2 กันยายน 2545 17:30 น.
bunjo
รอโทรศัพท์ทั้งคืน
หลับ ๆ ตื่น ๆ อยู่อย่างนั้น
คิดว่า คนดีคงคิดถึงกัน
แล้วจะโทรหาฉัน สัก 2-3 นาที
ได้แต่รอโทรศัพท์ยันเช้า
ไม่มีแม้เงาเสียงโทรศัพท์ ... ความหวังริบหรี่
ไม่คิดถึงกันบ้างก็แล้วไปนะคนดี
ฉันซึ้งแล้วว่าการรอคอยมันเป็นอะไรที่...ทรมาน
14 สิงหาคม 2544 10:03 น.
bunjo
พอซะทีกับความรัก
ที่เกิดจากความมักง่าย
เพราะมองโลกในแง่ดีเกินไป
จึงถูกทำร้าย ให้เจ็บมา
เพราะรักคนง่ายไป
สิ่งที่ทุ่มเทให้ เลยดูไร้ค่า
และสิ่งที่หัวใจ ได้คืนมา
คือคำตอกย้ำที่ว่า "ง่ายเกินไป"
14 สิงหาคม 2544 09:30 น.
bunjo
บางทีความรัก ก้อดูเหมือนไม่มีเหตุผล
กับการรักใครซักคน ก้อมีแต่จะทุ่มเทให้
ถึงรักเธอแล้วจะไม่ได้อะไร
เป็นการตอบแทนน้ำใจที่มาแคร์กัน
ก็ไม่ได้เรียกร้อง จะเอาอย่างนั้นอย่างนี้
ขอแค่บางทีได้อยู่ใกล้ก็มากพอแล้วสำหรับฉัน
พอใจกับการได้รักได้ผูกพัน
แม้เธอไม่เคยเห็นความสำคัญ .. ไม่เป็นไร
ดีใจนะที่เห็นเธอมีความสุข
แม้ฉันจะทุกข์ก้อช่างมัน ทำไงได้
ก็บอกแล้วว่าถึงรักเธอ แล้วจะไม่ได้อะไร
แม้ว่าเธอไม่เคยมีใจ..ก็ไม่เคยเสียดายทีได้รักเธอ
14 สิงหาคม 2544 09:21 น.
bunjo
รู้แล้วว่าเธอมีใครอยู่ก่อน
แต่ไม่จำเป็นต้องทุกข์ร้อนอะไรนักหนา
เพียงแค่ชอบ ไม่ได้ต้องการให้เธอจากเขามา
เพราะชอบ..ไม่ได้หมายความว่าต้องมีการจากลาเสมอไป
ก้อจะแค่ชอบเธออยู่อย่างนี้
สบายใจดี..กว่าได้เธอมาครอบครอง..จริงไหม
เพราะอย่างน้อย-น้อย เธอกับเขา ก้อไม่ต้องคืนใจ
เอาเป็นว่า..ขอแค่ได้ชอบเธอต่อไป ก้อสุขใจมากพอ
1 สิงหาคม 2544 05:05 น.
bunjo
เพียงแค่หลับตาฝัน
จะมีเราคงมั่นอยู่เสมอ
ยังมีรักของฉันที่ให้เธอ
เพียงหลับตาก้อเจอ..ตลอดเวลา
เพียงแค่หลับตาฝัน
ถ้าทำอย่างนั้นฉันจะไม่เหว่ว้า
แต่รู้ดีทันที ที่ลืมตา
ว่าจะไม่มีเธออยู่ตรงหน้า..อีกแล้ว..
หน้าส่วนตัว
1306
