19 มิถุนายน 2545 17:57 น.
burst
หน้าตาดีใช่ว่ามีโชค
อาจต้องเศร้าโศกโชคไม่เข้าข้าง
อนาคตข้างหน้าก็อาจเลือนลาง
จะดีอยู่บ้าง...ตอนเค้าขอลายเซ็นต์
เค้าลือกันนัก...อิตาลี ล้อ...หล่อ...
แหม..น้ำลายสอ...พอแม่ยกมาเห็น
อดข้าวอดปลามาดูแมตช์ตอนเย็น
แค่หวังจะเป็นแฟนพันธุ์แท้ด้วยคน
ชุดสีน้ำเงินรัดรูปกล้ามใหญ่
เส้นผมสยาย....อยากจะตายร้อยหน
พับผ่าสิพ่อคู้นนน....พ่ออิตาลีหน้ามล
แค่เพียงได้ยลก็เคลิบเคลิ้มตามไป
มาเจอเกาหลีเค้ามีดีใช่เล่น
ทั้งคนดูผู้เล่นกรรมการนั่นก็ใช่
โกงสารพัด...ช่างรอบจัดฉับไว
แป๊บเดียวก็ได้ดวลโกลเด้นโกลล์
วินาทีนั้นขันน้ำหมากกระเด็น
ประตูนั้นเห็นคนดูโอ้โห
ได้ยินเค้าเฮ...เค้าฉลองใหญ่โต
เกาหลีซัลโวอิตาลีได้ไง
โอ้...ทีมสุดหล่อคงต้องขอลาที
คราวหน้ายังมีให้พี่มาหล่อได้
บอลแพ้คนไม่แพ้แฟนยังแคร์...ยังเอาใจ
ถึงแพ้ก็เร้าใจ...สาวๆไทยยังเชียร์
18 มิถุนายน 2545 17:19 น.
burst
น้ำตามันไหลอาบหน้า
บวมฉึ่งไปทั้งสองตาขวาซ้าย
น้ำมูกไหลยืดปนน้ำลาย
หน้าตาดูไม่ได้เพราะใครทำ
มันจะบูดจะเบี้ยวเท่าไหร่
มันเรื่องอะไรต้องมาขำ
ไม่ได้พูดกับเธอซักคำ
อย่ามาตอกย้ำทำลาย
มันไม่ใช่เรื่องของเธอ
ไม่เคยเจอะเจอ...ก็หัวเราะได้
คนอย่างเธอใจทำด้วยอะไร
กำลังใจไม่ให้...ยังซ้ำเติม
เธอจะหัวเราะให้ฟันหลุด
หรือฉุดใครมาหัวเราะเพิ่ม
ฉันก็ยังจะร้องไห้ตรงที่เดิม
รอเธอซ้ำเติมอีกที
แต่ยังยืนยันนอนยัน
ว่ามันเรื่องของฉันนะนี่
ขอเตือนไว้ทางที่ดี
เธอกลับมาอีกที...อาจมีตาย!
คนอาร้ายยย....เห็นคนอื่นล้ม
ชอบเหยียบซ้ำอีก...ใจร้ายว่ะ
18 มิถุนายน 2545 13:10 น.
burst
ต่อให้ยื้อให้ดึงสักเท่าไหร่
ก็ไม่อาจเข้าใจถึงตัวฉัน
กลอนหัวใจปิดตายไร้คืนวัน
อย่าได้เปิดอ่านมันเลยคนดี
ใช้เงินซื้อกุญแจไขมันออก
ฉันขอบอกไว้เลยนะเรื่องนี้
ต่อให้อีกร้อยเท่าล้านทวี
ก็ไม่อาจซื้อใจนี้แม้เสี้ยวใจ
ใช้วาจาหวานหวานหว่านให้เปิด
เชื่อฉันเถิดไม่อาจเปิดมันออกได้
เธอจะถูกมดแดงแย่งกัดตาย
เพราะคำหวานจะทำร้ายกันและกัน
ใช้อำนาจบาทใหญ่เข้าบังคับ
หวังจะให้ตอบรับอย่าคิดสั้น
ฉันเกลียดนักคนบังคับหัวใจกัน
อย่าหวังเลยว่าฉันจะยอมใคร
เพียงเธอเอาหัวใจจริงของเธอ
หมั่นดูแลอยู่เสมอยามชิดใกล้
ค่อยค่อยเอาใจของเธอมาเปิดใจ
เท่านั้นฉัน....ก็เต็มใจ....เปิดให้เธอ
รักต้องแลกด้วยรักนะครับ
18 มิถุนายน 2545 13:02 น.
