13 พฤศจิกายน 2553 14:42 น.
Boomerang
๐๐ ขอปลอบขวัญ.."อัลมิตรา"ยอดยาหยี
๐๐ เจ็บวันนี้วันไหน?..ขอให้หาย
๐๐ ให้ที่พักพึ่งพิง..ทั้งหญิงชาย
๐๐ ถึงวันนาย..เจ็บ+เศร้า..เรามีกัน
๐๐ รู้ว่ารับ..ปรับเปลี่ยน..เธอเนียนแน่
๐๐ รู้ว่าแย่..ใจ กาย ทำลายขวัญ
๐๐ รู้ว่าซึ้ง..ซึ่งสติ..ดับนิรันดร์
๐๐ รู้ว่ามันกินใจ....อย่าใคร่ครวญ
๐๐ มันมาเล็งมาร้าย..ขอให้สู้
๐๐ ไม่ควรคู่ตัดตอนถอนให้ถ้วน
๐๐ คาถาใด? ฉันประนบ.แลทบทวน
๐๐ ให้เนื้อนวลผ่านกาล..เป็นมารใจ
๐๐ ต่อแต่นี้"กำลังใจ"เพื่อนไหลหลั่ง
๐๐ เธอคงหยั่งรับรู้อยู่ใช่ไหม?
๐๐ จะคีโม..กี่หน..คนโพ้นไกล
๐๐ แบ่งเจ็บไป..ทุกสิ่ง..ไม่ทิ้งกัน
๐๐ อยากให้เธออ่านกลอน..นอนเป็นสุข
๐๐ จะปลอบปลุกเยื่อใยแม้ในฝัน
๐๐ หายแล้วไปวิ่งเล่น..เช่นเมืองจันทร์ฯ
๐๐ จับมือฉัน..อย่าท้อ..จะ..รอ..เธอ..
.มอบให้คุณอัลมิตรา.อ่านอย่างมีความสุขนะจ๊ะ.
.อย่าคิดมาก...บูมรู้..ว่าเธอเป็น.."นักสู้ผู้ยิ่งใหญ่"
.หนาวนี้..บูม.จะขอไปเที่ยวจันทรบุรี..ด้วยคนนะ
๐๐๐๐๐๐ พักผ่อนเยอะ ๆ ที่รัก ๐๐๐๐๐๐
12 พฤศจิกายน 2553 12:25 น.
Boomerang
๐ คนที่ ใช่...........ชั่วขณะดูผละห่าง
เค้าแตกต่าง...........จากใครแต่ใจชื่น
๐ คนที่ ใช่............ชั่วยามแค่ข้ามคืน
เค้าจะยืน...............เป็นยามคอยตามแจ
๐ คนที่ ใช่............อยู่ไกลแต่ใกล้อก
เค้าไม่ตก...............บ่วงบาศษ์ สวาทแห
๐ คนที่ ใช่............ฟ้าเสก มา Takecare
เค้าเหลียวแล...........แต่ทำไม? เหมือนไกลกัน?
8 พฤศจิกายน 2553 12:27 น.
Boomerang
๐ "ดั่งนกเจ็บ"หวังเผื่อ เรือเอื้อโอบ
จะบินโฉบเฉี่ยวฝันตะวันฉาย
จินตนาพล่าหม่น..ต้นชนปลาย
ดั่งนิยายเปลี่ยนแปลงตามแรงลม
๐ หวังส่งเสียงเจื่อยแจ้ว..ให้แว่วหวาน
ไม่สงสาร..สื่อเสียงสำเนียงขม
สายนที..นิ่งสนิทดั่งจิตจม
ไม่กลืนกลมเหมือนก่อน..ที่ผ่อนคลาย
๐ น้ำตาฝนหล่นล่วง..หมดห้วงแล้ว
รู้คลาดแคล้วสิ้นหวัง..ใจยังหาย
บินเรียบเคียงเวิ้งว้าง..จวนวางวาย
จะบรรยายบัญญัติ..จนตัดใจ.....
๐ ฝัน..ลมหนาวคราวไหน?จะได้พัก
จอดเรือรักแนบเนียนจุดเทียนไข
เพลงเบาเบาเหล้าบางบาง..อุ่นข้างใน
คงร่ำไร.....เรื่องราว..คาวนที....***
๐ ก็ได้เพียงเคียงฝัน..เท่านั้นแหละ
ไม่อยากแตะต้องหาเวลานี้
ร้อนหัวใจ+ไฟหนาว..ผ่าวฤดี
เจ็บมากมีกระทบ..ระบบใจ
๐ อยากร้องเพลง Yeaterday เวลาเหงา
อยากให้เขา..คิดถึงฉันกว่าวันไหน?
