5 มีนาคม 2547 22:23 น.
BUA
ฉันคอยเฝ้าคอยคิดถึงเทออยู่เสมอ
ม่ายเคยเจอแม้แต่เงาก้อว่าด้าย
แล้วเทอจะหายไป ณ ที่แห่งใด
ฉันจะไปทุกแห่งหนที่มีเทอ
5 มีนาคม 2547 22:04 น.
BUA
เรื่องของเทอเรื่องของครายฉันไม่สน
เรื่องของคนที่มานต่ำต้อยหนักหนา
เรื่องของครายที่เทอจำไว้นานา
แต่เรื่องฉันเทอไม่มาจดจำไว้ก้อช่างเทอ
5 มีนาคม 2547 13:38 น.
BUA
คูน เพลง เบียร นั้นคือใครฉันไม่รู้
แต่ที่รู้มีสิบเอ็ดที่จำด้าย
หนึ่งในสิบเอ็ดนั้นคือกรูงัย
รวมกันด้ายสิบเอ็ดคน Antiworld พอดี
จั๋น จ๋า มาย พอรู้ด้ายแต่เงียบๆ
เป็นทำเนียบปากเฉียบๆ คมหนักหนา
เหงอย่างหนักดูแล้วเป็นธรรมดา
แต่จิงแล้วม่ายธรรมดามารยานี่เอง
อ้อม เอิน ฝน 3 คนนี้ที่ขาวๆ
เป็นคนลาวแต่ม่ายลาวก้อว่าด้าย
มีอยู่หนึ่งที่เป็นโสดนั้นอ้อมงัย
แต่อยู่ด้ายเพราะว่ามี Antiworld ที่ดีดี
นังมัทรีผู้นี้ที่ขาวๆ
ผิดกับเขา(บัว)ทั้งดำทั้งสวยสม (แหะแหะ)
มีแฟนแล้วก่อนมันตั้งหลายคน
แต่มันมีคนคนเดียวคบไม่นาน
Antiworld ผู้ครองโลกแสบสุดๆ
โดรครูดุเปนประจำไม่เคยสน
เพราะ Antiworld นั้นถูกทุกคน
เป็นจำนวน 11 คนนั้นพอดี
5 มีนาคม 2547 13:03 น.
BUA
เทอเคยให้ความสำคัญระหว่างกานบ้างมั้ย
เทอเคยเอาจัยใครฉันไม่สน
เทอเคยรู้สึกยังงัยกับใครบางคน
ขอแค่เทอเลิกติดเกมก้อพอจัย
หน้าส่วนตัว
439
