1 สิงหาคม 2545 16:58 น.
burst
เป็นใครเปลี่ยนแปลงก็ปลง
ใครเล่ายืนยงปลงไว้
บางสิ่งผิดแผกแปลกไป
ปรับบ้างตามสมัยเป็นบางที
แปดเปื้อนกิเลสตัณหา
ล้วนเป็นธรรมดาของคนนี้
ป่าที่ยังเคยเขียวขจี
ฤดูกาลยังเปลี่ยนสีเปลี่ยนใบ
ปรุงแต่งแปลงตนเป็นคนดี
เลวบ้างเป็นบางทีก็มีได้
ใช่เป็นกุ้งหอยปูปลาเมื่อไร
คนเป็นคนเปลี่ยนไปตามเวลา
เพียงแค่ปลอมแค่แปลงแต่งภายนอก
มิได้บอกสิ่งที่เห็นเป็นแต่หน้า
ในใจยังเปล่งปลั่งด้วยศรัทธา
เป็นแต่ดีเพียงหน้าให้ถึงใจ
ปราชญ์เปรื่องในเรื่องควรฉลาด
เก่งกาจดุจปราชญ์ควรคิดได้
ใช้ความดีความรู้เป็นคู่ใจ
จะเป็นคนเช่นไรไม่เปลี่ยนแปลง
โลกก็เปลี่ยนกาลก็แปรไม่แท้หนอ
อย่าเป็นคนที่รออย่างแห้งแล้ง
ปรับให้เห็นเป็นไปเมื่อเปลี่ยนแปลง
เป็นคนดีฉลาดแจ้งแห่งปัญญา
1 สิงหาคม 2545 11:53 น.
burst
เคยไปแม่ฮ่องสอนกันมั้ย
ผ่านกี่โค้งเสี่ยงตายกันทั้งนั้น
เค้าร่ำลือว่ามีโค้งอยู่เป็นพัน
มันลำบากขนาดนั้นดูหวั่นใจ
แต่เชื่อไหมเล่า
บนเส้นทางทอดยาวเขาลือให้
ยังไม่เท่าเส้นทางของหัวใจ
ที่พ้นโค้งสุดท้ายมาเนิ่นนาน
ในชีวิตสาวแก่แลไม่เห็น
ไหนจุดหมาย...มันยากเย็นเป็นแค่ฝัน
ฉันผ่านมากี่โค้งแล้วแห้วทุกวัน
ยืนชะเง้อมองอย่างนั้นด้วยหวั่นใจ
พ้นไปแล้วนะโค้งตรงท้ายสุด
ไม่มีใครสะดุดมาหมั้นหมาย
ไม่มีใครแว้บปิ๊งพักพิงใจ
ไม่มีใครรับไปสู่ปลายทาง
ฉันยืนโบกรถอยู่ทางตรง
โค้งสุดท้ายยังคงอยู่ห่างๆ
ได้แต่ยืนฉีกยิ้มอยู่ริมทาง
หวังลึกๆไว้บ้างคงจะมี
บนถนนที่ทอดยาว...ของสาวแก่
ใครหนอจะมาเหลียวแล...คนปูนนี้
เดินไปนอนกลางถนนดูซักที
ให้ใครเหยียบตายตรงนี้....ก็ช่างมัน
1 สิงหาคม 2545 07:43 น.
burst
พอว่างว่างไม่รู้ทำอะไร
ขอชวนคนไทยรีบไปดูหนัง
โปรแกรมวันนี้น่าสนใจจัง
อยากจะเข้าไปฟังอยากจะเข้าไปดู
โรงหนังวันนี้เขาทำยิ่งใหญ่
ยิ่งเข้าข้างในก็ยิ่งเลิศหรู
ตัวอย่างฉายแล้วเทคนิคพรั่งพรู
อู้หู้..อู้ฮู มีแต่ของดี
จบเพลงสรรเสริญก็เตรียมเพลินกับหนัง
มันดีใจจังเลือกนั่งถูกที่
มันช่างเหมาะเจาะตรงกลางจอพอดี
เอาล่ะ..คราวนี้จะดูให้สมใจ
เปิดฉากช้าช้าเรียกอารมณ์ให้เตลิด
แอคชั่นระเบิดที่ผู้กำกับเขาใส่
มือซ้ายดูดโค้กมือขวาปาดน้ำลาย
เขาทำได้ไงนะยอดเยี่ยมเหลือเกิน
ถึงฉากให้ลุ้นจะตัดระเบิดเส้นไหน
หัวใจแทบจะวายตั้งแต่เนิ่นเนิ่น
เอามือปิดหน้ามันน่าลุ้นเหลือเกิน
บังเอิ๊ญ....บังเอิญ...มีเสียงดังขึ้นมา
มือถือของใครล่ะทำไมไม่ปิด
หรือว่าเขาคิดว่าคงไม่ถือสา
มันดังอยู่ได้เหมือนไม่เคยใช้มา
ไอ้หยา ไอ้หยา นี่หรือคนไทย
จะเข้าโรงหนังน่ะปิดเครื่องได้มั้ยครับ
ยิ่งคนอย่างผมได้สดับก็ยิ่งรับไม่ได้
ผมมาดูหนังไม่ได้อยากฟังมือถือใคร
มันแสนโหดร้ายและสะเทือนอารมณ์
เฮ้อ...เสียงหมดแล้วหวังจะดูหนังต่อ
คราวนี้จะขอดูอย่างสุขสม
นั่งดูได้ซักพักกำลังสบายอารมณ์
ว่าแล้วผู้ชมคนหนึ่งก็เอาอีกที
หนังกำลังลุ้นก็มีคุณคนหนึ่ง
เสือกทำทะลึ่งส่งเสียงตีติ๊ดตี่
เอาอีกแล้วเสียงมือถืออีกที
แต่มาคราวนี้พี่แกคุยเฉยเลย
แค่คุยมันก็น่าเอาบาทาไปยัน
นี่พี่แกดันคุยเสียงดังแล้วทำเฉย
ตั้งแต่เกิดมานะไม่เค้ย...ไม่เคย
อยากถีบจังเลยอยากถีบมันให้ตาย
ขอทีเถอะครับปิดเครื่องกันเถอะ
อย่าให้ได้เจอะเลยนะคนมักง่าย
ปิดเครื่องซะก่อนจะดูหนังอย่างสบาย
ขอเถอะคนไทยนะช่วยกัน..ช่วยกัน
1 สิงหาคม 2545 07:39 น.
