12 พฤศจิกายน 2546 11:52 น.
burst
ห้องที่แสนอบอุ่นด้วยไอรัก
เรารู้จักรู้ใจกันเสมอ
ที่ตรงนี้ใช่ว่ามีฉันและเธอ
ยังมีคนที่พบเจออย่างรู้ใจ
แต่ใจฉันยังมีเธออยู่คนเดียว
และไม่เคยจะเหลียวมองคนไหน
มีแต่เธออยู่ตรงหน้าและตรงใจ
จะให้มีคนไหนดีเท่าเธอ
ณ วินาทีนี้มีคำถาม
อยู่ในยามที่เธอฉันนั้นมองเหม่อ
ไม่ใช่ฉัน...แล้วเป็นใคร..หากได้เจอ
คงไม่พ้นตัวเธอนี่แน่นอน
เมื่อมีกลิ่นโชยมาพร้อมเสียงตด
เหม็นไปหมดจนใครใครเขาเดือดร้อน
กลิ่นช่างเหม็นยาวไกลแล้วไชชอน
แถมมีเสียงสะท้อนมาอีกที
อย่าไปโทษใครเลยเธอ...ฉันจับได้
เพราะว่าไม่มีคนไหน...ใกล้เสียงนี้
ฉันก็ไม่ได้ตด..ขอโทษที
เธอนั่นแหละ..อย่ามาตีหน้าเฉยชา
------------------------------------------------------------------------------------
เป็นออกบ่อยๆ อะไรเอ่ย คนหนึ่งรู้ สองคนรู้ สามคนไม่รู้
ตอบว่า...ตด
12 พฤศจิกายน 2546 09:29 น.
burst
แอบซ่อนอยู่ในมุมเหงา
จับเจ่าอยู่อย่างสับสน
ชีวิตของคนหนึ่งคน
แอบทุกข์แอบทนเรื่อยมา
เห็นเขามีคู่มีสุข
แต่เรามีทุกข์ไร้ค่า
แอบมองไม่จ้องมองตา
หลบหลืบร่มหากำบัง
อดทนนั่งเหงายาวนาน
เกินสมควรแก่การจะสิ้นหวัง
วันนี้ถึงทีหรือยัง
จะจู่โจมไม่ยั้งทันที
ดูฤกษ์ดูยามตามเหมาะ
คงเพราะโอกาสวันนี้
ได้พบได้เจอซักที
คนดีคนที่ถูกใจ
ผู้ก่อการรักจู่โจม
ความรักระดมเข้าใส่
ไม่ทันตั้งตัว...ตั้งใจ
เธอรับรักไปทันที
ผู้ก่อการรัก...หนีหาย
เธอโดนรักไปคราวนี้
ตกใจเข้าให้แล้วซี
ได้แต่รักอย่างนี้...แอบมอง
อนาถหนอผู้ก่อ..การรัก
มีสุขไม่มากนักก็หมอง
ไม่กล้ารักจริงได้แต่มอง
แค่รักลองๆไปวันๆ
อยากเปิดอยากเผยทุกอย่าง
อนาคตเลือนลางเป็นแค่ฝัน
ขอเป็นแค่อย่างนี้ก็แล้วกัน
เป็นผู้ก่อ..การฝัน...ถึงแต่เธอ
12 พฤศจิกายน 2546 09:24 น.