burst
หากชีวิตคิดไปคล้ายถนน
มีมากมายหลายคนทนเดินฝ่า
กี่ล้านไมล์ต้องชดใช้โชคชะตา
ฉันก็เป็นเช่นว่าถ้าเป็นจริง
เบื้องหน้าฉันคือทางไกลไร้จุดจบ
อาจพานพบสบโชคร้ายได้ทุกสิ่ง
ใส่เกียร์เดินหน้าไปไม่ประวิง
บนถนนชนทุกสิ่งเรียงหน้ามา
กี่ผู้คนผ่านทางอย่างว้าเหว่
กี่ผู้คนซวนเซเร่มาหา
กี่ผู้คนวิ่งหลบไม่สบตา
กี่ผู้คนหายหน้าไม่อาจเจอ
จนถึงวันที่ฉันหมดแรงไป
ได้แต่ยืนมองไปอย่างหมองเหม่อ
ในวันนั้นที่ฉันได้พบเธอ
เหมือนกับฉันได้เจอกำลังใจ
บนถนนเส้นเก่าเราเคยผ่าน
กี่ผู้เติมประสบการณ์ที่มีให้
มาวันนี้มีคนร่วมทางไป
ชีวิตมีค่ามากมายขึ้นทันที
ดื่ม M100 กันหน่อยนะชีวิต
อย่าเพิ่งคิดสั้นสั้นในวันนี้
ทางข้างหน้าอาจได้เจอเธอคนดี
สู้ต่อไปชีวิตนี้....สู้ต่อไป
ให้หัวใจใส่เกียร์ขยัน
ให้ M100 ซาบซ่านเสริมแรงให้
เธอช่วยเติม M100 ให้หัวใจ
จึงไม่ดื่มเกินไป..มันไม่ดี
ห้ามดื่มเกินวันละสองขวด
จริงๆขวดเดียวก็มากแล้วนะ
สองขวดเดี๋ยวมีตบกันนะครับ
18 มิถุนายน 2545 12:56 น.
burst
ชีวิตล่องลอยไปไกลเกินฝัน
ด้วยชีวิตห่างชั้นกั้นจุดหมาย
มองไม่เห็นปลายห่างเพียงใด
อยู่อย่างหวังพึ่งใจใครเมตตา
ขันที่ถือมือที่ขอรอเศษเงิน
ที่เหลือเก็บเป็นส่วนเกินของวันหน้า
เพลงที่ร้องท่วงทำนองแห่งน้ำตา
เติมสีสันคนผ่านมาได้สุนทรีย์
อาณาจักรกว้างใหญ่เกินใครคิด
ท้องถนนรถติดชีวิตนี้
ร้อยฟุตบาทพันทางเท้าช่างเข้าที
ไร้ชายคาก็ยังมีเสียงเพลงนำ
ไม่มีเบิกโอทีมีแต่ขอ
เพียงเฝ้ารอเมื่อไหร่หนอจะมืดค่ำ
ข้าวจะตกถึงท้องซักกี่คำ
อนาถจริงสิ่งที่ทำเพื่อแลกมา
หากได้ยินเสียงเพลงแห่งท้องถนน
นั่นแหละหนอความจนที่ตราหน้า
บริจาคทานซักนิดคิดเมตตา
เพื่อเสียงเพลงแห่งวันหน้าได้อิ่มใจ
หน้าส่วนตัว
942
