30 ธันวาคม 2553 23:26 น.
Boomerang
ฉันเห็นเธอ..ทุกวัน..เมื่อฉันตื่น
และเห็นเธอ..ทุกคืน..ก่อนจะหลับ
ถ้าเมื่อไหร่เธอพร้อมจะยอมรับ
ฉันจะนับ..วันรอ..เธอพอใจ
ถ้าเธอคือ..คนบ้านใกล้..แต่ใจมั่น
ยังคบกัน..นานไม่พอ..ฉันรอได้
ไม่ต้องตอบ..รักมาก..ถ้ายากไป
ตอบว่าเหงาเพียงใด?..(ใจตรงกัน)
21 ธันวาคม 2553 07:59 น.
Boomerang
ฉันรักโลกใบนี้....เป็นที่สุด
ผ่านพ้นจุดเริ่มต้นจนวันนี้
ความรู้สึกครั้งแรกแปลกทันที
อารมณ์ดีพิเศษ..ทุกเหตุการณ์
มิตรภาพอาบน้ำผึ้งที่พึงพบ
ไร้ทำนบรบเร้าเอามาหาร
เฝ้าถามทวงห่วงใยวิสัยกานท์
นิ่งนัยญาณ..รับรู้โลกดูดี
มิได้เป็นเจ้าของ..แต่มองอยู่
มิต้องกู่อยู่ใกล้..แม้ไกลที่
มิลวงหลอกพอกพูนตระกูลมี
เหมือนเธอพลีฝ่ามือ...ไม่ดื้อดึง
สอนให้ฉันหัดเดินอย่าเกิน....ก้าว
เลิกโน้มน้าวไพรีเป็นที่พึ่ง
มัวสันโดษในตรมอย่างกลมกลึง
โผล่พ้นจึงเห็นว่าง..อยู่ข้างตัว
19 ธันวาคม 2553 11:20 น.
Boomerang
ขอเวลาหยุดคิดสักนิดก่อน
ทินกรเหลี่ยมหลบ..จวนจบฝัน
รอความหมายชายปลูกความผูกพัน
ผ่านคืนวันใครก่อ?คอยต่อเติม
เจ็บจนล้า..พาขวัญ..เดินหันหลัง
จะวาดหวังใดเล่าเอามาเพิ่ม
หมดเวลาฟ้าหม่นกับคนเดิม
ยากเหิมเกริมเห็นช้ำ..อยู่รำไร
ปิดบันทึกลึกเร้น.เน้นว่า...เลิก
ตะวันเบิกฟ้ากว้าง..ทางสายไหม
เธออยู่นั่นฉันอยู่นี่ไม่มีใคร?
สูดหายใจผ่อนคลายไร้ชายครอง
ปิดเปลือกตาล้าลง..ภาพคงมืด
ถึงจืดชืด..(แต่)แจ่มใสในสมอง
เห็นข้อดีฝันเฟื่องยังเรืองรอง
เปลือกละอองความสุข...อย่าทุกข์เลย
15 ธันวาคม 2553 07:49 น.
Boomerang
ฉัน....อยากซ่อนความรู้สึกแบบฝึกเร้น
ว่า.....เธอเป็นจินตนาที่คว้าได้
อารมณ์..รุกทุกห้วงเป็นบ่วงใจ
เธอ....อยู่ไกลเกินกว่าดั่งคว้าลม
เหมือน..จะหวังให้กล่อมน้อมลงบ้าง
น้ำ.....ใจพร่างพรั่งพรูดูเหมาะสม
ใน.....บทเพลงพึ่งพาเวลาตรม
แก้ว...แตกคมบาดร่างฉันอย่างเดียว
ที่........เนื้อหากล่าวไว้..ไร้รู้สึก
ตั้ง.......สำนึกมอบให้.ฟังหลายเที่ยว
อยู่.......หรือหนี.ตระหนก.เจ้านกเปลียว
บนรถไฟ..แล่นเลี้ยวแต่เที่ยวเดิม
อะไร......คือเหตุผลที่ทนอยู่?
คือ.........ไม่รู้ยามลด.หรือบทเพิ่ม
ตะกอน..ก้นปนดาน..เธอผ่านเติม
ในใจ.....เจิมเจือจาง..หมดทางเดิน
4 ธันวาคม 2553 12:20 น.
Boomerang
~~ เส้นทางสู่ดวงดาว ~~
๐ คืนนี้จันทร์บางเรียวดุจเคียวข้าว
ลำบากก้าวเก็บกล่องห่อของขวัญ
จดบันทึกเดินทางในบางวัน
มุ่งสู่จันทร์ฝันพราวถึงดาวเดียว
๐ วางจดหมายอำลาไว้หน้าหิ้ง
แม้นยากยิ่งใฝ่ฝัน..ถามจันทร์เสี้ยว
อยากตามทันมั่นหมายก่อนคลายเกลียว
ไฟรูปเคียวริบหรี่อย่าหนีไกล
๐ เมื่อยิ่งสูง..ยิ่งหนาว..เจ้าก็รู้
ชีวิตผู้เดินทาง..เพิ่งส่างไข้
อยากได้สิทธิ์พบเห็นก่อนเป็นไป
ว่าหนึ่งใจหนึ่งดาว..ยังวาววาม
๐ จดบันทึกลึกเร้นเป็นช่วงช่วง
กลัวจะง่วงหลับเผื่อเห็นเรือข้าม
ทางช้างเผือกที่หมายคล้ายนิยาม
ฉันจะตามหาเธอจนเจอกัน
๐ คืนจันทร์เสี้ยวสาดส่องเห็นกล่องเก็บ
ยังคงเหน็บมาฝาก..คนจากฝัน
ถ้าฉันตายก่อนเธอมาเจอมัน
เขียนรำพันเรื่องดาวเมื่อคราวคอย
๐ ฉันเริ่มล้าหมดแรงเมื่อแสงหรี่
เธออยู่นี่อยู่ไหน?คนใจน้อย
ได้มาถึงประหนึ่งเกล็ด..ของเพชรพลอย
ฝันเลื่อนลอยเหมือนใกล้..แม้ไม่เจอ
๐ ขอฝากฝันจันทรา..อย่างล้าอ่อน
ขอหลับก่อนนะดาวหนาวจนเพ้อ
หวังได้แอบแนบชิดสนิทเธอ
จนละเมอ.เพ้ออยู่.ในหมู่ดาว
.....๑๐๙๑๓.....