24 มิถุนายน 2545 17:50 น.
burst
ไปแอบดูใครเขาอาบน้ำ
เป็นคำถามหลังจากตาบวมช้ำ
นัยตาแดงชัดแจ้งแทงใจดำ
เหมือนตอกย้ำสิ่งที่ทำมันไม่ดี
ตากุ้งยิงใช่จะถูกยิงมาจากกุ้ง
แต่มันกลับมายุ่งตาฉันนี่
ไม่เคยได้แอบดูใครซักที
มันก็เป็นยังงี้เป็นได้ไง
สงสัยจังทำไมต้องกุ้งยิง
เป็นหมูหมาชะนีลิงยิงได้ไหม
หรือเอาช้างมายิงให้รู้ไป
เหตุไฉนทำไม...ต้องกุ้งยิง
เรื่องของตาดันไปว่าเขาลามก
ทำให้เค้าวิตกเป็นอย่างยิ่ง
เดี๋ยวใครใครเค้าจะว่าลามกจริง
แค่เป็นตากุ้งยิงยิ่งเจ็บใจ
ประทานโทษไม่ได้โกรธแต่มันเคือง
มันเป็นเรื่องของคนที่โชคร้าย
ฝุ่นเข้าตาตาก็เคืองเรื่องอะไร
ดันมาว่าเราได้ใจร้ายจัง
ไม่เป็นมั่งให้รู้ไปคนแบบนี้
ต้องลองเป็นซักทีแบบนี้บ้าง
ฉันธรรมะธรรมโมยังไม่ฟัง
เล่นเอาเราแทบคลั่ง...ตากุ้งยิง
มันน่ากลัวนะครับ
24 มิถุนายน 2545 17:43 น.
burst
ขอบคุณเวลาดีดีที่มีให้
ขอบคุณน้ำจิตน้ำใจที่ให้ฉัน
ขอบคุณมิตรภาพที่ให้กัน
ขอบคุณทั้งหมดนั้นคืนให้เธอ
คำร่ำลาที่ยากจะพูดไป
ออกมาพร้อมน้ำตาไหลและล้นเอ่อ
ภาพเก่าเก่าที่เราเคยพบเจอ
ฉันและเธออยู่ตรงนี้เมื่อวันวาน
กี่คำหวานพ้นผ่านเพียงกลอนหนึ่ง
ที่ไม่มีคำซาบซึ้งให้ซาบซ่าน
เป็นบทกลอนสุดท้ายนิรันดร์กาล
มีเธอฉันในวันวานที่ผ่านไป
มอบกลอนนี้ร่ำลาเมื่อตอนจบ
ให้เธอได้ประสบพบคนใหม่
ในชีวิตเคยพบเธอก็ดีใจ
และเป็นสุขมากมายได้พบกัน
ฉันไม่มีคำใดพูดได้ต่อ
และเวลาคงไม่พอให้เธอนั้น
เธอรับกลอนนี้ไว้ก็แล้วกัน
ต่อไปนี้...ไม่มีฉัน...แต่งให้เธอ
21 มิถุนายน 2545 17:31 น.
burst
เค้าลือกันทั้งบางช่างซุบซิบ
มันคันยุบคันยิบที่ปากฉัน
เอ๊ะ!เค้าว่าเธอไว้ยังไงกัน
ไม่ใช่เรื่องของฉันยิ่งมันดี
อ๋อ....เค้าลือว่าเธอน่ะ...แรด
จึงสนุกชิด chat กับเรื่องนี้
จริงๆหน้าตาเธอก็ดี
แล้วไหงมีเรื่องแบบนี้มาเมาท์กัน
จะว่าบึ้กว่าทนคงไม่ใช่
ว่าเชื่องช้าเกินไปใช่เรื่องนั้น
คำว่า....แรด....มันมีเหตุของมัน
เธอน่ะแรด...เรื่องนั้น...เรื่องผู้ชาย
ฉันไม่ได้ปากร้ายเป็นชายจริง
แต่พอเจอผู้หญิงแบบใจง่าย
รักคนนี้ทิ้งคนโน้นชนกันตาย
เจอเรื่องจริงโหดร้ายกว่าข่าวลือ
แรด แรด แรด เธอแรด ขอ chat ต่อ
แรดเท่านั้นยังไม่พอใจอีกหรือ
หรือคราวนี้หายหน้าไปฝึกปรือ
ลบคราวลือ...ว่าแค่แรด...ยังน้อยไป!!
