24 มิถุนายน 2546 13:27 น.
burst
แม้นหมูหมากาไก่ไหนขวางหน้า
ไม่สนเจรจาหมาหน้าไหน
ไม่สนหรอกใครจะบอกกรอกหูใคร
ไม่สนใจเพราะนี่ไง...เจอทางตัน
มันคลุ้มคลั่งนั่งเหม่อเพ้อเหมือนบ้า
หมดแล้วหมดราคาค่าของฉัน
เจออย่างงี้ถึงกับมีความเมามัน
ชนไปหมดให้ฉันสาแก่ใจ
บ้าไปแล้วคงไม่แคล้วสติแตก
สมกับที่เหลวแหลกถึงสุดท้าย
เกิดเป็นคนโดนเขาหลอกชอกช้ำตาย
เกิดเป็นชายอกสามศอก...หลอกกันลง
มือกุมหัวเนื้อตัวก็สั่นเทา
นึกถึงเขาเมื่อเราเคยลุ่มหลง
เคยนะเคย...คิดว่ารัก..จักยืนยง
สุดท้ายมันก็คงเหมือนหนังไทย
เป็นคนดีมานานแล้วต่อหน้าเธอ
แต่พอเจอที่เธอทำกันลงได้
ขอเป็นคนบ้าบอ...ไม่ง้อใคร
เดี๋ยวหัวเราะ เดี๋ยวร้องไห้ สะใจกู
เกิดชาตินี้เสียทีที่เป็นคน
โดนหลอกมากี่หนยังไม่รู้
มองหน้าควายมันยังมีดีให้ดู
มองหน้ากูยิ่งกว่าควาย....หน่ายตัวเอง
19 มิถุนายน 2546 18:43 น.
burst
หากชาตินี้ไร้หญิงมาเคียงคู่
เจ็บจนรู้ว่าอกหักรักไม่ไหว
ขืนอดทนเฝ้ารอจีบต่อไป
อนาคตแก่ตายไร้คู่ชม
เบื่อกินแห้วเบื่อแล้วเบื่อผู้หญิง
ไม่มีใครรักจริงให้สุขสม
งัดมากี่ไม้ตายหลายคารม
ยังไม่อาจจะเชยชมได้ดั่งใจ
หากชาตินี้ไร้หญิงมาชมเชย
ก็เป็นเกย์ซะเลยดีกว่าไหม
ชายเหมือนกันคงสักวันจะเข้าใจ
เปลี่ยนชีวิตเสียใหม่เผื่อจะดี
เปลี่ยนเป็นเกย์ฉับพลันทันความคิด
มีความหวังน้อยนิดแสนริบหรี่
หวังจะสมความรักจากคนดี
อ่อยไปแล้วเค้าก็หนีเหมือนๆกัน
ยิ่งทำตัวลำบากเข้าสังคม
ตกเป็นเป้าคารมเขาขบขัน
กลายเป็นเกย์อุบาท..ขยาดมัน
ชีวิตเกย์บากบั่นยิ่งกว่าใคร
เบื่อแล้วหนอเป็นเกย์ก็มีทุกข์
โอ้ความสุข...ความรักหาที่ไหน
เกิดเป็นชายก็ไร้รักลำบากใจ
พอเป็นเกย์ก็ร้องไห้.....เหมือนๆเดิม
คิดเป็นไบฯ...กลัวจะแย่ยิ่งกว่าเก่า
ศัลยกรรมเหมือนเขาเอาหล่อเสริม
โน่นก็ดูดนี่ก็ดันทำต่อเติม
กลัวจะเพิ่มภาระให้หนักใจ
ทำไงดีเกย์รำลึกถึงความหลัง
ถึงวันนี้จะยังเป็นอยู่ไหม
ไม่เป็นเกย์...จะหันเหไปทางใด
เกย์เคว้งคว้างกลางใจ....เกย์ alone
----------------------------------------------------
เอ่อ...ตัวจริงไม่ได้เป็นนะครับ อย่าเข้าใจผิดล่ะ
19 มิถุนายน 2546 10:16 น.