burst
เธอคือไขมันส่วนเกิน
ที่บังเอิญฉันไม่รู้มาก่อนหน้า
เข้ามาแทรกซึมฉันทุกเวลา
เธออุดตัน...ฉันจนน่า...จะใกล้ตาย
เป็นชั้นไขมันหนาดูน่าเกลียด
เนื้อแน่นๆเบียดเสียดทนไม่ไหว
มันแน่นท้องจนไม่รู้จะร้องยังไง
กระเพาะม้ามปอดตับไตถูกรังควาน
เธอคือ..คอเรสเตอรอล
แฝงมาหลอกหลอนเหมือนของหวาน
หลอกให้ฉันลองลิ้มชิมอยู่นาน
กว่ารู้ตัวก็เกินการจะเยียวยา
เธออุดตันเส้นเลือดตีบ....บีบชีวิต
โธ่...ไม่ทันได้คิดก็แทบบ้า
นี่แหละหนอเค้าเรียกรักมักบังตา
กว่าจะรู้...เลยเวลา...กำจัดมัน
11 พฤศจิกายน 2546 15:24 น.
burst
หากความรักซื้อได้ตามเซเว่น
และเราเห็นความรักอยู่ตามห้าง
มีความรักเร่ขายอยู่รายทาง
จะเป็นไงเมื่อทุกอย่างเราซื้อมัน
หากความรักมีขายอยู่ทั่วไป
ไม่เว้นแม้แต่ในความคิดฝัน
ทั้งตู้หยอดเหรียญใส่ไป..ก็ได้มัน
คงไม่ต้องคิดสั้นหากรักใคร
นั่นแหละหนอเมื่อความรักเกลื่อนถนน
ไม่มีแม้ใครซักคนซื้อไม่ได้
เรามีความรักเหลือเผื่อใครใคร
ใช้หมดแล้วก็ซื้อใหม่ได้ทันควัน
เมื่อรักเป็นของหาง่ายจริงดังว่า
คงไม่สมคุณค่าความรักนั่น
รักก็เป็นแค่เศษสุขอยู่ทุกวัน
ค่าของความรักนั้นคงไม่มี
เธอรักฉันฉันรักเธอคงเรื่องง่าย
แต่เรื่องจริงไม่ง่ายดายอย่างเช่นนี้
ฉันรักเธอเธอไม่รักไม่ใยดี
รักก็ไม่เกิดซักที...ชีช้ำใจ
ใครบางคนอาจคิดเหมือนกับฉัน
อยากมีรักขายทุกวันอยู่ใช่ไหม
อยากให้รักเป็นของขายทั่วไป
อยากมีรักเหมือนใครใคร..เขามีกัน
แต่นั่นแหละคุณค่าของความรัก
มันยากนักจะได้มาสิ่งนั้น
รักจึงมีค่าเสมอเมื่อเจอมัน
และจะมีค่ากว่านั้น.....หากรอคอย
-------------------------------------------------------
รักเป็นของมีค่า แต่เดี๋ยวนี้ซื้อได้นะ
เห็นคนรวยๆมีแฟนสวยๆเยอะแยะ
อยู่ๆไปพอสบายๆก็รักกันไปเองนั่นแหละ
คิดอย่างนี้เยอะนะ ระวัง ความรักจะเป็น
ของซื้อหาได้จริงๆนะ
11 พฤศจิกายน 2546 14:17 น.
burst
เก็บกดกลุ้มใจไปก็เปล่า
เกลียดนักกัดเราเข้าให้
เกาะกินใจเราทั้งใจ
เก็บไว้เกือบตาย..ใกล้ตัว
หากการเก็บกดกักเก็บ
กดไว้ก็เจ็บไปทั่ว
อย่าเก่งแต่เก็บไว้กับตัว
ไกลไว้อย่าเมามัวกับมัน
ระบายสิ่งที่เก็บที่กดไว้
ให้แก่ลมหายใจที่บีบคั้น
เก็บไว้ก็กลุ้มไปกับมัน
ไม่ก่อผลนั้นแก่ทางดี
----------------------------------------------------------------------------------
เก็บกดก็กู่ก้อง................ กรี๊ดกัน
เก็บก่อเกิดเกินกั้น......... กักแก้
กรอบเกรียบกลับก๋ากั่น... กรีดกร่าง
กลับกลอกแก่เกินแก้...... กราดเกรี้ยวกลุ้มกมล ฯ