17 มกราคม 2545 13:40 น.
Bowjung
ความรักความรักเจ้าขา....
ทำไมบางเวลาถึงต้องการความรัก..
แล้วทำไมต้องมีใครอกหัก
เจ็บมานักต่อนัก..แต่ไม่ยอมเลิกรา..
แปลกใจความรักเสียจริง
ไม่ว่าชายหรือหญิงก็ดิ้นรนค้นหา
ไม่ว่าเจ็บแค่ไหนก็พร้อมแลกกับน้ำตา
ไม่รู้กี่ครั้งกี่ครา..ยังอยากได้มาซึ่งความรัก
13 มกราคม 2545 16:48 น.
Bowjung
ทุกข้อความที่หยิบยื่นไปถึงคนดี
บอกได้เลยว่าเป็นอะไรที่ฉัน...เต็มใจให้
อยากจะบอกเหลือเกินว่ารักมากมาย
ขอให้เธอสุขใจกับใครที่เธอ...ต้องการ
ฉันคงทำได้เพียงเท่านี้
เพียงแค่ยังรู้สึกดีๆกับวันวานที่แสนหวาน
ไปเถอะ...ถ้าคิดว่าใจเธอต้องการ
ใจฉันคงเจ็บอีกไม่นาน...เดี๋ยวคงชิน
13 มกราคม 2545 16:48 น.
Bowjung
ถ้าเธอคิดว่าการรรักใครสักคน..มันง่ายดาย
ก็จงรู้ไว้ว่าคงไม่ใช่คนอย่างฉัน
เพราะการจะรักแล้วมันไม่ใช่เพียงแค่อยากผูกพัน
แต่เป็นอะไรที่คนสองคนพร้อมจะให้กัน...ตลอดไป
ถ้าคิดจะรักแล้ว..ฉันก็จะรัก
แต่คงไม่ง่ายนัก..ถ้าจะให้เริ่มรักกับใครใหม่
เพราะหัวใจคนไม่ใช่..กลไก
ถ้าคิดจะรักใคร..ไม่ใช่เธอหรือใคร..แต่เป็นหัวใจที่บ่งการ
9 มกราคม 2545 18:28 น.
Bowjung
ที่แล้วมาก็ให้มันแล้วแล้วไป...
สำหรับคนที่เธอคิดว่าอะไรก็ได้..อย่างฉัน
จะมาขอโทษอย่างไรก็คงไม่หายกัน
ถ้าคุณค่าของความรักนั้น...เธอตัดสินมันด้วยสายตา
ที่จริงแล้วก็เข้าใจ
ว่าความรู้สึกมากมาย..เธอไม่เคยเห็นคุณค่า
และไม่เคยจะรับรู้หัวใจของฉันที่ผ่านมา
เจ็บเหลือเกินแล้วกับกระทำที่เย็นชา..ของเธอ
ก็คงต้องปล่อยให้จบลง..แค่นี้
เผื่อความทรงจำที่ดีๆจะย้อนกลับมาอีกหน
ซาบซึ้งเหลือเกิน...กับหัวใจของใครบางคน
ที่ได้ชื่อว่าเป็นคนที่ฉันเคย...รัก...
5 มกราคม 2545 17:45 น.
Bowjung
ทุกๆครั้งที่นึกถึงเธอ ทำให้ฉันรู้สึกว่าเจอ...ความรัก
และหลายต่อหลายครั้งนัก ที่รัก...ไม่อาจเข้าใจความหมาย
แต่อีกหลายๆความรู้สึก ก็ทำให้รู้ว่ารักมีนิยามมากมาย
ก็ต้องค้นหากันต่อไป ตราบใดที่หัวใจ..ยังอยากมี...ความรัก