30 สิงหาคม 2545 10:16 น.
burst
หากชาตินี้ไร้หญิงมาเคียงคู่
เจ็บจนรู้ว่าอกหักรักไม่ไหว
ขืนอดทนเฝ้ารอจีบต่อไป
อนาคตแก่ตายไร้คู่ชม
เบื่อกินแห้วเบื่อแล้วเบื่อผู้หญิง
ไม่มีใครรักจริงให้สุขสม
งัดมากี่ไม้ตายหลายคารม
ยังไม่อาจจะเชยชมได้ดั่งใจ
หากชาตินี้ไร้หญิงมาชมเชย
ก็เป็นเกย์ซะเลยดีกว่าไหม
ชายเหมือนกันคงสักวันจะเข้าใจ
เปลี่ยนชีวิตเสียใหม่เผื่อจะดี
เปลี่ยนเป็นเกย์ฉับพลันทันความคิด
มีความหวังน้อยนิดแสนริบหรี่
หวังจะสมความรักจากคนดี
อ่อยไปแล้วเค้าก็หนีเหมือนๆกัน
ยิ่งทำตัวลำบากเข้าสังคม
ตกเป็นเป้าคารมเขาขบขัน
กลายเป็นเกย์อุบาท..ขยาดมัน
ชีวิตเกย์บากบั่นยิ่งกว่าใคร
เบื่อแล้วหนอเป็นเกย์ก็มีทุกข์
โอ้ความสุข...ความรักหาที่ไหน
เกิดเป็นชายก็ไร้รักลำบากใจ
พอเป็นเกย์ก็ร้องไห้.....เหมือนๆเดิม
คิดเป็นไบฯ...กลัวจะแย่ยิ่งกว่าเก่า
ศัลยกรรมเหมือนเขาเอาหล่อเสริม
โน่นก็ดูดนี่ก็ดันทำต่อเติม
กลัวจะเพิ่มภาระให้หนักใจ
ทำไงดีเกย์รำลึกถึงความหลัง
ถึงวันนี้จะยังเป็นอยู่ไหม
ไม่เป็นเกย์...จะหันเหไปทางใด
เกย์เคว้งคว้างกลางใจ....เกย์ alone
29 สิงหาคม 2545 13:04 น.
burst
ตั้งแต่เปิดตา.....
รับภาพเธอเข้ามาจดจำไว้
บันทึกทุกลีลาผ่านตาไป
เธอสวยงามจับใจในสายตา
ตั้งแต่เปิดใจ....
จดจำเธอเอาไว้...ให้รู้ว่า
โลกนี้ช่างมีสิ่งงามตา
และมีคุณค่ายิ่งสิ่งใด
ตั้งแต่รักเธอ...
ทุกสิ่งที่พบเจอกลับสดใส
ในความงามของเธอซ่อนความนัย
และเวทมนต์อันใดเปลี่ยนใจกัน
ตั้งแต่คบเธอ....
ทุกสิ่งที่พบเจอสำหรับฉัน
ช่างสวยงามเกินกว่าคำพร่ำรำพัน
เธอเข้ามาเปลี่ยนฉันในทันที
ตั้งแต่เลิกกัน....
สิ่งสำคัญสำหรับฉันในวันนี้
คือความงามนิรันดร์ที่เธอมี
ยังคงติดอยู่ในนี้...ในหัวใจ
เธอ...งามที่สุด
แม้เวลาไม่อาจหยุดความงามได้
แม้ชีวิตที่อาจจบลงวันใด
ก็ยังจดจำไว้...ความงดงาม
28 สิงหาคม 2545 17:45 น.
burst
เลิกกันลากัน..ฉันไม่สน
เธอก็คนฉันก็คนต่างตรงไหน
ขามีเดิน..ก็เชิญ..เดินจากไป
อยู่ตรงนี้ไม่มีใจเหลือให้กัน
เชิดตูดใส่ตัดเยื่อใยและเบือนหน้า
ไม่มีแม้หยดน้ำตาในตาฉัน
เสียงหัวเราะในลำคอขอให้กัน
เป็นสิ่งเดียวที่กำนัลยามจากไป
เงาของเธอก็ไม่เผลอหันไปมอง
โยนทิ้งเลยสร้อยทองเธอเคยให้
ย้ายบ้านหนีที่เคยอยู่เป็นคู่ใจ
นามสกุลยังเปลี่ยนใหม่...ให้ลืมเธอ
เลิกกันแล้วเลิกกันอย่างจบสิ้น
ก่อนเคยรักเคยอยู่กินอยู่เสมอ
ในวันนี้ชีวิตนี้...ไม่มีเธอ
ขออย่าได้พบเจออีกต่อไป
เลิกกันอย่างสิ้นเชิงเหมือนเพลิงกลบ
ให้มันลบภาพเก่าเราสร้างไว้
เผาให้สิ้นเคยได้ยินเสียงจากใจ
เผาให้หมด...สลดใจ....เมื่อจากกัน
27 สิงหาคม 2545 15:23 น.