burst
อย่าเอามือกุมหัว..กลัวปัญหา
มีสมองและปัญญาใช้แก้ไข
อุปสรรคขวางหน้าอย่ากลัวไป
มีสติเข้าไว้เดินหน้าชน
ตัวปัญหาก็เป็นแค่จุดจุดหนึ่ง
ลองพินิจคิดให้ซึ้ง......ถึงเหตุผล
ที่มันกองอยู่ตรงหน้า..ถ้าอับจน
ลองลอยตัว..ขึ้นเบื้องบนแล้วมองมัน
ที่เราเห็นเป็นกองใหญ่ใจไม่สู้
ลองลอยตัวแล้วดูปัญหานั่น
คิดว่าเป็นจุดเล็กเล็ก...ก็แล้วกัน
มองให้เห็นทั้งหมดนั้น...แล้วสู้ไป
ในโลกนี้คนที่แพ้คือไม่กล้า
มีสมองไร้ปัญญาจะแก้ไข
มีปัญหาอยู่ตรงหน้า...แทบบ้าตาย
ลองลอยตัวเข้าไว้....ได้ผลดี
18 มิถุนายน 2546 10:26 น.
burst
ตีราคาของเธอไว้สองบาท
ไม่เผื่อเกินเผื่อขาดพอแลกได้
ไข่ซักฟองขนาดกลางพอชั่งใจ
ว่าแล้วแลกเธอไปไม่รอรี
ได้ไข่มาทอดกินพอลิ้มรส
แค่ได้ซอสสองหยดก็เข้าที่
ไม่ถึงอิ่มได้ชิมก็ยังดี
ก็ยังสมกว่าที่เคยมีเธอ
เธอทำตัวไว้ยังไงไม่ต้องบอก
ที่พลิกลิ้นกลิ้งกลอกอยู่เสมอ
ตั้งแต่คบยังไม่เคยเชื่อใจเธอ
เกิดมาก็เพิ่งพบเจอคนหลายใจ
ไข่หนึ่งฟองยังมีดีที่โปรตีน
ยังพอมีนุ่มลิ้นและกินได้
แต่มีเธอกลืนไม่เข้าได้แต่คาย
แถมยังมีพิษร้ายแฝงเจือปน
จึงอยากเอาเธอแลกไข่ดีไหมเล่า
เผื่อชีวิตของเราจะหลุดพ้น
ที่ผ่านมาไม่หลงเหลือแล้วอดทน
นั่งกินไข่...ยังสุขล้น..อยู่คนเดียว
17 มิถุนายน 2546 17:30 น.
burst
เหมือนเคี้ยวเอื้องให้เธอเคืองว่าเหมือนวัว
รักเธอแล้วลืมตัวเป็นบางครั้ง
อาจเหมือนวัวลืมตีนไม่ระวัง
แต่ไม่ลืมตัวซักครั้งนะคนดี
รักของฉันเรื่อยเปื่อยดูเฉื่อยแฉะ
เธอนั่นแหละทำเดือดร้อนมาก่อนนี่
ฉันก็รักเรื่อยเรื่อยมาหลายปี
มีความสุขแค่นี้...ฉันพอใจ
เธอว่าฉันเหมือนวัวกลัวจะเบื่อ
คงไม่เหลือรักอีกแล้ว...แห้วใช่ไหม
เลยเปลี่ยนมาด่าฉันดันว่าควาย
ยกระดับความเลวร้ายให้แก่กัน
จากเป็นวัวกลายเป็นควายร้ายเกินทน
อุตส่าห์รักอุตส่าห์ทนมาหลายครั้ง
แล้วต่อไปเป็นอะไรสงสัยจัง
คงจะโดนจังจังเป็นตัวทอง
เธอกดดันฉันเป็นสัตว์กัดแล้วทิ้ง
นี่แหละนะ...ความจริงที่หม่นหมอง
แม้ความรักเราประคับเราประคอง
ยังไม่วายถูกมองเป็นวัวควาย
หน้าส่วนตัว
1067
