10 มิถุนายน 2545 10:58 น.
burst
ในวันที่เธอเหงา....ไม่มีใคร
ฉันขอหลบอยู่ตรงนี้ได้ไหม....ในมุมนี้
มองเธอตาปริบปริบก็ยังดี
ถึงเธอจะไม่มีคำพูดใด
ขอฉันมองเธอกอดเข่า
หลบอยู่ในเงาก็ยังได้
จะไม่โผล่หน้าไปพูดอะไร
แค่เพียงได้อยู่ใกล้ๆเธอก็พอ
แต่ถ้าขอได้มากกว่านั้น
ขอเขยิบไปใกล้กันได้ไหมหนอ
อยากยื่นแขนไปกอดคอ
แล้วกระซิบต่อว่าห่วงใย
ลูบผมเธอแผ่วเบา
อย่าได้โศกเศร้าได้ไหม
อย่างน้อยเวลาเธอไม่มีใคร
ยังมีฉันนี่ไงข้างๆเธอ
ใครจะโกรธเกลียดเธอเท่าไหร่
แต่ฉันยังห่วงใยเธอเสมอ
รอบข้างคนดีดีหาไม่เจอ
ฉันคงพอแทนให้เธอสบายใจ
ขอนะขอ...เพียงเป็นเพื่อน
แค่ซักเดือนสองเดือนพอได้ไหม
หวังแค่เพียงเป็นเพื่อนคอยเตือนใจ
แม้เธอจะไปรักใคร....ไม่ว่ากัน
คือแบบว่า..อยากลองแต่งกลอนแบบ
ที่คนอื่นเค้าแต่งกันมั่ง แบบหวานๆ
ห่วงใย รักโลก รักสายลมแสงแดด
7 มิถุนายน 2545 13:28 น.
burst
การจีบหญิงแท้จริงนั้นแสนง่าย
แค่แต่งกายไปเดินที่สยาม
ปิ๊งคนไหนไปใกล้ใกล้แล้วเดินตาม
จากนั้นถามเบอร์โทร..โอ้...ง่ายจัง
แต่จะได้หรือไม่ได้อยู่ที่น้อง
เพราะผู้หญิงมีสมองอย่าได้หวัง
ว่าอะไรจะแสนง่ายสบายจัง
อยากสมหวังต้องจริงใจมาก่อนเลย
ถ้ารักจริงชอบจริงค่อยตามจีบ
ไม่ต้องรีบเปิดใจไปเฉลย
ว่าตัวมึงรักแม่งชิบหายเลย
อย่าเปิดเผยเร็วไปให้เวลา
แรกทักทายต้องสุภาพพูดไพเราะ
พูดเพราะๆดีกว่าอย่าปากหมา
อย่าshow off ทำเป็นเท่ห์อวดศักดา
แค่ทำตัวธรรมดาก็เป็นพอ
ควรทำตัวปกติไม่ต้องset
เค้าจะgetดีกว่าทำตัวหล่อ
ได้เบอร์โทรมาแล้วรู้จักรอ
อย่าเพิ่งขอเบอร์ยกทรง กางเกงใน
โทรไปหาวันละครั้งกำลังแจ๋ว
สิบแปดครั้งมากไปแล้วเค้ารู้ไต๋
อย่าทำตัวเป็นคนง่ายเกินไป
แล้วผู้หญิงหน้าไหนมาใยดี
อ้อ...อย่าตื๊ออย่าตามรำคาญว่ะ
หยิ่งหน่อยนะจะดูเท่ห์สมศักดิ์ศรี
แล้วอย่าพล่ามเรื่องตัวเองแม่งทั้งปี
พูดแบบนี้เหมือนขี้คุยเสี่ยวรำพึง
นัดทานข้าวควรจะเป็นมื้อเย็นนะ
ถ้าอยากจะจากกันแล้วเค้าคิดถึง
เลี้ยงมื้อเช้า มื้อกลางวัน เปลืองนะมึง
แดดมันร้อนแถมไม่ซึ้งเสียตังค์ฟรี
จะไปไหนควรไปรับควรไปส่ง
ต้องซื้อตรงจริงใจไม่ขี้หลี
ถือคติทำดีย่อมได้ดี
ทำตามนี้จีบติด....คิดค่าครู
ข้อควรระวัง
ห้ามใช้กับหญิงไร้หัวใจ มึงจะเสียตังค์ฟรี
โปรดสังเกตุคำเตือนจากเพื่อนๆทุกครั้ง ขอบคุณ
7 มิถุนายน 2545 11:33 น.