burst
เห็นกลอนเศร้ากลอนเหงาแล้วใจหาย
เห็นพรรณนามากมายในความเหงา
เห็นผู้คนหมองหม่นทนปวดร้าว
เห็นแต่คนซึมเซาเศร้ากันจัง
ถ้าคุณเหงาว้าเหว่ just say no!
อย่าเพิ่งร้องไห้โฮ...ยังมีหวัง
เราจะช่วยแต่งเติมเสริมพลัง
มาเข้าคอร์สซะบ้างเสริมแรงใจ
1. ต้องเข้าถึงเหตุแห่งทุกข์
2. ค้นหาความสุขอยู่ที่ไหน
3. ยอมรับความจริงที่เป็นไป
4. เตรียมตัวเริ่มต้นใหม่ให้ทันการ
5. เสริมสร้างกำลังใจ
6. ฝึกเอาไว้ให้กล้าหาญ
7. เดินหน้าชนอย่างทนทาน
8. เชี่ยวชาญความเจ็บใจ
ฝึกให้รู้อดทนชนปัญหา
จึงจะเห็นปัญญาอยู่ที่ไหน
อย่าจมกับกองทุกข์เข็ญให้เป็นไป
นั่นแหละความสุขใจที่แท้จริง
สิ่งต่างๆไม่เป็นไปอย่างที่คิด
เพราะชีวิตไม่สมบูรณ์ไปทุกสิ่ง
รักตัวเองนั่นแหล่ะแน่...และแท้จริง
เจอปัญหาอย่าวิ่งให้เผชิญ
ผมเป็นคนที่ไม่สบายใจมากๆถ้าเห็นคนอื่นๆมีทุกข์
แต่ก็ไม่อยากเป็นพระ มาคอยเทศน์บอกชาวบ้าน
เอาเป็นว่าแต่งกลอนนี้ให้ทุกคนที่แต่งกลอนด้วย
อารมณ์ผิดหวัง อกหัก เหงา เศร้า นะครับ
เป็นกำลังใจให้เสมอนะ
30 กรกฎาคม 2545 17:36 น.
burst
ผมมันคนโสด
ชีวิตก้าวกระโดดจากเบื้องต่ำ
สู้อุตส่าห์ฟันฝ่าจนหน้าดำ
หวังจะมีความสุขล้ำเหมือนใครใคร
มีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท
แต่ยังขาดอีกเกือบล้านทำไงได้
อยากได้ลาภสี่ล้อเฝ้ารอไป
เก็บหนอเก็บเงินไว้ให้ได้ดาวน์
ตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน็อตช็อตทุกวัน
มีรถเก๋งซักคันสีขาวขาว
มีตอนท้ายเก็บของเป็นช่วงยาว
และต้องมีสาวๆนั่งคู่ไป
ได้แล้วรถ
หมดไปเหงื่อกี่หยดอดทนได้
นี่แหละคือรางวัลเกินสิ่งใด
ที่พยายามจนได้ขับซักที
ไหนล่ะ...สาว
ตุ๊กตาผิวขาวขาวอยู่ไหนนี่
ตุ๊กตาหน้ารถใครก็มี
เหลียวมองตัวเรานี้ยังเดียวดาย
ได้แต่ขับรถไปเรื่อยเปื่อย
ทั้งหิวร้อนนอนเหนื่อยฝันสลาย
เค้านั่งรถเบ๊นซ์โก้....โห...สบาย
เรามือสอง...ต้องให้....เค้าขับแซง
ตุ๊กตาหน้ารถ.....หมดหรือยัง
แม้ยังคงมีหวังอย่างแห้งแล้ง
กลายเป็นหนามยอกชีวิตคอยทิ่มแทง
เหมือนฟ้าดินกลั่นแกล้งเพียงลำพัง