23 กันยายน 2545 12:27 น.
Bun
.....ค่ำคืนนี้ ความหนาว เข้าจับจิต
หวนให้คิด ติดตรึง คนึงหา
โอ้ยอดกานต์ เรียมร้าง เจ้าจากลา
ใคร่เจ้ามา แนบชิด สนิทกาย
.....ครั้นมองฟ้า ให้เปลียว โดดเดียวนัก
ไร้ซึ่งรัก ไร้นาง ที่ใจหมาย
ดั่งชีพสิ้น ชีวา ต้องมลาย
ให้ใจหาย นวลนาง มาร้างลา
23 กันยายน 2545 12:23 น.
Bun
.....แม่น้ำใหญ่ ไหลไป ไม่ไหลกลับ
มิแลลับ วับไป ในไพรสัณฑ์
เปรียบเพลา มิหาหวน สวนทางกัน
เปรียบชีวัน มิผันกลับ ลาลับไป
.....ฉะนั้นจง อย่านิ่ง อิงเขนย
ปล่อยเฉยเมย หน้าที่ มิแก้ไข
ทุกนาที มีค่า อย่าวางใจ
ชนผู้ใด รู้ค่า พาเจริญ
23 กันยายน 2545 11:40 น.
Bun
.....วัฒนธรรม ไทยมี มาแต่เก่า
ต้องช่วยเฝ้า ดำรง คงรักษา
ของไทยมี ก่อนเก่า แต่เยาว์มา
จงรู้ค่า ถนอมไว้ ให้อยู่คง
17 กันยายน 2545 09:14 น.
Bun
คนบ้าอย่าถือ
คนดื้ออย่าสอน
คนจรอย่าคบ
คนประจบอย่ารัก
คนทักอย่านิ่ง
คนจริงอย่าหน่าย
คนอายอย่าล้อ
คนมาง้ออย่าโกรธ
คนโฉดอย่าเข้าใกล้
คนตายอย่ากลัว
คนชั่วอย่านำพา
17 กันยายน 2545 09:13 น.
Bun
คนบ้าอย่าถือ
คนดื้ออย่าสอน
คนจรอย่าคบ
คนประจบอย่ารัก
คนทักอย่านิ่ง
คนจริงอย่าหน่าย
คนอายอย่าล้อ
คนมาง้ออย่าโกรธ
คนโฉดอย่าเข้าใกล้
คนตายอย่ากลัว
คนชั่วอย่านำพา