24 กันยายน 2553 18:56 น.
Boomerang
ไม่เคยกลัวสักนิดคิดเรื่องอ้วน
ของเย้ายวนมากมายพาย ขนม
ทั้งลอดช่องน้ำแข็งไสใส่เผือกนม
จะเป็นลมแค่ได้ยินต้องกินเลย..
ยังไม่นับซาลาเปาเคล้าหนมจีบ
อีกทองหยิบฝอยทอง.ของหวานเอ๋ย
มีทองหยอดทองพับรับทานเลย
อยากคุ้นเคยเค๊กร้อนๆ ตอนนี้จัง
มันฝรั่งขบกรอบอยู่รอบโต๊ะ
น่าจะโล๊ะสักครู่ตอนดูหนัง
ช่วงดูบอลคงเอแคล์แลหนมปัง
เพราะระวังน้ำหนักต้องพักเนย
ไม่น่าเชื่อเบื่อข้าวเช้าก้วยเตี๋ยว
สายประเดี๋ยวขนมจีนน้ำยาเสวย
บ่ายเดินดูหมูกรอบชอบจังเลย
คนคุ้นเคยไม่กล้าปัดแค่ตัดชิม
วางทุเรียนเปิดคอมฯยอมทนก่อน
คนต่อกลอนไม่หวานค่อยฝานจิ้ม
ทุเรียนห่ามตามกวีที่ตีพิมพ์
เดินไปริมชายคลองมองเรือเตา
พรุ่งนี้ต้องลดน้ำหนักค่อยพักอด
กาแฟสดปาท่องโก๋โอ้..แม่เจ้า
ได้รองท้องต่อกลอนเสร็จก่อนเรา
ค่อยหยิบเอาบะหมี่แห้งมาแกล้งวาง
22 กันยายน 2553 13:10 น.
Boomerang
ยินสำเนียงเซียนกลอน..แว่วย้อนกลับ
มีแฟนคลับตัวยง..ยื่นตรงหน้า
แม้นบางครั้ง"บูมมาแรง"แฝงลีลา
ห่วงวาจาทั้งที่อยากมีใจ
ขอแอบอ่านผ่านกวีคนดีก่อน
เมื่อพักผ่อนเพียงพอ...ขอรับใช้
ยามสงบพบจิต..ผิดแผกไป
ด้วยหทัยพร้อมปรับจับสำเนียง
เมื่อไม่เคยเผยใจให้รู้จัก
เรื่องงานหลักหักปีกจะหลีกเลี่ยง
แม้นคุ้นเคยเผยท้อว่าพอเพียง
ยามเรียบเรียงลุ่มลึก..ก็นึกกลัว
ด้วยรักเอยเคยให้..แล้วได้กลับ
ก็จะปรับคืนให้..ใครไปทั่ว
ไม่อาจอยู่ดูแลได้แม้...ตัว
ยังหม่นมัว....หัวใจ.....ด้วยไม่มี
(แบบว่าอ้อนฝากกลอนไว้..ค่ำๆจะกลับมาค่ะ)
21 กันยายน 2553 11:44 น.
Boomerang
๐ เป็นดอกไม้ในแจกัน..ให้วันนี้
แล้วเคยมีความสำคัญ..ให้กันไหม?
ถูกทิ้งร้างค้างคืนแบบฝืนใจ
ขอฉันไปตามทางอย่าขวางเลย
๐ เมื่อฉันมีชีวิตคิดรัก-ชอบ
กลับลักลอบเคียงคู่ให้อยู่เฉย
เมื่อเธอร้างห่างเรือนไม่เหมือนเคย
ต้องลงเอย..หลีกทางเพื่อวางลง
๐ ขอไปเป็นตัวเองใช้เพลงปลอบ
เป็นคำตอบทางออกที่หลอกหลง
แจกันทองขังใจฉันในกรง
หรือเธอคงมองข้ามเกินห้ามใจ
๐ เมื่อดอกไม้ลาแจกันในวันนี้
พอหลีกลี้ทางหลบพบฟ้าใหม่
ฉันขอเป็นตัวเองไม่เกรงใคร?
รั้งทำไม?ผูกพัน..ใช่มันมี
๐ ให้ฉันอยู่ลำพังยังดีกว่า
ดอกไม้ป่ามิควรคู่อยู่ที่นี่
ไร้น้ำค้างร้างน้ำคำช้ำชีวี
พอกันทีแจกัน...(ดันทุรัง)
20 กันยายน 2553 20:19 น.
Boomerang
อยู่คนเดียวระวังยั้งความคิด
อยู่กับมิตรระวังยั้งคำไข
อยู่หน้าคอมฯ อาจพลั้งไม่ยั้งใจ
อยู่กับใคร?ควรปรามถามตัวเอง
ได้ศึกษาสังเกตเหตุแห่งทุกข์
เลิกลนลุกขวนขวายจะหงายเก๋ง
ลดกิเลสตัดกรรมคอยยำเกรง
ทำตัวเองหักดิบ...กี่สิบที ?
20 กันยายน 2553 19:23 น.
Boomerang
ในเมื่อเราอโหสิ..ดำหริชอบ
จะครบรอบวานวันคนพันหน้า
การผิดกฏข้อดีอย่าลีลา
ถูกตีตราประทับคำรับรอง
ตั้งสติให้เหมาะเฉพาะหน้า
ยังเต้นแร้งเส้นกามาฉลอง
อโหสิต่อกันฉันเป็นรอง
เพราะยังนองน้ำตาแสนอาลัย
คำเหน็บแหนมแถมมาภาษาวัด
พอฟุดฟัดหุนหันก็หมั้นไส้
เราต่างยื้อถือโกรธโจทย์เป็นใคร?
จำเลยใจ...ซึมเซาคือเราครวญ
อโหสิ...ทุกอย่างต่างความคิด
อยากถามเธอสักนิดคิดให้ถ้วน
ที่ห่างเหินเพลินไปใครเรรวน
ที่อบอวนอุ่นไอคือใครกัน?
วันนั้นเธอจากไปมีใหม่ชื่น
เคยระรื่นกลับล้าดูน่าขัน
เมื่อเธอพบคนดีร่วมชีวัน
หัวใจมันก็หมดสิทธิ์จะบิดเบือน
ในเมื่อเรา"อโหสิ"ดำหริชอบ
จะลับลอบดีกันฝันเถอะเพื่อน
ชีวิตคู่เป็นคี่...ไม่กี่เดือน
จะให้เหมือนเดิมนั้น..ฉันไม่เอา
หน้าส่วนตัว
1965