คำเตือน:ผู้หญิงแรดพอว่า ผู้ชายแรดน่ะ...ไม่ใช่ผู้ชาย
20 มิถุนายน 2545 14:42 น.
burst
กูก็อยู่ของกูอยู่ดีดี
คนนั้นทีคนนี้ที..รี่มาหา
มากันจนล้นวัดเปี่ยมศรัทธา
ราวกับว่าทั้งจังหวัดมีวัดเดียว
มาให้กูโขกเขกมะเหงกงุ้ม
กูสุดกลุ้มเปลี่ยนเป็นไม้ให้หวาดเสียว
มันกลับดัง! ขลังกว่า! แห่มาเกรียว
กระทั่งเยี่ยว! ยังแย่งจองเป็นของดี
จะพร่ำบอกเท่าไหร่..ไม่รับรู้
่ว่าตัวกูมิได้ประเสริฐศรี
มันกลับมองตัวกู...ปูชนีย์
ใช้เป็นที่ดับร้อนผ่อนลำเค็ญ
ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหว..เป็นใบ้หวย
สิบคนรวย..ล้านคนจน...ไร้คนเห็น
ไอ้สิบคนบ่นเล่าเช้ายันเย็น
กูเลยเป็นเซียนใบ้หวยด้วยอีกคน
ท่านั่งยอง..ของกู...ก็หรูเฟื่อง
เป็นพระเครื่องคณารุ่น...วุ่นสับสน
บ้านจัดสรร กอล์ฟคลับ ยังสัปดน
ย่องนิมนต์ กูโปรโมท โฆษณา
บ้างเอากูเลี่ยมทองผุดผ่องใส
หวังใจให้คุ้มครองผองปัญหา
แล้วเกิดกูเคราะห์กรรมกระหน่ำพา
ใครจะมาช่วยดึงมึงคิดดู
ขาดเก๋งเยอรมันคันเป็นล้าน
ชนสะท้านท้ายยุบก้นบุบบู้
ตัวกูจริง...เสียงจริง...ยังกลิ้งรู
นอนคุดคู้รอมึงช่วย..ด้วยเหมือนกัน
พักนี้เรทติ้งท่านเงียบๆไปเนาะ
หลังจากหลวงตามหาบัวดังกว่า
20 มิถุนายน 2545 13:47 น.
burst
ห่มผ้านวมบวมหนาใครว่าอุ่น
ไม่ได้ครึ่งกอดคุณมันอุ่นกว่า
มีผ้าไหมผ้าสไบหรือแพรวา
ผ้ากระสอบผ้าดิบหนาใช่ว่าดี
นั่งผิงไฟหวังไออุ่นพอคลายหนาว
ยังเยือกเย็นรวดร้าวหนาวเพียงนี้
ชั่วข้ามคืนนอนหนาวเช้าพอดี
หลับไม่ลงด้วยผมนี้อยู่เดียวดาย
ยามคุณหนาวผมก็เฝ้าประคองกอด
เหมือนไฟช็อตยามผมกอดกับุคณไว้
ผมก็อุ่นคุณก็อุ่นทั้งกายใจ
นึกถึงคราวนั้นไว้อุ่นใจจัง
แต่....วันนี้คุณไปอยู่ที่ไหน
ได้แต่นอนหนาวใจไร้ความหวัง
ยามหนาวเนื้อไร้เนื้อห่มเพียงลำพัง
ถึงวันนี้ผมก็ยัง....นอนคนเดียว
ฮือ.....หนาวจังเยย.....กอดหน่อยสิกั๊บ
หน้าส่วนตัว
1351