burst
เมื่อมั่งมีมากมายมิตรหมายมอง
เมื่อมัวหมองแฟนยังมองเป็นหมูหมา
ทะเลาะกันตั้งแต่เช้าเห่าเรื่อยมา
เป็นเหมือนหมู่หมูหมามารักกัน
ให้อายฟ้าอายดินบ้างได้ไหม
เรื่องแค่นิดผิดใจกันอยู่นั่น
ให้คนเขาประจานทั่วบ้านกัน
รู้หมดเลยว่าฉันคบกับใคร
แต่คบกันมีมั้ยนั่น...ไม่ทะเลาะ
ถามจริงเหอะ...เราเหมาะกันตรงไหน
ทะเลาะกันเหมือนหมาด่าเรื่อยไป
ให้คนเข้ารำคาญใจเห่าทั้งวัน
รีบๆเลิกกันวันนี้...จะดีกว่า
ให้ใครเขามาว่าเราอย่างนั้น
เลิกรากันเป็นแมวแจวจากกัน
ก็ยังดีกว่าอยู่กันแบบไร้ใจ
แมวมันดีพอขี้มันก็กลบ
ให้เรื่องราวสองเราจบกันได้ไหม
จบไปแล้วกลบมันก่อนจรจากไป
จะได้เริ่มชีวิตใหม่ทั้งสองเรา
ทะเลาะกันเป็นหมาเขาด่าไว้
เลิกรากันคงสุขใจยิ่งกว่าเก่า
จากกันไปแบบแมวๆแจวเถอะเรา
รีบๆเลิกกันให้เขาหายกังวล
ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วไม่มีอะไรดีขึ้น ก็ไปกันเถอะครับ
ไม่มีข่าวให้เหม็นด้วยครับ
27 สิงหาคม 2545 09:46 น.
burst
(ผู้ชาย) เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม
มีความจริงใจอยู่ในนั้น
สีฟ้าจางๆดูห่างกัน
แต่ในความกว้างนั้นคือหัวใจ
(ผู้หญิง) ใช่...ฉันเห็นท้องฟ้า
ที่เธอตั้งใจพามาดูใช่ไหม
ร้อนก็ร้อนไม่รู้พามาทำไม
มีแต่คราบเหงื่อไคลน่ารำคาญ
(ผู้ชาย) เธอเห็นทะเลนั่นไหม
ดูเวิ้งว้างกว้างไกลจริงไหมนั่น
เหมือนกับรักที่เรามีให้กัน
เทียบกับความรักนั้นแค่ครึ่งใจ
(ผู้หญิง) ใช่...ฉันเห็นทะเลคราม
มองไม่เห็นจะงดงามที่ตรงไหน
มีแต่คลื่นชวนอาเจียนเลี่ยนจะตาย
ขยะเต็มหาดทรายหน่ายเต็มที
(ผู้ชาย) เธอเห็นคู่รักนั้นไหม
ช่างดูสดใสเต็มที่
ทะเลช่วยผูกมิตรไมตรี
ให้ระรื่นชื่นชีวีมีหัวใจ
(ผู้หญิง) ใช่...ฉันเห็นคู่รัก
น่าเกลียดจะตายชักเธอรู้มั้ย
เล่นน้ำจนตัวดำขำจะตาย
ทำเป็นเด็กไปได้ไม่อายปลา
(ผู้ชาย) เธอเห็นฉัน...ตรงนี้ไหม
หากเธอบ่นต่อไป...ฉันไม่ว่า
แต่อยากลองถามเธอสักครา
เธอเห็นฉันมีค่าตรงที่ใด
(ผู้หญิง) ใช่...ฉันเห็นเธอ
และดีใจเสมอที่เธอใกล้
แต่ถ้ายังนั่งต่อไป....
แล้วเมื่อไหร่....จะขายปลาหมึกหมดซักที....
เรื่องของพ่อค้าปลาหมึกปิ้งกับแม่ค้าปลาหมึกปิ้งริมฝั่งบางแสน
หน้าส่วนตัว
1345
