12 พฤศจิกายน 2545 17:59 น.
Bun
รักของเรา คงไม่ห่าง ไปจากจิต
ยังนึกคิด ถึงดวงใจ ถวิลไฉย
ตอนนี้ยัง ไม่สิ้นสุด นะดวงใจ
มัวร่ำไร อยู่ใย ตามฉันมา
ถ้าหากโลก นี้เป็น เช่นสี่เหลี่ยม
ฉันจะเตรียม ดวงใจ ไว้ตามหา
ฉันยังคิด ถึงเธอ ตลอดเวลา
ฉันสัญญา ว่าจะพา เธอสู่กาล
แต่แล้วก็ รักของฉัน อันสิ้นสุด
รักได้หยุด ดวงใจ ไม่คิดขาน
เพราะโลกนี้ เปลี่ยนแปลงไป เป็นเวลานาน
หมู่ดงตาล เบี่ยงเอน เป็นทางนอน
ลองคิดดู โลกหกด้าน ผ่านไม่คิด
ฉันอยู่นิด ตรงนี้ สุนัขหอน
เธอได้ยินเสียงหรือเปล่า ฉันอาวรณ์
แล้วขอพร ให้ฟ้า บันดาลดล
10 พฤศจิกายน 2545 14:41 น.
Bun
พุธรักษา หน้าหนาว ใกล้จะถึง
คอยคนึง ถึงดวงจิต พิศมัย
ช่วยรักษา คุ้มปกป้อง ยามมีภัย
ดับดวงไฟ อันโชติช่วง ดวงฤดี
คราวันพ่อ มอบดอกไม้ ใจสวัสดิ์
วันพฤหัส ที่ห้า มีสุขศรี
เดือนธันวา มอบรักด้วย ความยินดี
ให้มั่งมี ศรีสุข นิจนิรันดร์
อันพระคุณ ท่านสูงดั่ง ตึกหมื่นชั้น
ไม่มีวัน ทดแทน ได้หมดสิ้น
ท่านทำให้ เรามีใช้ และมีกิน
พันแผ่นดิน นับถือท่าน ...พระบิดา...
10 พฤศจิกายน 2545 14:27 น.
Bun
มองภายนอก เห็นสว่าง กระจ่างจิต
มองภายใน มืดมิด ไม่เห็นแสง
มองไปรอบ คนนับหมื่น ยังขาดแคลน
มองไปทั่ว คนหมดแรง ไม่มีกิน
เดินตรงไป ข้างหน้า พบสุนัข
เดินสักพัก ไปสะดุด เอาก้อนหิน
เดินไปเรื่อย ยืนอยู่ บนกองดิน
เห็นนกบิน ข้ามฟ้า หล่นลงมา
หมู่สิงโต อยู่ในป่า ยังกระหาย
เหล่าหมีควาย ตายอยาก กระโดดผา
ฝูงนกแร้ง ยังมาแอบ กินนกกา
กองทัพหมา พิทักษ์ชน กินคนตาย
ในเมื่อขาด อาหาร และน้ำดื่ม
ก็คงลืม เพื่อนฝูง สัตว์หลากหลาย
กินเข้าไป โดยไม่รู้ ว่าเพื่อนตาย
มานึกได้ กินเพื่อน เดือดร้อนใจ
1 พฤศจิกายน 2545 20:21 น.
Bun
ฤดูร้อน ฤดูฝน ฤดูหนาว
เป็นเวลา ที่แสนยาว สำหรับฉัน
ซึ่งเราต้อง เดินทาง ไปด้วยกัน
ได้ฝ่าฟัน อุปสรรค ต่างฤดู
ฤดูร้อน อากาศร้อน และแห้งแล้ง
พอมีแรง เดินทาง ตามหาฝัน
ไม่มีเธอ การผจญภัย จบสิ้นพลัน
ถึงแม้มัน จะนาน เราต้องรอ
ฤดูฝน ทนเปียกนิด แค่โดนหน่อย
มันก็ค่อย โดนลม ระเหยหาย
ฤดูนี้ มันคงไม่ นอนสบาย
ต้องทนกาย ทนใจ เพียงสี่เดือน
ฤดูหนาว คราวเย็น ลำเค็ญแสน
จะเปลี่ยนแดน ถิ่นอาศัย ก็ยากเหลือ
รออีกหน่อย นะใจ หนาวบนเรือ
อย่ากินเกลือ ฤดูหนาว จะแข็งตาย