burst
หากไม่เกิดกับตัวกลัวบ้างไหม
เธอจะรู้จะเข้าใจไหมสิ่งนี้
ความเจ็บปวดรวดร้าวในบางที
เธอรู้ไหมว่ามันมีค่าเพียงใด
ฝนที่ตกทางโน้นฟ้ามืดหม่น
คงเหน็บหนาวเสียจนเกินทนไหว
หนาวถึงคนทางนี้ที่มีใจ
สัมผัสได้ถึงข้างในใจของเธอ
หากวันนี้เจ็บบ้างเป็นบางคราว
หากรู้สึกปวดร้าวอยู่เสมอ
ประสบการณ์จะสอนใจเมื่อได้เจอ
มีเจ็บบ้างให้เธอไว้สอนกัน
มีน้ำตาเป็นน้ำทิพย์ชโลมโลก
มีความเศร้าความโศกสร้างสีสัน
มีความทุกข์ไว้สร้างสุขทุกคืนวัน
เรียนรู้ทั้งเธอ...ฉัน ในโลกเรา
หากไม่รู้สึกเจ็บปวดในวันนี้
หากไม่เสียน้ำตาที่เคยเงียบเหงา
หากไม่เจ็บกันบ้าง...ระหว่างเรา
หากไม่เศร้า...คงไม่สุขอย่างที่เป็น
ว่ามั้ยครับ คนเราพอเศร้าสุดๆ ก็จะสุขสุดๆเช่นกัน
เหมือนเวลาดูหนังเศร้า พอตอนจบแฮปปี้ ก็น้ำตาไหลอีกรอบ เฮ้อ....
7 มิถุนายน 2545 11:17 น.
burst
อกอีแป้นจะแตกแยกเป็นเสี่ยง
มันควงคู่มาใกล้เคียงเย้ยต่อหน้า
แถมเพิ่งได้ตำแหน่งทิฟฟานี่มา
เป็นกระเทยสูงค่ากว่าใครใคร
อีชะนีเอ็งมีดีก็พอกัน
อย่ามาทำเริ่ดกว่าฉันได้มั้ย
เอ็งก็ปลอมข้าก็ปลอมยอมได้ไง
เดี๋ยวแม่ตบล้างไส้เจ็บใจจริง
นึกว่าสวยตาล่ะอีจิ้งจก
ตัวจริงก็ซกมกโดนแฟนทิ้ง
อุตส่าห์ไปดึงหน้า...ยังเหมือนลิง
มีแฟนใหม่เดี๋ยวก็ชิ่งก็ซ้ำรอย
ฉันได้อยู่คาร์บาเร่ต์กิ๊บเก๋นัก
ยังไม่เคยแช่งชักแกซักหน่อย
มาคราวนี้ทำมาตีหน้าลอย
มีดีนิดก็อวดหน่อยทำเย้ยกัน
สัญชาติดิบของชายไว้ลายอยู่
แม้ภายนอกไม่ได้ดูเป็นอย่างนั้น
แต่กระเทยก็ศักดิ์ศรีมีพอกัน
ทำมาเย้ยกับฉันเดี๋ยวเจอดี
อยากล็อคคอแทงเข่าเขย่าศอก
น้ำมันก๊าดมากรอกปากยัยนี่
กดหัวจุ่มน้ำทะเลซักกะที
ทั้งพัทยารู้จักดี..นี่คือใคร
ถึงกระเทยก็กระเทยมีระดับ
ขอโทษครับ เอ๊ย! ค่ะ รับไม่ได้
เป็นกระเทยอิทธิพลก็จนใจ
ใครมาเย้ย..เป็นบรรลัย...สะใจทอม
คือตอนโหดสัญชาติผู้ชายมันออกน่ะฮ่ะ...จริงมั้ยฮ้า...
7 มิถุนายน 2545 10:58 น.
burst
ฉันไม่ได้เป็นรถเบ๊นซ์คันใหญ่
ให้เธออวดใครใครในตัวฉัน
บนถนนรถรานับพัน
ไม่มีค่าเท่านั้นไร้ราคา
ฉันมันก็แค่ทางเท้า
คนเดินดินอย่างเราเค้าเหยียบหน้า
ใช้ทางเท้าสัญจรไปมา
ยังดิ้นรนไขว่คว้าอยู่ร่ำไป
ฉันเป็นทางเท้าให้เธอย่ำ
แล้วแต่เธอจะทำอะไรไว้
ยอมให้เธอเหยียบย่ำตามใจ
ถึงแม้เธอจะไปขึ้นรถยนต์
แต่....
โปรดจงคิดเถอะที่รัก
ฉันเป็นที่พัก..ให้เธอกี่หน
บนเส้นทางที่วกวน
มีกี่คนมองข้ามเธอไป
รถราขับเบียดขับแซง
อันตรายคอยกลั่นแกล้งเธอแค่ไหน
อุบัติเหตุมากมายเพียงใด
จะหาความปลอดภัยไม่ค่อยมี
ถึงฉันเป็นแค่ทางเท้า
แต่ใครเขาก็ไว้ใจตรงนี้
ทั้งปลอดภัย....จริงใจ...ปราถนาดี
พร้อมให้เธอคนดีไม่เคยไกล
ที่ที่เธอใช้เหยียบย่ำ
คนที่เธอทำให้ช้ำ...ให้ร้องไห้
แต่ที่ตรงนี้....ที่เธอปลอดภัย
และเป็นที่พักใจ....ไม่เปลี่ยนแปลง
ทางเท้าอย่างฉันไม่เคยขอ
และยังเฝ้ารออยู่ทุกแห่ง
ยามใดอ่อนล้าหมดแรง
ยามถูกกลั่นแกล้ง...จงกลับมา
คนดีไงครับ ต้องเจอแต่เรื่องทุกข์ใจ
แต่ก็หวังให้เค้าไปดีมาดีน่ะครับ
หน้าส่วนตัว
795
