30 กันยายน 2545 13:32 น.

โปรดระวัง !!!

...เธอบอกว่าให้ฉันระวังตัว
เธอว่ามีเรื่องน่ากลัวกับตัวฉัน
เธอบอกว่าถ้าจะเดินระวังพลัน
ข้างหน้านั้นมีขึ้หมาสี่ห้ากอง...

24 กันยายน 2545 09:44 น.

อึ่งอ่างกับวัว

Bun

.....อึ่งอ่างตัวหนึ่ง มันพึ่งมีลูก
ด้วยรักพันผูก จึงบอกลูกว่า
แม่ไปหากิน ไกลถิ่นหน่อยหนา
เดี๋ยวแม่กลับมา ลูกอย่าซุกซน
ลูกอึ่งเล่นเพลิน เดินไกลสับสน
ลับตาผู้คน จนพบวัวใหญ่
เจ้าวัวกินหญ้า เพลินตาเพลินใจ
ก้าวเท้าเหยียบไป ไม่ก้มมองดู
เท้าหนึ่งเหยียบอึ่ง หงายผึ่งอดสู
ล้มตายร่วงพรู เหลืออยู่ตัวเดียว
แม่อึ่งกลับมา มองหาแลเหลียว
ลูกจ๋าไปเที่ยว ลดเลี้วยที่ไหน
อึ่งน้อยเหลือเดน ตื่นเต้นตกใจ
บอกแม่เร็วไว ลูกแม่ตายแล้ว
แม่อึ่งสงสัย เหตุใดลูกแก้ว
จำต้องคลาดแคล้ว ล้มตายหายหมด
อึ่งน้อยเล่าว่า สัตว์มาจ้องจด
เหยียบเราทั้งหมด ปรากฏดังนี้
แม่อึ่งอยากรู้ ศัตรูย่ำยี
เป็นใครกันนี่ บอกทีลูกรัก
ตัวใหญ่เพียงใด ใจจึงร้ายนัก
บังอาจหาญหัก ใหญ่สักเท่าไหร่
ว่าแล้วพองตัว ไม่กลัวผู้ใด
ถามลูกว่าไง ใหญ่พอหรือยัง
ลูกอึ่งตอบพลัน มันใหญ่จริงจัง
แม่อึ่งได้ฟัง เลือดคั้งขึ้นหน้า
พองตัวเต็มที่ ทันทีไม่ช้า
ท้องแตกทันตา ชีวาสิ้นไป
เรื่องนี้ให้คิด ทำกิจสิ่งใด
กำลังไม่ไหว อย่าได้ทำเลย
ผลที่ได้รับ กลอยกลับลงเอย
ความไม่เสบย ตกอยู่กับตัว

24 กันยายน 2545 09:44 น.

อึ่งอ่างกับวัว

Bun

.....อึ่งอ่างตัวหนึ่ง มันพึ่งมีลูก
ด้วยรักพันผูก จึงบอกลูกว่า
แม่ไปหากิน ไกลถิ่นหน่อยหนา
เดี๋ยวแม่กลับมา ลูกอย่าซุกซน
ลูกอึ่งเล่นเพลิน เดินไกลสับสน
ลับตาผู้คน จนพบวัวใหญ่
เจ้าวัวกินหญ้า เพลินตาเพลินใจ
ก้าวเท้าเหยียบไป ไม่ก้มมองดู
เท้าหนึ่งเหยียบอึ่ง หงายผึ่งอดสู
ล้มตายร่วงพรู เหลืออยู่ตัวเดียว
แม่อึ่งกลับมา มองหาแลเหลียว
ลูกจ๋าไปเที่ยว ลดเลี้วยที่ไหน
อึ่งน้อยเหลือเดน ตื่นเต้นตกใจ
บอกแม่เร็วไว ลูกแม่ตายแล้ว
แม่อึ่งสงสัย เหตุใดลูกแก้ว
จำต้องคลาดแคล้ว ล้มตายหายหมด
อึ่งน้อยเล่าว่า สัตว์มาจ้องจด
เหยียบเราทั้งหมด ปรากฏดังนี้
แม่อึ่งอยากรู้ ศัตรูย่ำยี
เป็นใครกันนี่ บอกทีลูกรัก
ตัวใหญ่เพียงใด ใจจึงร้ายนัก
บังอาจหาญหัก ใหญ่สักเท่าไหร่
ว่าแล้วพองตัว ไม่กลัวผู้ใด
ถามลูกว่าไง ใหญ่พอหรือยัง
ลูกอึ่งตอบพลัน มันใหญ่จริงจัง
แม่อึ่งได้ฟัง เลือดคั้งขึ้นหน้า
พองตัวเต็มที่ ทันทีไม่ช้า
ท้องแตกทันตา ชีวาสิ้นไป
เรื่องนี้ให้คิด ทำกิจสิ่งใด
กำลังไม่ไหว อย่าได้ทำเลย
ผลที่ได้รับ กลอยกลับลงเอย
ความไม่เสบย ตกอยู่กับตัว

23 กันยายน 2545 13:10 น.

ผู้หญิง

Bun

.....อันว่าใจ เจ็บช้ำ ระกำเศร้า       
ด้วยตัวเรา ร้างรัก จากโฉมศรี
ช่างเย็นชา เสียกระไร ไม่ใยดี     
ทำข้านี้ ตรอมตรม ระทมใจ
.....โบราณว่า อย่าไว้ใจ ในผู้หญิง        
เห็นเป็นจริง ตามกล่าว มิสงสัย
หลอกให้รัก เชื่อสนิท ติดฤทัย         
แล้วลาไกล ใจนาง ทำหมางเมิน

23 กันยายน 2545 12:43 น.

บอกฉันได้ไหม

Bun

.....ฉันรู้ ว่าเธอ นั้นก็รู้                  
ว่าเธออยู่ ในใจ ฉันเสมอ
ฉันจึงอยาก รู้ความใน ใจของเธอ               
อยากพบเจอ ว่าเธอนั้น คิดอย่างไร
.....เพราะว่าใจ เธอนั้น ฉันไม่รู้                
ว่าฉันอยู่ ก้นบึ้ง ณ ส่วนไหน
เธอไม่คุย กับฉัน มันคาใจ              
ว่าทำไม เพราะเหตุใด ไม่พูดกัน