เพราะบางครั้งประหลาดเหมือนขาดไป
หวั่นเยื่อใยใหม่เพิ่ม..มาเติมเต็ม
๐ อยากร้องเพลง Decerated My Life
เธอเชื่อไหม? ทำให้ ใจฉันเข้ม
ทั้งแววตารอยยิ้ม..ช่างอิ่มเอม
ถูกแทะเล็มด้วยรักแล้วหักคา
๐ หรือ Women In Love เสริฟตอนเหงา
หวังให้เขารักฉัน..ในวันหน้า
ทั้งบทเพลงครวญคร่ำพร่ำพรรณา
ดั่งมาลา..มารัก..แค่ทักทาย
๐ .....ทิ้งฉันไว้ตรงนี้เถอะที่รัก
หลับตานิ่งสักพัก..........ฉันใจหาย
เสียดายความผูกพัน.จวบวันวาย
กลับมลาย..หมดสิ้น..จินตนา
(ไหน ๆ ก็ลงภาค 1 ไปแล้ว/ขอต่อให้จบนะคะ)
8 พฤศจิกายน 2553 02:34 น.
Boomerang
ด้วยว่าเคยเป็นไข้ไร้คนเฝ้า
ใจมันเศร้าจึงเกิดยอมเปิดเผย
เธอหาคนใจบุญที่คุ้นเคย
หรือว่าเปรยให้ปลอบช่วยตอบมา
จะอยู่เป็นเพื่อนเจ้าหาข้าวป้อน
แลเอ่ยอ้อนกลอนฝันสรรอาสา
ไม่อยากเห็นใครทุกข์หาหยุกยา
แต่เวลาเช็ดตัวกลัวเธอมอง
หลับตาซะคนดีเมื่อมีเพื่อน
ยังมิเอื้อนเอ่ยกลับ..หลับอีกห้อง
จะแวะเวียนเปลี่ยนปรับประคับประคอง
ถ้าตรึกตรองอาการดีค่อยหนีไป
ตอนไข้ขึ้นตัวร้อนเธอนอนหลับ
ละเมอจับมือฉันเกือบหวั่นไหว
เรียกชื่อแคท+เบญ+สุ+ไม่รู้ใคร?
ฉันทำใจโมเม....พ่อเทครัว
คืนห่มผ้าให้เธอฉันเผลอจับ...
ใช้แก้มกับแก้มอังค่อยยังชั่ว
นี่ถ้าเธอจวนหายสบายตัว
ฉันยังกลัวหัวใจหล่นอยู่บนเตียง
คืนไร้ฝนปนหนาวเก็บข้าวของ
ในสมองส่งผลสองคนเถียง
เรารักเค้ามากมายหมายอยู่เคียง
หรือแค่เพียงเธอป่วยมาช่วยดู
ด้วยว่าเคยเป็นไข้ไร้คนเฝ้า
กลัวเธอเศร้า..หรือเอาใจฉันไม่รู้?
พรุ่งนี้เช้าผัดเจ็ดยอด..ทอดปลาทู
ข้าวต้มปู.ป้อนกลางวัน.เสร็จ..ฉัน..ไป (..แล้วนะ.)
7 พฤศจิกายน 2553 16:32 น.
Boomerang
ณ.ชายหาด"พัทยา"...เวลาค่ำ
คิดเพ้อพร่ำภาพพักตร์วาดสักหน
หยิบกระดาษดินสอสึกหรอจน
วาดภาพคนอีกฟาก...ช่างยากเย็น
เมื่อตะวันลับโลก..อย่าโศกซึ้ง
อีกฟากหนึ่งก็สว่าง...ต่างไม่เห็น
โอ้..ค่ำคืนยืนฝันฝากจันทร์เพ็ญ
ส่งประเด็นความนัย.ไม่ไกลกัน
ยามสงบพบว่าเห็นหน้าเจ้า
เขียนภาพเล่ารูปเล่น..ได้เช่นนั้น
มองตะวันลับโค้ง...เชื่อมโยงจันทร์
ต่างผลักดันปันใจ....ส่งไปรอ
หน้าส่วนตัว
1356
