5 มกราคม 2545 17:31 น.
Bowjung
ป่านนี้คนดีอยู่ที่ไหน...
รู้บ้างไหมว่ามีใครเฝ้าห่วงหา
จากวันผ่านที่เรานั้นต้องจากลา
รู้ไหมว่า..คิดถึง..แทบขาดใจ
ภาพความหลังฝังอยู่ไม่รู้จาก
มันแสนยากที่จะลืม..หรือจางหาย
แม้คืนผ่าน...เนิ่นนานยังเดียวดาย
รักคงมั่นไม่คลายไปจากเธอ...
4 มกราคม 2545 15:36 น.
Bowjung
ถ้ามีใครถามว่าลืมเธอได้หรือยัง
คำตอบที่ได้ฟัง...คือยังทำไม่ได้
ถ้าถามอีกทีว่าทำไม
คำตอบที่ออกไป...คือยังรักเธอ
ก็ไม่รู้เหมือนกัน
เพราะอะไรฉันถึงคงมั่นเสมอ
อาจเพราะไม่มีใคร..เหมือนเธอ
หรือเพราะคนที่ฉันเคยเจอ
ไม่มีใครเหมือนเธอ...ที่ฉันรัก...