13 กันยายน 2553 19:07 น.
Boomerang
มันเป็นเพียงอารมณ์ลวงช่วงขณะ
ที่เธอจะถอนตัวถ้ากลัวเผลอ
เทศกาลงานบอลก็ออนเจอ
อย่าออเอออ้อยอิ่งเป็นจริงจัง
มาหยอกล้อรอง่วงแค่ช่วงนี้
อย่าตีซี้อาจหาญถึงงานหลัง
ถึงวันชิงยิ่งช้ำหลบกำบัง
ควรระวังจะหนาวสั่นเมื่อฉันไป
เพราะเป็นเพียงอารมณ์ลวงช่วงขณะ
ลืมฉันซะวันนี้ดีหรือไม่?
รอบที่ดูบอลชิง...ฉันจริงใจ
ถ้าแม้นใครชนะ-แพ้.ห้ามแก้มือ
12 กันยายน 2553 15:34 น.
Boomerang
อยากมีคนเกาคางเรียกนางฟ้า
ทั้งเสื้อผ้าหน้าผมก็สมส่วน
อยากเคียงคู่ไปไหนก็ให้ชวน
ด้วยคู่ควรคนแคร์ต่างแลมอง
เมื่อนั่งดูทีวี..อยู่ที่ตัก
อยากหมอบภักดิ์ขึ้นเตียงคู่เคียงสอง
พอยามตื่นก็งับประคับประคอง
ยังนอนมองตาแป๋วตื่นแล้วดี๊
อยากให้เธอเกาคางเรียกนางฟ้า
ด้วยไม่กล้าขอมากไปจากนี่
อยากให้เธอรักบ้างใช่บางที
หรือยามมีคนอยู่ใกล้อย่าไล่เรา
11 กันยายน 2553 22:17 น.
Boomerang
ภาพสะท้อนย้อนคลื่นกับพื้นน้ำ
ฟ้าสีคล้ำกับทะเลที่เหว่ว้า
จวบจนพลบจบตะวันเห็นจันทรา
สุขวิญญาล่องลอยที่คอยรอ
คืนนี้จันทร์เต็มดวงเหมือนล่วงรู้
ฉันยืนดูอีกดวงที่ลวงล่อ
เงากระทบพบว่าน้ำตาคลอ
คนพนอเคยพนันรักกันไง
เธอชอบฟ้าฉันชอบน้ำค่ำคืนนั้น
กับแสงจันทร์ระยิบกระพริบไหว
เมื่อฟ้าโอบน้ำเอื้อมอบเยื่อใย
ด้วยสองใจสองจันทร์คืนวันเพ็ญ
11 กันยายน 2553 19:21 น.
Boomerang
อาจจะเป็นทุกข์บางขณะถ้าจะคิด
เกิดมาผิดช้าไปเหลือในฝัน
ต่างซ่อนสุขทุกเมื่ออยู่เชื่อวัน
อยากแบ่งปันน้ำตาที่บ่าชาย
ขอเป็นเพียงกำลังใจให้เธอนะ
ลืมฉันซะคนดีที่มาสาย
จำกอดหมอนพรั่งพรูอยู่เดียวดาย
เจ็บปางตายเพ้อครวญไม่ชวนฟัง
ด้วยเป็นทุกข์รุกเร้าเหงาดวงจิต
รู้หมดสิทธิ์เชื่องช้ามาทีหลัง
มอบใจเพ้อเผลอไผลไม่ระวัง
ทั้งต้องยังห้ามหักอย่ารักเธอ
ไม่อยากให้เธอรู้อยากอยู่ชิด
ไม่อยากคิดว่าไฉนยังไผลเผลอ
ได้แต่ฝันหวั่นไหวใจละเมอ
อยากเป็นคนที่เธอคอยจูงมือ
11 กันยายน 2553 17:44 น.
Boomerang
ชีวิตสาวชาวนากลับมาบ้าน
เขียนตำนานเถียงนาศาลาเขียว
เมื่อหมดช่วงเกลียวกลมถือคมเคียว
ข้าวแห้งเหี่ยวเกี่ยวขายก็ไม่พอ
ยังต้องเริ่มพรวนไถเอาไว้หว่าน
มรสุมผ่านข้าวไม่ขึ้นสะอื้นต่อ
เริ่มหากล้ามาชำนาดำรอ
ก่อควันคลอไล่ตัวให้วัวควาย
หอมกลิ่นดินไฟฟืนวานซืนตัด
พอว่างจัดไฝ่ปอกตอกเส้นสาย
สานชะลอมตะกร้ากระบุงกระบาย
เล่นลวดลายสานเสื่อไว้เผื่อนอน
จำกลิ่นดินถิ่นนาศาลาพัก
ลืมเรื่องรักเหลวไหลที่ใครหลอน
ยังเหมือนเดิมดาวจันทร์ตะวันรอน
ที่ขาดตอนคือข้างแคร่เหลือแต่เรา