมกัน
15 กรกฎาคม 2545 14:47 น.
burst
จรดปากกาปล่อยวาจาเป็นอักษร
มาร้อยเรียงสำเนียงกลอนวอนหวานหวาน
ให้ซึ้งรับจับใจในวันวาน
และตราตรึงนิรันดร์กาลในหัวใใจ
เลือกกระดาษสีชมพูดูหรูดี
แถมน่ารักออกอย่างนี้ดูสดใส
มีกลิ่นหอมอ่อนอ่อนเพื่อผ่อนคลาย
หมึกปากกายังไม่วายกลิ่นละมุน
เขียนหนึ่งบทแทนคำรักนับหมื่นพัน
ให้เธอล่องลอยดุจฝันเหมือนปุยนุ่น
ให้กรุ่นรักอบไอในใจคุณ
กลอนหวานหวานที่ลงทุนทั้งหัวใจ
มันผ่านไปนานแล้ว..........
นานจนฉันแน่แน่วเกินสงสัย
กลอนหวานหวานในวันนั้นสะท้านใจ
แทบอาเจียนนึกคราใด....ทำร้ายกัน
ตอนนั้นมันแต่งไปได้ยังไง
ไปโดนเล่ห์เสน่ห์ใด...ไหงเป็นงั้น
ตั้งแต่เกิดก็เพิ่งรู้คุณค่ามัน
ว่าไอ้กลอนบทนั้น....เป็นยังไง
คำหวานหวานที่หว่านไว้เป็นกลอน
มันคุ้มค่ากับที่ย้อนคืนมาไหม
ต่อให้หวานกว่านั้นอีกเท่าไร
ก็ไม่อาจดึงใจมารักกัน
อ่านไปก็เท่านั้น....กลอนวันนี้
ไม่เหลือแล้วสิ่งดีดีในกลอนนั้น
ที่เคยหวานเจียนตาย...เสียดายมัน
รู้อย่างนี้.......ไม่รักกัน......ก็คงดี
ให้จ๊ะจ๋า...โอ้ที่รัก....รักนิรันดร์
คำเพราะเพราะอย่างนั้น...ในวันนี้
เพียงแค่คิดจะแต่ง....ขึ้นซักที
เป็นไมเกรนขึ้นอย่างนี้....ไม่ดีเลย
หน้าส่วนตัว
1568
